Ἔκτοτε δὲ τὸ φοβερὸν τοῦτο παράδειγμα ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν οἱ λοιποὶ ποιμένες, δὲν ἐτόλμων νὰ παραβιάσωσι τὰ ὅρια τῆς Μονῆς καὶ νὰ εἰσβάλωσιν ἐντὸς τῆς περιφερείας τῶν κτημάτων της διὰ νὰ βοσκήσωσι τὰ κτήνη των.
Εἴπομεν ἀλλαχοῦ, ὅτι ὁ Ἅγιος ἐξεδίωξεν ἐκ τῶν ἀγρῶν τῆς Μονῆς σμῆνος ἀκρίδων, τὸ ὁποῖον ἠπείλει τελείαν καταστροφήν. Ἡ φήμη δὲ τοῦ γεγονόνος τούτου διεδόθη πανταχοῦ καὶ πάντες ἐγνώριζον, ὅτι ὁ Ἅγιος Σεραφεὶμ ἔλαβε παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν χάριν ταύτην, τοῦ νὰ ἀποδιώκῃ τὸ φθοροποιὸν τοῦτο ἔντομον. Συνέβη δέ ποτε, ζῶντος ἀκόμη τοῦ Ἁγίου, νὰ ἐπιδράμῃ ἄπειρον σμῆνος καταστρεπτικῶν ἀκρίδων εἰς τοὺς ἀγροὺς τῶν Ἀθηναίων καὶ νὰ ἀπειλῇ καταστροφὴν ὄχι μόνον εἰς τοὺς ἀγρούς, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ δένδρα. Τότε οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνθυμηθέντες τὸν Ἅγιον Σεραφεὶμ καὶ ἐρευνήσαντες, ἀνεῦρον καὶ ἔφερον αὐτὸν ἐπὶ τόπου, ἵνα ἐκδιώξῃ τὴν ἀπειλοῦσαν τὸν τόπον των ἀκρίδα.
Ὁ δὲ Ἅγιος Σεραφείμ, ὁδηγηθείς, ἦλθεν εἰς τὸ ἐν εἰς Πειραιᾶ Ἱερὸν Μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καὶ ἐκεῖ, λιτανείας γενομένης, ἔψαλεν ἁγιασμόν. Ὅτε δὲ εἶπε τό· Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου, καὶ ἔρριψε τὸν Σταυρὸν εἰς τὴν θάλασσαν, ὤ τοῦ θαύματος! Τὸ σμῆνος τῶν ἀκρίδων, συσσωρευθέν, ἔπεσεν εἰς τὴν θάλασαν καὶ ἐπνίγη. Ἐκ δὲ τοῦ ὕδατος τῆς θαλάσσης εἰς τὸ ὁποῖον ἐβαπτίσθη ὁ Τίμιος Σταυρός, λαβόντες πολλοί, ὄχι μόνον Χριστιανοί, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν παρευρεθέντων Ἀγαρηνῶν, ἔπιον καὶ πολλοὶ ἐθεραπεύθησαν ἐκ χρονίων νόσων ἐξ ὧν ἔπασχον. Τὸ ὑπερφυὲς τοῦτο θαῦμα βλέποντες οἱ Ἀθηναῖοι καὶ πιόντες ἐκ τοῦ θαλασσίου ὕδατος, εἰς γλυκὺ μεταβληθέντος, ἐδώρησαν εἰς τὸν Ἅγιον ἕνα πολύτιμον Σταυρόν, πολλὰ δὲ χρήματα ἔδωκαν εἰς αὐτόν, ἵνα διαθέσῃ ταῦτα πρὸς τελειοτέραν τοῦ Ναοῦ κατασκευὴν καὶ διακόσμησιν.
Ἔκτοτε δὲ καὶ μέχρι σήμερον οἱ Ἀθηναῖοι οὐδέποτε ἐλησμόνησαν τὸ ὑπερφυὲς τοῦτο θαῦμα, μάλιστα δὲ καὶ Ναὸν ἐπ’ ὀνοματι τοῦ Ἁγίου Σεραφεὶμ ᾠκοδόμησαν εἰς τὸ ἄνω Φάληρον καὶ τὴν μνήμην αὐτοῦ κατὰ τὴν ϛ’ (6ην) Μαΐου πανηγυρικώτατα ἑορτάζουσι, κατ’ ἐξοχὴν δὲ ἡ γεωργικὴ τάξις τῶν Ἀθηναίων καὶ εἰς πᾶσαν αὐτῶν ἀνάγκην ἐπιζητοῦσι τὴν ταχεῖαν αὐτοῦ ἀντίληψιν, μεταφέροντες ἐκ τῆς Μονῆς τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κάραν μακρὰν διατρέχοντες ὁδόν.