Ὁ ἐπιστάτης, ἰδὼν τὴν ὑπὸ τῆς ἄρκτου γενομένην ζημίαν, μετέβη καὶ ἀνέφερε ταύτην εἰς τὸν Ἅγιον, ὅστις εἶπε πρὸς αὐτὸν νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν ὑπηρεσίαν αὐτοῦ καὶ ὁ Θεὸς θέλει ἀποδιώξει τὸ καταστρεπτικὸν τοῦτο θηρίον. Τὴν δὲ πρωΐαν τῆς ἑπομένης ἔστειλε δύο Μοναχοὺς εἰς τὸ Μακρὺ Λιθάρι, πέριξ τῆς μάνδρας τῶν μελισσῶν, νὰ ἐκδάρωσι τὴν ἄρκτον, τὴν ὁποίαν θὰ εὕρισκον νεκρὰν καὶ νὰ φέρωσι τὸ δέρμα αὐτῆς εἰς τὸ Μοναστήριον. Οἱ Μοναχοὶ τότε, ἐκπληροῦντες τὴν διαταγὴν τοῦ Ἁγίου, μετέβησαν εἰς τὸν ὡρισμένον τόπον καὶ εὑρόντες πράγματι τὴν ἄρκτον νεκράν, ὡς εἶπεν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ ἐξέδαραν αὐτήν, ἔφεραν τὸ δέρμα εἰς τὸ Μοναστήριον, μέρος τοῦ ὁποίου σῴζεται μέχρι σήμερον, ἐπιβεβαιοῦν τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου.
Ὄχι μόνον δὲ τὰ θηρία τὰ βλάπτοντα τὴν περιφέρειαν καὶ τὰ κτήματα τοῦ Μοναστηρίου τιμωρεῖ ὁ Θεὸς διὰ τῆς ἐσχάτης ποινῆς τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς ἔτι τοὺς κακοποιοὺς καὶ αὐθάδεις ἀνθρώπους, οἵτινες, οὐδὲν ἱερὸν καὶ ὅσιον ἔχοντες, ἐπιτίθενται κατὰ τῶν ἐναρέτων καὶ Ἁγίων ἀνθρώπων καὶ βαναύσως ἐξυβρίζουσι τὸ σχῆμα καὶ τὰς ἀρετὰς αὐτῶν.
Οὕτω ποιμήν τις προβάτων, ἔχων τὰ ποίμνια αὐτοῦ πέριξ τοῦ Μοναστηρίου, προεκάλει ζημίαν ὄχι μόνον εἰς τὰ σπαρτά, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς κήπους καὶ τὰς ἀμπέλους, ὁ δὲ Ἅγιος παρετήρησεν εἰς αὐτὸν μετὰ πραότητος καὶ ἠρεμίας, ἅπαξ, δὶς καὶ πολλάκις, ὅτι τὰ πρόβατα αὐτοῦ προξενοῦσι ζημίαν εἰς τὴν Μονὴν καὶ εἶναι ἄδικον νὰ ἐπιθυμῇ τὴν ζημίαν τοῦ Μοναστηρίου. Οὗτος δέ, ἀντὶ νὰ ἀναγνωρίσῃ τὸ λάθος αὐτοῦ καὶ νὰ ζητήσῃ συγχώρησιν, τοὐναντίον ἐξύβρισε βαναυσότατα τὸν Ἅγιον καὶ τὸ Ἀγγελικὸν αὐτοῦ Σχῆμα, χωρὶς κἂν νὰ σκεφθῇ, ὁ ἄθλιος, ὅτι, οὕτω συμπεριφερόμενος πρὸς τὸν Ἅγιον, κάμνει ἀντίδικον αὐτοῦ τὸν Θεόν, ὅστις δοξάζει τοὺς Ἁγίους Αὐτοῦ καὶ τιμωρεῖ τοὺς περιφρονοῦντας καὶ χλευάζοντας τούτους. Τὰς βαναύσους δὲ καὶ ἀσεβεῖς ὕβρεις τοῦ ἀλαζόνος ποιμένος ἀκούσας ὁ Ἅγιος, ἐλυπήθη μὲν σφόδρα, ἀφῆκεν ὅμως αὐτὸν νὰ βόσκῃ τὰ ποίμνια αὐτοῦ, ὅπου θέλει. Ἀλλ’ ἡ θεία Δίκη δὲν ἐπέτρεψε τὴν περαιτέρω ἀδικίαν τοῦ αὐθάδους ποιμένος καὶ δὲν ἐσυγχώρησε τὴν αὐθάδειαν αὐτοῦ, ὅστις ἐξύβρισε τὸν Ἅγιον καὶ τὸ Ἀγγελικὸν Σχῆμα αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον καὶ αὐτοὶ οἱ δαίμονες ἐσεβάσθησαν καὶ μετὰ τρόμου βλέποντες τὸν Ἅγιον ἔφευγον, ὑπ’ αὐτοῦ ἐξορκιζόμενοι. Ἔφθασεν ὅθεν ταχέως καὶ αὐστηρότατα ἐτιμώρησε τὸν αὐθάδη, διὰ σκληροῦ καὶ πολυωδύνου θανάτου.