Διὰ τοῦτο, ὅταν ἀναγιγνώσκωμεν μικρὸν ἁγιασμόν, λέγομεν: Συμεὼν τοῦ ἐν τῇ Μάνδρᾳ. Ἀλλαχοῦ δὲ λέγομεν τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ Ὄρει· ὅμως πρόκειται περὶ τοῦ ἰδίου Ὁσίου Συμεών. Ὅτε λοιπὸν ἐπληροφορήθη ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, ὅτι ἐπλησίαζεν εἰς τὸ τέλος τῆς παροικίας αὐτοῦ, ἐκάλεσε τοὺς μαθητάς του καὶ ἀνεκοίνωσε τὸ πικρὸν δι’ αὐτοὺς μήνυμα, διὰ τὸν Ὅσιον ὅμως ποθητὸν καὶ γλυκύτατον. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς καὶ ταῦτα:
«Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε. Ἐστὲ ταπεινοὶ τῇ καρδίᾳ. Μισήσατε τὴν φιλαργυρίαν καὶ προσφέρετε ἐλεημοσύνην ὅσον δύνασθε. Διότι ὁ μὴ ἐλεῶν πτωχὸν δὲν ἀξιοῦται νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν αἰώνιον Νυμφῶνα μετὰ τῶν φρονίμων παρθένων, ἀλλὰ κλείεται ἔξω μετὰ τῶν μωρῶν, ἐπειδὴ ὁ λύχνος αὐτοῦ σβέννυται, ὡς μὴ ἔχων ἔλαιον. Ἐκεῖνος ὅστις δὲν συμπονεῖ τὸν ἀδελφὸν καὶ δὲν τὸν βοηθεῖ εἰς τὴν ἀνάγκην του, ἀρνεῖται τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καί, τρόπον τινά, δὲν ὁμολογεῖ, ὅπως καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι, ἀνάστασιν νεκρῶν, οὐδὲ ἐλπίζει εἰς τὴν μέλλουσαν ἀνταπόδοσιν. Φυλάττετε τὴν κατὰ κράτος ἐγκράτειαν, διότι αὕτη χαλιναγωγεῖ τὰς ἡδονὰς καὶ καταπαύει τὸν πόλεμον τῆς σαρκός, οὕτω δὲ γίνεσθε σώφρονες. Ἐὰν δὲ ἔλθῃ εἴς τινα λογισμὸς ἀκάθαρτος, ἵνα μολύνῃ τὴν διάνοιάν του, ἂς φωνάξῃ ταῦτα πρὸς τὸν Κύριον, μετὰ πικροτάτων δακρύων· «Δέσποτα Χριστέ, ὁ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ τοῦ ἐλέους Θεός, ὁ πάντοτε ὑπάρχων καὶ διαμένων εἰς τοὺς αἰῶνας, ὁ τοὺς ἐπὶ Σοὶ πεποιθότας μὴ καταισχύνων, ρῦσαί με ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν μου, πρόσχες τῇ ψυχῇ μου, σῶσόν με ἐν τῷ ἐλέει Σου. Τὸ ἀγαλλίαμά μου, λύτρωσόν με άπὸ τῶν κυκλωσάντων με, Κύριε, Κύριε, δύναμις τῆς σωτηρίας μου, ἐπισκίασον ἐπ’ ἐμὲ ἐν ὥρᾳ πολέμου. Ἐλέησόν με ὁ Θεός, ό Θεὸς εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες». Τοιαῦτα καὶ τούτων παρόμοια ἄς λέγῃ μετὰ δακρύων καὶ συντριβῆς καρδίας ὁ ἐνοχλούμενος ὑπὸ ρυπαρῶν λογισμῶν. Καὶ ὁ Κύριος θέλει βοηθήσει αὐτόν».
Ταῦτα καὶ ἄλλα ἔλεγεν ὁ Ὅσιος εἰς τοὺς μαθητάς του. Ἐκεῖνοι δὲ εἶχον μεγάλον πόθον νὰ τὸν ἐρωτήσουν πῶς ἀπέκτησε τόσην ἐγκράτειαν. Ἀλλ’ εὐλαβούμενοι, ἐδίσταζον. Ἐκεῖνος ὅμως, ἐννοήσας τὸν λογισμόν των, ἀπεκάλυψε τοῦτο εἰς αὐτοὺς κατὰ τὴν ἐσχάτην ἐκείνην ὥραν, ὡς πατὴρ φιλόστοργος, ἵνα ἐνισχύσῃ αὐτοὺς καλλίτερον νὰ ἔχωσι τὰς ἐλπίδας των εἰς τὸν Θεόν, λέγων πρὸς αὐτούς·