Τότε, ὤ τοῦ θαύματος! βλέπουσι τὸ παιδίον μὲ ἀνοικτοὺς τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τελείαν τὴν ὅρασιν. Ὅθεν δραμόντες πρὸς τὸν Ὅσιον ηὐχαρίστουν αὐτὸν μετὰ δακρύων, διηγούμενοι τὸ συμβάν. Οὕτως ἡ πρὸς Θεὸν παρρησία αὐτοῦ ἐπρόφθανε τὴν τῶν αἰτούντων ἀνάγκην, κατὰ τὴν πρόθεσιν τῆς καρδίας των. Ἀλλὰ καὶ γυναῖκα δαιμονιζομένην καὶ διαζευχθεῖσαν ἐθεράπευσε καὶ ἐπανέστειλεν εἰς τὸν σύζυγον αὐτῆς, ἑτέρα δὲ αἱμορροοῦσα ἐπὶ τρεῖς χρόνους ἰατρεύθη, ἐγγίσασα μετ’ εὐλαβείας καὶ πίστεως τὸ ράσον τοῦ Ὁσίου.

Ἐπιδημίας δὲ ἐνσκηψάσης ἐπὶ τῶν Μοναχῶν, ἄλλοι μὲν ἔπιπτον ἀσθενεῖς, ἄλλοι δέ, οἱ ἀσθενέστεροι, ἀπέθνῃσκον. Μεταξὺ δὲ τούτων ἀπέθανε καὶ εἷς Κόνων ὀνόματι, τὸν ὁποῖον ὁ Ὅσιος ὑπερηγάπα. Διὰ θερμῶν δὲ προσευχῶν πρὸς τὸν Πανάγαθον Θεὸν καὶ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον ἀνέστησεν αὐτὸν διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἀπεμάκρυνε δὲ καὶ ἐκ τῶν ἄλλων Μοναχῶν τὴν νόσον. Καὶ Ἱερεύς τις τῶν Ἰβήρων μετέβη πρὸς τὸν Ὅσιον. Ἀφοῦ δὲ συνωμίλησαν καὶ λίαν ὠφελήθη ὁ Ἱερεὺς ἐκεῖνος, ἀπερχόμενος ἔλαβε τρίχας τινὰς τοῦ Ὁσίου καὶ φθάσας εἰς τὸν τόπον του ἔκτισε Ναὸν καὶ ἔθεσεν εἰς τὸν Σταυρὸν τὰς τρίχας τοῦ Συμεών. Ἐθαυματούργουν λοιπὸν αὗται καὶ ὑπὸ τῶν εὐεργετουμένων προσεφέροντο δῶρα εἰς τὸν Ναόν. Ὅθεν ἐφθόνησαν αὐτὸν οἱ ἄλλοι Ἱερεῖς τῶν Ἰβήρων καὶ τὸν ἐσυκοφάντησαν εἰς τὸν Ἐπίσκοπον, ὅτι ἦτο μάντις καὶ ἐπλάνα τὸν λαόν. Καθῄρεσε τότε ὁ Ἐπίσκοπος τὸν πτωχὸν Ἱερέα. Ὑποστὰς λοιπὸν ὁ ἀγαθὸς ἐκεῖνος Ἱερεὺς διπλῆν τὴν συμφοράν, ἐπεκαλέσθη τὸν Ὅσιον Συμεών. Καὶ τότε εἰσῆλθε δαιμόνιον ἐντὸς τοῦ Ἐπισκόπου, ὅστις ὑποφέρων καὶ ἐννοήσας τὴν αἰτίαν, ἐζήτησε συγχώρησιν ἀπὸ τὸν Ἱερέα. Ἐκεῖνος δὲ προσεκόμισε τὸν περιέχοντα τὰς τρίχας τοῦ Ὁσίου Σταυρόν, τὸν ὁποῖον ἀσπασθεὶς ὁ Ἐπίσκοπος ἰάθη καὶ ἐπανέφερε τὸν Ἱερέα εἰς τὸ ἀξίωμά του.

Ἐπειδὴ λοιπὸν ἐγένοντο πανταχοῦ σημεῖα πολλὰ διὰ τοῦ Ὁσίου, συνηθροίζετο πλῆθος πολὺ εἰς τὸ Μοναστήριόν του, ἵνα λάβουν εὐλογίαν ἐκ τῶν ἰδίων αύτοῦ χειρῶν. Ὅθεν ἔπρεπε νὰ λάβῃ καὶ τὴν Ἱερωσύνην, διότι ἕως τότε ἦτο Διάκονος, ἀλλ’ ὁ μακάριος Συμεών, ὡς ταπεινόφρων, ἔλεγεν, ὅτι δὲν εἶναι ἄξιος αὐτῆς. Δι’ ὀπτασίας ὅμως ἐπείσθη, ἄν καὶ δὲν ἤθελεν, ὅτι ἦτο θέλημα Θεοῦ νὰ λάβῃ τὴν ἀξίαν ταύτην, ὡς ὑπεράξιος.