Τὴν ἑπομένην ἦλθεν εἰς τὸ Μοναστήριόν του ὁ Ἐπίσκοπος Σελευκείας Διονύσιος, ὅστις, ἀναβὰς εἰς τὸν στῦλον, ἠσπάσθη τὸν Ὅσιον, καὶ τοῦ εἶπεν· «Ὁ Θεός, ὅστις γνωρίζει σὲ πρὶν ἢ γεννηθῇς, ηὐδόκησε νὰ γίνῃς Πρεσβύτερος». Τότε ὁ Ὅσιος, μετὰ μεγάλης ταπεινώσεως καὶ μετὰ βίας ἐδέχθη τὸ ἀξίωμα τοῦτο. Ἀφοῦ δὲ εἰσῆλθον εἰς τὸ Θυσιαστήριον, ὁ Ἀρχιερεὺς ἐχειροτόνησεν Ἱερέα τὸν καὶ πρὸ τῆς Ἱερωσύνης ἱερώτατον. Ἦτο δὲ τότε τεσσαράκοντα τριῶν ἐτῶν ὁ Ὅσιος [6]. Ὁ δὲ Σελευκείας Διονύσιος, δώσας καὶ λαβὼν εἰρήνην καὶ συγχώρησιν, ἀνεχώρησε χαίρων. Οἱ μαθηταὶ τότε τοῦ Ὀσίου παρεκάλουν αὐτὸν νὰ τελέσῃ Λειτουργίαν διὰ νὰ εὐλογήσῃ τούτους ὡς ἔπρεπεν. Ἐκεῖνος ὅμως, ἕνεκα τῆς θερμῆς ἀγάπης τὴν ὁποίαν ἕτρεφε πρὸς τὸν ποθούμενον Χριστόν, ἐδειλία νὰ ἐγγίσῃ τὰ Ἅγια, ἕως ὅτου ἀπεκαλύφθη εἰς αὐτὸν ἄνωθεν δι’ ὀπτασίας κατὰ τὴν ὁποίαν εἶδε, ὅτι ἐλειτούργει, παρίσταντο δὲ ἐκεῖ Ἅγιοι Ἅγγελοι, οἵτινες εἶπον· «Ἐάν τις δὲν κοινωνῇ πρὸς τὴν ὁμολογίαν ταύτην τῆς Πίστεως, ἀνάθεμα ἔστω». Ὅθεν, ταῦτα πληροφορηθείς, ἐτέλεσε τὴν θείαν λειτουργίαν καὶ ηὐλόγησεν ἅπαντας.
Νέα θαύματα ἤρχισε τότε νὰ τελῇ, διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν. Οὕτω καὶ ὄφιν εἰσελθόντα ἐντὸς τῆς κοιλίας μεθύσκοντος Ἴβηρος, ἐνῷ ἐκοιμᾶτο, ἐξέβαλε, καὶ εἰς κόρην ἄλαλον καὶ παράλυτον ἔδωσε τὴν λαλιὰν καὶ τὴν κίνησιν καὶ εἰς τὸν τυφλὸν αὐτῆς πατέρα, διὰ μιᾶς λέξεως, ἐδώρησε τὴν ὅρασιν. Καὶ γυναῖκες ἐστερημέναι μητρικοῦ γάλακτος καὶ στεῖραι καὶ δαιμονιζόμεναι μετὰ τῶν ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῶν βρεφῶν ἐθεραπεύθησαν, διὰ τῆς προσευχῆς τοῦ Ὁσίου, τυχοῦσα ἑκάστη ἐκείνου τὸ ὁποῖον ἐζήτησεν. Ἕτερον δὲ ἐξ Ἀντιοχείας παράλυτον, ἀλλ’ εἰδωλολάτρην, ἔπεισε νὰ ἀρνηθῇ τὰ εἴδωλα καὶ νὰ ὁμολογήσῃ τὸν Δεσπότην Χριστὸν Υἱὸν Θεοῦ καὶ τὴν Ἀειπάρθενον Ὑπεραγίαν Θεοτόκον Μητέρα Αὐτοῦ, καθὼς καὶ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα ἕνα Θεόν. Ἀφοῦ δὲ ταῦτα ἐποίησεν ἐκεῖνος, ἔπλυνε τὰς χεῖρας του ὁ Ὅσιος καὶ διὰ τοῦ ἀπονίμματος αὐτοῦ ἔχρισε τὸν ἀσθενοῦντα, ὅστις ἰάθη τελείως. Ἀλλὰ καὶ ἕτερον νεκρὸν ἀνέστησε, διὰ κατανυκτικῆς προσευχῆς του. Ὅμως ἀναρίθμητα εἶναι τὰ θαύματα, ἀγαπητοί, τὰ ὁποῖα διὰ τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Κυρίου ἐτέλεσεν ὁ Ὅσιος ἐὰν δὲ θελήσωμεν νὰ διηγηθῶμεν ἅπαντα, ὁ χρόνος ἤθελε καταλάβει ἡμᾶς.