Ὅθεν ἀπελαθεὶς ὁ Ἅγιος ἐκεῖθεν καὶ μεταβαίνων ἀπὸ τόπου εἰς τόπον, ἔφθασεν εἰς χώραν, Ἀρεοὺς καλουμένην, εἰς την ὁποίαν ἐπέπεσε θεία ὀργή, ἥτις καὶ μόνον ἀκουομένη ἐπροξένει φρίκην εἰς τὸν ἀκούοντα. Πλῆθος ἄπειρον μυῶν (ποντικῶν) ἀναφανὲν κατέτρωγε τοὺς καρποὺς τῶν ἀγρῶν καὶ τῶν ἀμπελώνων, ὥστε οἱ κάτοικοι τῆς χώρας ἐκείνης, μὴ γνωρίζοντες τὶ νὰ πράξουν, εὑρίσκοντο εἰς μεγίστην ἀμηχανίαν. Ὁ δὲ Ἅγιος, βλέπων αὐτοὺς εἰς τοσαύτην λύπην, ἠρώτησε τὴν αἰτίαν τῆς θλίψεως αὐτῶν. Ἐκεῖνοι δὲ εἶπον· «Μύες (ποντικοὶ) ἀρουραῖοι, ἄπειροι, ἐπέδραμον κατὰ τῆς χώρας μας καὶ καταλυμαίνονται τοὺς καρποὺς τῶν ἀγρῶν, ἡμεῖς δὲ κινδυνεύομεν κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον νὰ στερηθῶμεν ὅλως διόλου τῆς τροφῆς καὶ ὡς ἐκ τούτου νὰ ἀποθάνωμεν ἐκ τῆς πείνης». Ὁ Ἅγιος τότε εἶπε πρὸς αὐτούς· «Ἀπεστράφη ὑμᾶς ὁ Θεὸς διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν, ἀλλ’ εὐσπλαγχνιζόμενος ἔπεμψε τὴν ὀργὴν αὐτοῦ ἐπὶ τῶν καρπῶν, ὅπως σεῖς, ἀφοῦ μετανοήσητε, ἐπιστρέψητε πρὸς Αὐτόν». Ἀπήντησαν δὲ ἐκεῖνοι, ἐπειδὴ ἤκουσαν τὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ἐτέλει πανταχοῦ, ὁπόθεν διήρχετο· «Εὐσπλαγχνίσου ἡμᾶς, Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, καὶ μὴ ἐγκαταλείπῃς ἡμᾶς εἰς τὴν ἀπώλειαν. Μόνον εὐχήσου ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ θέλομεν σωθῆ. Διότι πιστεύομεν ὅτι παραχωρεῖ εἰς σὲ ὅ,τι ζητήσῃς παρ’ Αὐτοῦ». Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε πρὸς αὐτούς· «Νηστεύσατε τρεῖς ἡμέρας καὶ καθαρισθῆτε ἀπὸ πάντων, κατόπιν δὲ ὅ,τι εἴπω εἰς σᾶς νὰ πράξετε, μήπως δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου ἀποστρέψῃ ὁ Θεὸς τὸν θυμὸν Αὐτοῦ, ὡς πολυεύσπλαγχνος».
Μετὰ τρεῖς ἡμέρας εἶπεν ὁ Ἅγιος· «Ἐξέλθετε πάντες, πάσης ἡλικίας καὶ τάξεως, εἰς τοὺς ἀγροὺς καὶ τοὺς ἀμπελῶνας, κράζοντες μετ’ εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ τό, Κύριε ἐλέησον». Ὅτε δὲ συνηθροίσθη ἅπαν τὸ πλῆθος καὶ ἤρχισαν βοῶντες τὸ «Κύριε ἐλέησον», ὁ Ἅγιος, γονυπετήσας καὶ τὰς χεῖρας καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς πρὸς τὸν οὐρανὸν ἐπάρας, μετὰ δακρύων εἶπε· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ὁ ποιητὴς τοῦ σύμπαντος κόσμου, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν λαόν Σου καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν Σου, τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ τῷ φοβερῷ καὶ Ἁγίῳ όνόματί Σου καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς τὸ Σὸν πλάσμα εἰς ἀπώλειαν, ἂν καὶ ἥμαρτε, Κύριε, καὶ τὴν σὴν ἀγαθότητα παρώργισεν, ἀλλ’ ἀπὸ Σοῦ δὲν ἀπεμακρύνθη. Μετάβαλε τὴν ὀργήν Σου εἰς οἶκτον καὶ ἐλέησον τὸ πλάσμα Σου, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος».