Τοῦτον λοιπὸν συναντήσας ὁ Ἅγιος εἶπε πρὸς αὐτόν· «Διὰ τίνα λόγον εἶσαι τόσον τεταραγμένος, ὦ ἄνθρωπε;». Ὁ δὲ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, στενάξας, εἶπε· «Μὴ μὲ ἐρωτᾷς, Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν παροῦσάν μου οἰκτρὰν κατάστασιν, ἐπειδὴ ἡ θλῖψις τοσοῦτον μὲ πιέζει, ὥστε προτιμότερον μοῦ φαίνεται νὰ ἀποθάνω ἐκουσίως ἢ νὰ ζῶ». Καὶ ὁ Ἅγιος εἶπε· «Δὲν ἐμπιστεύεσαι τὴν θλῖψιν σου εἰς ἐμέ, μήπως δυνηθῶ νὰ σὲ βοηθήσω;». Ἐκεῖνος τότε διηγήθη εἰς τὸν Ἅγιον τὸ συμβάν· «Ἂς μεταβῶμεν ἐκεῖ», εἶπεν ὁ Ἅγιος. Ἐλθόντες δὲ εὗρον τὸ κτῆνος ἐξηπλωμένον εἰς τὴν γῆν καὶ ὑπὸ σφοδροτάτων πόνων ἐνοχλούμενον. Τότε ὁ Ἅγιος, περιδέσας τὸν τεθλασμένον πόδα τοῦ ζῴου διὰ τοῦ μανδηλίου, διὰ τοῦ ὁποίου ἀπέμασσε τὸν ἱδρῶτα αὐτοῦ καὶ διὰ τῆς ράβδου πλήξας αὐτό, ὤ τοῦ θαύματος! εὐθὺς ἤγειρε τὸ ζῷον σῷον καὶ ὑγιές. Ὁ δὲ κύριος τοῦ ζῴου, ἰδὼν τὸ θαυμάσιον τοῦτο γεγονός, ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου καὶ μετὰ δακρύων χαρᾶς εὐχαριστῶν ἑλεγεν· «Ὁ Θεὸς ἀληθῶς σὲ ἀπέστειλεν ἐνταῦθα δι’ οὐδένα ἄλλον, εἰ μὴ δι’ ἐμέ». Κατόπιν δὲ ὁ κύριος τοῦ ζῴου κατ’ ἐπιταγὴν τοῦ Ἁγίου Μιχαὴλ φορτώσας ἐπ’ αὐτοῦ τὸν μόλυβδον, χωρὶς νὰ ἐπιλύσῃ τὸν ἐπίδεσμον, ἐξηκολούθησε χαίρων τὴν ὁδὸν αὐτοῦ.

Τὸ θαῦμα τοῦτο ἰδὼν καὶ ὁ ἐπιφορτισμένος παρὰ τῆς ἀρχῆς μὲ τὴν φύλαξιν τοῦ Ἁγίου, διεφήμισε τοῦτο πανταχοῦ, οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦτο ἐθαύμασαν. Ἀλλ’ οἱ πλεῖστοι δεν ἐπίστευσαν εἰς τοὺς λόγους αὐτοῦ, εἰ μὴ ὅτε, ἐπανελθόντος τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου μετὰ τοῦ κτήνους αὐτοῦ, εἶδον περιδεδεμένον τὸν πόδα τοῦ ζῴου διὰ τοῦ μανδηλίου τοῦ Ἁγίου καὶ ἔμαθον ἀκριβῶς τὸ τελεσθὲν θαῦμα. Ἐρχόμενοι τότε πάντες πρὸς τὸν Ἅγιον ἐζήτουν συγγνώμην δι’ ὅσα τοῦ ἐπροξένησαν δεινά, ἕνεκα τῆς τοῦ βασιλέως διαταγῆς. Ὁ δὲ Ἅγιος, ἵνα καὶ κατὰ τοῦτο πληρώσῃ τὴν ἐντολὴν τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, προθύμως συνεχώρησεν, ηὐλόγησε καὶ συνεβούλευσεν αὐτούς, ἵνα οὐδέποτε συμπεριφερθῶσι πρὸς ἄνθρωπον καθ’ ὃν τρόπον συμπεριεφέρθησαν πρὸς αὐτόν. Μεταδιδόμενον δὲ τὸ θαῦμα τοῦτο παρὰ τοῦ ἑνὸς εἰς τὸν ἕτερον, ὡς εἶναι συνήθεια, ἔφθασε καὶ μέχρι τῶν ὤτων τοῦ βασιλέως, ὅστις, θυμωθείς, ἀπέστειλε πάραυτα ἀνθρώπους του ἵνα ἀπελάσωσιν ἐκεῖθεν τὸν Ἅγιον. Ἐξέδωκε δὲ πρὸς τούτοις διάταγμα διὰ τοῦ ὁποίου ὥριζεν ὅτι, ἐκεῖνος ὅστις ἤθελε τολμήσει νὰ δεχθῇ τὸν Ἅγιον ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, θὰ ὑφίστατο μεγίστην ζημίαν.