Ὁ μὲν λοιπὸν θεῖος Θεοφύλακτος ἀνῆλθεν ἐπὶ τοῦ Ἀρχιερατικοῦ θρόνου τῆς Νικομηδείας, ὁ δὲ ἱερὸς Μιχαὴλ ἐπὶ τοῦ τῆς ἐνδόξου Μητροπόλεως Συννάδων, ὅπου ἐγεννήθη καὶ ἀνετράφη. Τότε ἠδύνατό τις νὰ ἴδῃ Ἀρχιερέα τοῦ Θεοῦ ἀληθῆ, ἐνδεδυμένον δικαιοσύνην καὶ κεκοσμημένον δι’ ὁσιότητος, ἀκολουθοῦντα τὰ ἴχνη τοῦ Διδασκάλου αὐτοῦ δι’ ἔργου καὶ διὰ λόγου, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ φυλάττοντα τὴν Πίστιν ἀσάλευτον, ὅσιον δὲ καὶ ἄκακον, πρᾶον, μακρόθυμον, φιλάνθρωπον, ἀόργητον, τὸ δὲ σπουδαιότερον, σεβάσμιον, ἐλεήμονα, συμπαθῆ καὶ φιλόπτωχον, ὡς εἶναι δυνατὸν νὰ συμπεράνῃ τις ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ, ἐπειδὴ πολλοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς καὶ Μοναστήρια καὶ ἄλλα ἱδρύματα ἀνήγειρε πρὸς σωτηρίαν καὶ περίθαλψιν τῶν ξένων καὶ ὀρφανῶν, ἐγένετο προστάτης χηρῶν καὶ ξένων, ἐπίσκεψις πτωχῶν, πλουτισμὸς πενήτων καὶ τῶν ἐνδεῶν πρόθυμος χορηγός. Ἀλλ’ ὁ ἐχθρὸς τῆς ἀληθείας καὶ πολέμιος τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων δὲν ὑπέμεινε βλέπων, ὅτι τὰ καθ’ ἑκάστην τελούμενα εὐσεβῆ καὶ θεοφιλῆ ἔργα προοδεύουσι. Διὰ τοῦτο πάντοτε προσεπάθει νὰ ἀνακόπτῃ καὶ νὰ ἐμποδίζῃ τὰ ἔργα τοῦ Ἁγίου. Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, δι’ εὐχῶν, ἀγρυπνιῶν καὶ δεήσεων, ἐξεδίωκε κατῃσχυμμένον τὸν ἐχθρόν.
Κατὰ τὸ ἔτος ωϛ’ (806) ὁ Πατριάρχης Ἅγιος Ταράσιος, ὡς ἄνθρωπος, ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ, διεδέχθη δὲ αὐτὸν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ὁ Ἅγιος Νικηφόρος (806-815), ὅστις, ὡς ἔνθερμος ζηλωτὴς τῆς Πίστεως τοῦ Χριστοῦ, καλῶς καὶ θεοφιλῶς ἐκυβέρνα τὴν τοῦ Θεοῦ Ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ ἐποίμαινε τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ εὐσεβῶς καὶ ὀρθοδόξως, τοῦ ἀπὸ γενικοῦ Νικηφόρου Α’ (802-811) κατέχοντος τότε τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας, διαδεχθέντος τὴν Εἰρήνην (797-802), τοῦ δὲ Νικηφόρου νικηθέντος καὶ φονευθέντος εἰς τὸν κατὰ τῶν Βουλγάρων πόλεμον, διεδέχθη κατὰ τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας αὐτοῦ ὁ υἱός του Σταυράκιος (811). Ἀλλὰ καὶ τοῦτον ἀποθανόντα, μετὰ πεντάμηνον βασιλείαν, διεδέχθη ὁ γαληνότατος καὶ φιλόχριστος Μιχαὴλ Α’ ὁ Ραγκαβὲς (811-813). Τούτου δὲ ἀγωνιζομένου εἰς Βουλγαρίαν μετὰ τοῦ στρατοῦ αὐτοῦ κατὰ τῶν Βουλγάρων, ὁ κάκιστος Λέων ὁ Ἀρμένιος, ἐπαναστατήσας κατ’ αὐτοῦ, ἀνεκηρύχθη δι’ ἀπάτης καὶ δόλου βασιλεύς, ὑπὸ τὸ ὄνομα Λέων Ε’ (813-820), τὸν δὲ Μιχαὴλ μετὰ τῶν τέκνων αὐτοῦ κατέταξεν εἰς τὸ πολίτευμα τῶν Μοναχῶν.