Ὁ Λέων ἐπ’ ὀλίγον μὲν χρόνον ἐφαίνετο ὅτι εἶναι εὐσεβὴς καὶ Ὀρθόδοξος, κατόπιν ὅμως ἐξεδήλωσε τὴν μιαρὰν αὐτοῦ γνωμην, ἐγείρας ἀκήρυκτον διωγμὸν κατὰ τῶν ἁγίων Εἰκόνων, τῶν ὁποίων ἡ προσκύνησις αὐστηρῶς ἀπηγορεύθη διὰ βασιλικοῦ διατάγματος. Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλ’ ἐὰν εὑρίσκετο Εἰκὼν εἰς τοῖχον ἐζωγραφημένη ἢ εἰς σανίδας, ἐσχίζετο καὶ κατεκαίετο. Ὡς δὲ ἐπῆλθεν αὕτη ἡ συμφορὰ καὶ διέδραμεν ἅπαντα τὸν κόσμον ἡ ἄθεος αὐτὴ προσταγή, οἱ Χριστιανοί, σφόδρα θλιβόμενοι καὶ πικρῶς δακρυρροοῦντες, ἔλεγον· «Καλλίτερον νὰ ἀποθάνωμεν πάντες ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ παρὰ νὰ βλέπωμεν τὴν ἁγίαν Εἰκόνα Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καθὼς καὶ τὰς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων καταφρονουμένας καὶ καταπατουμένας πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν, μὴ δυνάμενοι δὲ νὰ ἀντιταχθῶμεν». Ἐπειδὴ δὲ ἡ κακία τοῦ ἀσεβοῦς βασιλέως ἀκόμη περισσότερον ηὔξανεν, ὁ θεῖος Νικηφόρος, ζήλῳ θείῳ κινούμενος, συνήθροισε πέριξ αὐτοῦ τοὺς πρωτίστους τῶν Ἀρχιερέων, Εὐθύμιον τὸν Σάρδεων, Αἰμιλιανὸν τὸν Κυζίκου, Ἰωσὴφ τὸν Θεσσαλονίκης, Εὐδόξιον τὸν Ἀμορίου, Θεοφύλακτον τὸν Νικομηδείας, Μιχαὴλ τὸν Συννάδων καὶ ἄλλους.
Διερευνῶν δὲ ὁ μακάριος Νικηφόρος τὴν εὐστάθειαν αὐτῶν ἔλεγεν· «Ἂν ὁ βασιλεὺς θελήσῃ κακοβούλως νὰ καθαιρέσῃ τὰς ἁγίας Εἰκόνας καί, ἡμῶν ἐναντιουμένων, πληρωθῇ θυμοῦ καὶ ὀργῆς, δύνασθε, ἀδελφοί, νὰ ὑπομείνετε τὸν θυμὸν αὐτοῦ ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ ὑπὲρ τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ἀνθιστάμενοι πάντες συγχρόνως ἐν μιᾷ γνώμῃ, ὥστε νὰ μὴ ἀτιμασθῶσιν οὐδὲ νὰ καταφρονηθῶσιν αἱ ἅγιαι Εἰκόνες;». Τότε πάντες ὁμοφώνως ἀπεκρίθησαν· «Ἕτοιμοι εἴμεθα καὶ τὸ αἷμα ἡμῶν νὰ χύσωμεν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ Σωτῆρος καὶ τῶν ἁγίων Εἰκόνων». Τότε πάντες οἱ εἰρημένοι Ἀρχιερεῖς μετὰ τοῦ θείου Νικηφόρου καί τινες τῶν Ὁσίων Πατέρων ἔσπευσαν μετὰ θάρρους πρὸς τὸν βασιλέα καὶ παρεκάλεσαν καὶ συνεβούλευσαν αὐτὸν διὰ προτροπῶν καὶ γραφικῶν ἀποδείξεων νὰ ἀπομακρυνθῇ τῆς ψυχοφθόρου ἐκείνης αἱρέσεως καὶ νὰ μὴ ἀπογυμνώσῃ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τῶν σεπτῶν Εἰκόνων. Ἐπειδὴ δὲ ὁ βασιλεὺς ἔμεινεν ἐν τῇ πωρώσει καὶ οὐδεμίαν προσοχὴν ἔδιδεν εἰς τὰς διδασκαλίας αὐτῶν, σφόδρα ἐλυπήθησαν καὶ ἔκλαυσαν οἱ θεῖοι Πατέρες.