Τὸ δὲ σεπτὸν αὐτοῦ Λείψανον ἐτάφη ἐκεῖ ὅπου ἐτελειώθη, παρέχον πάντων τῶν νοσημάτων τὴν ἴασιν, εἰς πάντας τοὺς μετὰ πίστεως προσερχομένους πρὸς αὐτό. Καὶ ὄχι μόνον τότε, ἀλλὰ μέχρι τοῦδε ἄπειρα τελοῦνται θαύματα ὑπὸ τῶν θείων αὐτοῦ Λειψάνων, τὰ ὁποῖα οὐδὲ χείρ, οὐδὲ στόμα ἀνθρώπου δύναται νὰ περιγράψῃ καὶ νὰ ἀπαριθμήσῃ. Ἀφοῦ λοιπὸν διηγηθῶ ἀκόμη ἓν ἐκ τῶν πολλῶν, τὸ ὁποῖον καὶ ἐγὼ διὰ τῶν ἰδίων μου ὀφθαλμῶν εἶδον καὶ πολλοὶ ἐκ τῆς ἐμῆς πατρίδος μετὰ θαυμασμοῦ καὶ ἐκπλήξεως ἐνθυμοῦνται, θὰ καταπαύσω τὸν λόγον.
Εἰς τὴν νῆσον Σκόπελον ἐπῆλθε ποτὲ θεία καὶ μεγάλη ὀργὴ παρομοία τῶν τῆς Αἰγύπτου· καὶ δὲν ἦτο μία, ἀλλὰ πολλαί. Ἡ μὲν πρώτη, ἡ κάμπη, κατέτρωγε τελείως βλαστοὺς καὶ φύλλα τῶν ἀμπελώνων, ἡ δὲ δευτέρα, ἡ καλουμένη καλαυρός, κατέκοπτε τοὺς τυχὸν ἀπολειφθέντας βλαστοὺς ὑπὸ τῆς κάμπης. Τρίτη δὲ ἦτο εἶδος κανθάρου, ὅστις ὄχι μόνον οὐδὲν ἐκ τῶν εἰς τὰς οἰκίας τροφίμων ἄφηνεν ἀβλαβές, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐνδύματα κατέκοπτε, πρὸς δὲ τούτοις εἰσήρχετο καὶ ἐντὸς τῶν ἀγγείων τοῦ πρὸς πόσιν διατηρουμένου ὕδατος καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐντὸς τοῦ στόματος καὶ τῶν ὤτων τῶν κοιμωμένων εἰσήρχετο κατὰ τὴν νύκτα καί, δάκνων, κατέκοπτε τὰ ὦτα τῶν παίδων καὶ ἄλλων πολλῶν κακῶν πρόξενος ἐγένετο. Ἡ τετάρτη, τέλος, ἦτο πλῆθος μυῶν (ποντικῶν) ἀρουραίων καταστρεφόντων ἀμπέλους, ἀγρούς, κήπους καὶ πᾶν ἄλλο ὅ,τι εὕρισκον. Ὅθεν τὰς καταστροφὰς ἐκ τῶν φρικτῶν τούτων πληγῶν ὑπέφερον ἐπὶ πολὺν χρόνον οἱ ἄνθρωποι. Διαδοθείσης δὲ τῆς φήμης τῶν θαυμάτων, τὰ ὁποῖα ἐτέλει ἡ θαυματουργὸς Κάρα τοῦ Ἁγίου, ἡ ἀποκειμένη ἤδη ὡς θησαυρὸς ἀνεκτίμητος καὶ τιμαλφέστατος ἐν τῇ κατὰ τὸ ἁγιώνυμον ὄρος Ἄθω Μεγίστῃ Λαύρᾳ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ἦλθον εἰς τὴν Λαύραν οἱ πρόκριτοι τῆς νήσου, τῇ προτροπῇ καὶ τῇ παρακλήσει παντὸς τοῦ λαοῦ καί, μετὰ γραμμάτων τοῦ Ἀρχιερέως καὶ τῶν Κληρικῶν συνοδευόμενοι, διὰ θερμῶν δεήσεων ἐζήτησαν τὴν ἁγίαν Κάραν. Οἱ δὲ προϊστάμενοι τῆς Λαύρας, ἀναγνώσαντες τὰ γράμματα καὶ ἰδόντες τὰ δάκρυα καὶ τοὺς στεναγμοὺς καὶ τὴν πολλὴν αὐτῶν δέησιν, ἔπεμψαν τὴν θαυματουργὸν Κάραν τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου Ἁγίου Μιχαήλ, συνοδευομένην ὑπὸ Πνευματικοῦ Πατρὸς ἐναρέτου, Διακόνου εὐλαβοῦς καὶ τιμίου Γέροντος.