Οἱ τότε λοιπὸν ἐκεῖ εὑρισκόμενοι Μοναχοὶ ὡδήγησαν τοῦτον εἰς τὸ Προβάτιον ὄρος, εἰς τὸ ἱερὸν σπήλαιον, ὅπου ἠσκήτευσαν οἱ Ὅσιοι. Ὁ δὲ Ἱερεμίας, εὑρὼν τὸν τόπον ἀρεστόν, κατὰ τὸν σκοπόν του, ἔμεινεν ἐκεῖ. Εὐλαβούμενος δὲ τὸ σπήλαιον, ὡς ἱερὸν καὶ ἅγιον ἐκ τῶν ἀσκητικῶν ἀγώνων τῶν Ὁσίων, ἐνεκαινίασεν αὐτὸ καὶ καθιέρωσε καὶ εἰς Ἐκκλησίαν μετεσκεύασε τοῦτο, τιμωμένην ἐπ’ ὀνόματι τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Νικήτα, Ἰωάννου καὶ Ἰωσήφ. Ἔπειτα ἔκτισε καὶ κελλία τινά. Οὕτω διεσκεύασε τοῦτο εἰς Μονύδριον πρὸς κατοικίαν Ἀσκητῶν. Οὗτος λοιπὸν ὁ Ἱερεμίας, ἐνῷ ἡσύχαζεν ἐκεῖ, δὲν γνωρίζω πόθεν, προσεβλήθη ὑπὸ πανώλους καὶ ἦτο ἑτοιμοθάνατος. Ὅθεν ἀπελπισθεὶς ἀπὸ πᾶσαν ἀνθρωπίνην βοήθειαν, κατέφυγεν εἰς τὴν ἀντίληψιν τῶν Ἁγίων. Μεταβὰς τότε ἐντὸς τοῦ Ναοῦ ὅπως ἠδυνήθη, ἔπεσε πρὸ τῆς σεβασμίας Εἰκόνος των καὶ διὰ θερμῆς δεήσεως, ἐζήτει τὴν ἐπίσκεψιν ἐκείνων. Κείμενος δὲ ἐκεῖ, κατὰ γῆς, ἀπεκοιμήθη ὀλίγον. Καὶ ἰδοὺ φαίνονται ἄνωθεν αὐτοῦ ἱστάμενοι οἱ τρεῖς Ἅγιοι, εὐλογοῦντες αὐτὸν καὶ τὴν ἐπάρατον νόσον ἀποδιώκοντες.

Ἀποτινάξας ὁ Ἱερεμίας τὸν ἐλαφρὸν ἐκεῖνον ὕπνον εὑρέθη ὅλως ὑγιής, δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τοὺς Ἁγίους, τοὺς θείους αὐτοῦ εὐεργέτας. Ὅθεν, ἀφ’ ἑνὸς μὲν δι’ εὐχαριστίαν πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ ἐξ ἄλλου εἰς ἀνάμνησιν τοῦ θαύματος, ἐζωγράφισεν ἰδιοχείρως, διότι τοῦτο ἦτο καὶ τὸ τούτου ἐργόχειρον, τοὺς Ἁγίους, κατὰ τὴν φανεῖσαν εἰς αὐτὸν ὀπτασίαν, ἄνωθεν τῆς θύρας τοῦ κελλίου του καὶ τὴν Θυσίαν καὶ ἄλλας ζωγραφίας ἱστόρησε. Πολλοὶ δὲ ἀκόμη ἐνθυμοῦνται σήμερον τὸ γεγονὸς τοῦτο καὶ τὸ διηγοῦνται. Ταῦτα δὲ πάντα τὰ ἔργα τοῦ Ἱερεμίου κατεστράφησαν κατὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Χίου καὶ τὸ Μονύδριον ἠρημώθη. Ἐλθὼν δὲ ὁ Γέρων Παχώμιος ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, ἐκ τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα, κατὰ τὸ ἔτος ͵αωξη’ (1868), ἀνεκαίνισε τὸ σπήλαιον καὶ εὐρυχωρότερον τοῦτο κατεσκεύασε, καὶ μετὰ τέμπλου καὶ μαρμάρου ἐκόσμησε καὶ ἄλλην Ἐκκλησίαν εὐρυχωροτάτην μετὰ τρούλλου ᾠκοδόμησε καὶ εἰς τελείαν Σκήτην τὸ Μονύδριον μετέβαλε, διὰ πολλῶν δὲ κελλίων καὶ ξενώνων ἐκαλλώπισεν. Οἱ δὲ ἀδελφοὶ ταύτης τῆς Σκήτης ὡς ἔργον ἔχουν τὴν ζωγραφικήν, ἀλλὰ καὶ εἰς ἄλλας συνήθεις εἰς τοὺς Μοναχοὺς χειροτεχνικὰς ἐργασίας καταγίνονται.

Αὕτη εἶναι, ἀδελφοί μου Χριστιανοί, ἡ ὁσία ζωὴ καὶ ἐνάρετος πολιτεία τῶν Ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν Νικήτα, Ἰωάννου καὶ Ἰωσήφ. Διὰ τοιούτου ἀποστολικοῦ ζήλου, ὡς ἠκούσατε, ἐγκατέλειψαν τὰ πάντα καὶ ἠκολούθησαν τῷ Χριστῷ οἱ μακάριοι καὶ διὰ τὴν ἀγάπην Αὐτοῦ ἐκακουχοῦντο καὶ ἐταλαιπωροῦντο εἰς τὸ Προβάτιον ὄρος οἱ θειότατοι,