ΑΚΑΚΙΟΣ ὁ νέος Ὁσιομάρτυς, ὁ ἐν τῷ Ἁγίῳ Βαπτίσματι πρότερον Ἀθανάσιος κληθείς, κατήγετο ἀπὸ κώμην τινὰ τῆς Μακεδονίας, Νεοχώριον καλουμένην, πλησίον τῆς Θεσσαλονίκης εὑρισκομένην, γεννηθεὶς ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, οἵτινες, ἐπειδὴ ἦσαν πτωχοὶ καὶ μὴ δυνάμενοι νὰ πορίζωνται τὰ πρὸς τὸ ζῆν ἀναγκαῖα, μετῴκησαν εἰς τὴν πόλιν τῶν Σερρῶν μὲ τὸν Ἀθανάσιον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀδελφούς του, τῶν ὁποίων αὐτὸς ἦτο ὁ μεγαλύτερος, ἡλικίας τότε ἐννέα ἐτῶν. Ἐκεῖ παρέδωκαν τὸν Ἀθανάσιον ὑπὸ τὴν προστασίαν σκυτοτόμου τινός, ὅστις ὅμως ἦτο σκληρὸς ἄνθρωπος καὶ ἐνόμιζεν ὅτι ἤθελε διδάξει τὴν τέχνην εἰς τὸν νέον μὲ τὸ νὰ ραβδίζῃ αὐτὸν ἀνηλεῶς καὶ ἀπανθρώπως.
Τοῦτο μὴ ὑποφέρων ὁ Ἀθανάσιος καὶ θέλων νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὴν τυραννίαν αὐτοῦ, ὑπέπεσε, δυστυχῶς, εἰς τὴν δουλείαν τοῦ νοητοῦ τυράννου διαβόλου, ὅστις ὡς σκολιὸς ὄφις προσεπάθησε νὰ ὑποσκελίσῃ τὸν ἀνήλικον Ἀθανάσιον, κατ’ αὐτὴν ταύτην τὴν ἡμέραν τοῦ σωτηρίου Πάθους, τὴν Μεγάλην Παρασκευήν. Διότι κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην, κινηθεὶς ἀπὸ τὸν ἀνθρωποκτόνον διάβολον ὁ ρηθεὶς σκυτοτόμος, ἔδειρε τὸν Ἀθανάσιον ἀγριώτερον ἢ ἄλλοτε, τόσον ὥστε, ἀποκαμὼν οὗτος ἀπὸ τοὺς δαρμοὺς καὶ ἀπὸ τοὺς πόνους τῶν πληγῶν, ἔφυγε κλαίων. Ἦτο δὲ ἑσπέρας. Ὁ πονηρὸς λοιπὸν σατανᾶς εὗρε τότε τὸν καιρὸν κατάλληλον διὰ νὰ ὑποσκελίσῃ τὸν παῖδα κατὰ τὸν ἑξῆς τρόπον.
Πρὸ τῆς θύρας τοῦ οἴκου αὐτῶν, κατ’ ἐνέργειαν σατανικήν, ἐκάθηντο δύο γυναῖκες Ἰσμαηλίτιδες, αἵτινες, ἰδοῦσαι τὸν Ἀθανάσιον κλαίοντα, ὡς δῆθεν εὐσπλαγχνισθεῖσαι, ἔλαβον αὐτὸν ἐκ τῆς χειρὸς καὶ τὸν εἰσήγαγον εἰς τὸν οἶκον τῆς ἀπωλείας. Μετὰ πολλοὺς δὲ λόγους παρηγορητικοὺς ἢ μᾶλλον ἰοβόλους, ἀφοῦ προσέφερον εἰς αὐτὸν ἄρτον διὰ νὰ φάγῃ, τοῦ προέτειναν, αἱ ἐπάρατοι, νὰ ἀρνηθῇ τὸν Σωτῆρα Χριστὸν καὶ νὰ δεχθῇ τὴν μυσαρὰν θρησκείαν τοῦ πλάνου Μωάμεθ. Ὁ δὲ Ἀθανάσιος, βεβαρημένος ὢν διὰ τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους εἴπομεν, καὶ νομίσας, ἀφρόνως, ὅτι ἐπέτυχε νὰ ἀπαλλαγῇ τῶν δεινῶν τοῦ ἀσπλάγχνου ἐκείνου σκυτοτόμου, συγκατένευσε, φεῦ! νὰ ἐξομόσῃ. Τότε αἱ μιαραὶ ἐκεῖναι μαινάδες, περιχαρῶς τοῦτο ἀκούσασαι, παρέλαβον αὐτὸν ἄνευ ἀναβολῆς καὶ τὸν ὡδήγησαν εἰς τὸν ταμίαν. Ἡγεμόνευε δὲ τότε ὁ Γιουσοὺφ Μπέης.