Διότι ὁ μὲν θεῖος Κορνίλιος ἐδέχετο πάλιν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοὺς χριστιανοὺς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι διὰ τὸν φόβον τῶν βασάνων ἠρνήθησαν πρότερον τὸν Χριστόν, εἰς τὸν καιρὸν τοῦ διώκτου Δεκίου, ὕστερον δὲ μετανοοῦντες ἐπέστρεφον εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ μετὰ δακρύων· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐδέχθη τὸν Ἀπόστολον Πέτρον, ὅστις τρὶς τὸν ἠρνήθη πρότερον, ὕστερον δὲ μετὰ δακρύων μετενόησεν. Ὁ δὲ σχισματικὸς καὶ ὑπερήφανος Νοβᾶτος, ὄχι μόνον δὲν ἐδέχετο εἰς τὴν μετάνοιαν τοὺς τοιούτους ἀρνησιχρίστους, ἀλλὰ καὶ τὸν Πάπαν Κορνήλιον κατηγόρει, ὀνομάζων αὐτὸν κοινωνὸν καὶ σύντροφον τῶν εἰδωλολατρῶν· καὶ οὕτω χωρισθεὶς ἀπὸ αὐτοῦ, καὶ ἄλλους ὁμόφρονας ἀποκτήσας, ἔγινεν ὡς ἄλλος Πάπας εἰς τὴν Ρώμην· καὶ ἐκεῖθεν ἐξηπλώθη ἡ αἵρεσις αὕτη καὶ τὸ σχίσμα, μέχρι καὶ τῆς Ἀλεξανδρείας.

Τοὺς τοιούτους λοιπὸν σχισματοαιρετικοὺς ἀπεδίωξεν ὁ Ἅγιος Κύριλλος, ὡς εἴπομεν, εὐθὺς ὡς ἔγινε Πατριάρχης ὁμοῦ μὲ τὸν Ἐπίσκοπον των Θεόπεμπτον. Μετὰ ταῦτα ἐπεκαλέσθη τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ διώξῃ ἀπὸ τὴν ἐκεῖ κατοικίαν των καὶ τοὺς δαίμονας. Πλησίον δηλαδὴ τῆς Ἀλεξανδρείας, ἕως δώδεκα στάδια, εὑρίσκεται τόπος ὀνομαζόμενος Κάνωβος, καὶ πλησίον ἐκείνου εἶναι ἄλλος τόπος ὀνομαζόμενος Μανοῦθιν, εἰς τὸν ὁποῖον ἦτο βωμὸς παλαιός, κατοικητήριον τῶν δαιμόνων. Ὅθεν ὅλος ὁ τόπος ἐκεῖνος ἦτο φοβερώτατος ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἐκεῖ κατοικούντων ἀκαθάρτων πνευμάτων. Διὰ τοῦτο καὶ ὅταν ἔζη ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος πολλάκις ἠθέλησε νὰ καθαρίσῃ τὸν τόπον ἐκεῖνον ἀπὸ τοὺς δαίμονας καὶ νὰ τὸν κάμῃ κατοικητήριον ἅγιον, ἵνα δοξολογῆται ὁ Θεός, ἀλλ’ ὅμως δὲν ἠδυνήθη, ἀφ’ ἑνὸς μὲν διότι εὕρισκε πολλὰ ἐμπόδια, ἀφ’ ἑτέρου δὲ διότι ἠκολούθησε κατόπιν ὁ θάνατός του.

Ὁ δὲ τοῦ Θεοφίλου διάδοχος τρισμακάριστος Κύριλλος ἐφρόντισε περὶ τούτου, καὶ προθύμως ἐδέετο τοῦ Θεοῦ, νὰ τοῦ δώσῃ θείαν βοήθειαν καὶ δύναμιν, διὰ νὰ διώξῃ ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα. Ὅθεν φαίνεται κατ’ ὄναρ εἰς αὐτὸν Ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέγει νὰ φέρῃ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον τὰ τίμια λείψανα τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου καὶ οὕτω θέλει ἀναχωρήσει ἀπὸ ἐκεῖ ἡ δύναμις τῶν δαιμόνων. Ὁ δὲ Ἅγιος χωρὶς ἀργοπορίαν ἔκαμε τὸ πρόσταγμα τοῦ Ἀγγέλου, καὶ εὐθὺς ὡς ἔφερεν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον τὰ λείψανα τῶν ἁγίων Ἀναργύρων, καὶ ἔκτισεν ἐκεῖ Ναὸν εἰς τὸ ὄνομά των, ὦ τοῦ θαύματος! ἐξεδιώχθησαν ἀπ’ ἐκεῖ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, καὶ ἔγινεν ὁ τόπος ἐκεῖνος πηγὴ ἀναβλύζουσα ἰάματα, ἐκ τῆς χάριτος τῶν ἁγίων Ἀναργύρων.