Δὲν τῆς τὸ ἔδωκεν ὁ Μητροφάνης, διότι αἱ χεῖρές της ἦσαν γεμᾶται ἀπὸ ἀκαθαρσίας, ἀλλὰ τὸ ἐκράτει αὐτὸς καὶ αὕτη ὡσὰν νὰ μὴ ἦτο ἐκείνη ἡ μανιακή, οὕτως, ὡς καλὴ καὶ φρόνιμος ἔκαμε τρεῖς στρωτὰς μετανοίας καὶ τὸ ἠσπάσθη ὄχι μίαν φορὰν ἀλλὰ πολλάκις, μὲ πολὺν πόθον καὶ εὐλάβειαν. Οὕτω ὁ μὲν Μητροφάνης ἔφυγεν, ἡ δὲ παρέμεινε σώφρων καὶ εὔτακτος. Μετ’ ὀλίγον διῆλθεν ἐκεῖθεν ὁ ἐπιστάτης τοῦ φρενοκομείου, πρὸς τὸν ὁποῖον ἐφώναξε: Κύρ-Ἰωάννη, σὲ παρακαλῶ, ἐξάγαγέ με ἀπ’ ἐδῶ. Δὲν ὑπήκουσεν ὅμως ἐκεῖνος, ἐνθυμούμενος ὅσα ἔπαθεν ἀπὸ ἐκείνην πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν. Ὅθεν ἀπεκρίθη: Δὲν σὲ ἐξάγω καθόλου. Αὐτοῦ ὅπου εἶσαι, καλὰ εἶσαι. Ταῦτα δὲ εἰπὼν ἔφυγε. Μετὰ ταῦτα ἰδοῦσα πάλιν αὐτόν, παρεκάλει λέγουσα: Ἐξάγαγέ με καὶ εἰς τὴν ὑγείαν τῶν τέκνων μου, εἶμαι τελείως καλά.
Ἀκούσας ὁ ἐπιστάτης τοὺς λόγους αὐτούς, τοὺς ὁποίους οὐδέποτε, ἄλλοτε ἤκουσεν, οὔτε παιδίων ἐνθύμησιν εἶχε ποτέ, ἐπείσθη καὶ τὴν ἐξήγαγε. Ἐξελθοῦσα δὲ ἐκείνη ἐνίφθη καὶ ἐζήτησε τὰ φορέματά της, μὲ τὰ ὁποῖα ἦλθεν εἰς τὴν Σμύρνην, ἐνδεδυμένη καὶ σωφρονοῦσα, πρὸς μέγαν θαυμασμὸν καὶ ἔκπληξιν τῶν ὁρώντων. Ἀπεκρίθη λοιπὸν εἰς τοὺς ἐρωτῶντας μὲ ποῖον τρόπον ἐσωφρονίσθη, ὅτι, εὐθὺς ὡς ἠσπάσθη ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐκράτει ὁ Μητροφάνης, ᾐσθάνθη ὡς πήδημα ἐντὸς τῆς καρδίας της καὶ ἔπειτα ὡσὰν νὰ ἐπέταξε πτηνόν τι καὶ εὐθὺς ἠλαφρώθη ἡ καρδία της καὶ ἦλθεν εἰς τὸν ἑαυτόν της, εἶναι δὲ πλέον τελείως καλὰ καὶ ἂς εἶναι δεδοξασμένος ὁ νέος Ἅγιος. Μετὰ ταῦτα προσῆλθεν εἰς τὴν λειτουργίαν, ἐκοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων μὲ ὀρθὴν γνῶσιν, ἐκήρυξεν εἰς πολλοὺς τὸ θαῦμα καὶ μετὰ παρέλευσιν εἴκοσιν ἓξ ἡμερῶν, ἀφοῦ δὲν τῆς ἔμενεν οὐδεμία ἀμφιβολία διὰ τὴν ὑγείαν της, ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Σμύρνην, εἰς τὸν οἶκόν της, δοξάζουσα τὸν Θεὸν καὶ εὐχαριστοῦσα τὸν Μεγαλομάρτυρα Μᾶρκον, τὸν εὐεργέτην της. Τοῦτο ἀληθῶς εἶναι ἓν ἐκ τῶν μεγάλων θαυμάτων τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος, ὅπως εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς.
Διεδόθη ὅτι ὁ Ἅγιος ἰάτρευσε μίαν γυναῖκα, ἥτις ἔπασχεν ἀπὸ αἱμορραγίαν καὶ ἐφροντίσαμεν νὰ ἔλθῃ ἡ ἰδία γυνὴ εἰς ἡμᾶς. Οὕτω ἠκούσαμεν αὐτὴν διηγουμένην διὰ τοῦ ἰδίου της στόματος καὶ τὰ τοῦ πάθους, καὶ τὰ τῆς θεραπείας της. Ἔχουσι δὲ οὕτως: Αὕτη κατάγεται ἐκ τοῦ χωρίου Βροντάδο τῆς Χίου, ἀπὸ τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, νέα τὴν ἡλικίαν, ὕπανδρος καὶ μήτηρ δύο τέκνων. Αὕτη τὶς οἶδεν ἐκ ποίας αἰτίας ἤρχισε νὰ κάμνῃ ἐμετὸν αἵματος, δύο δὲ ἡμέρας διήρχετο ἤρεμος καὶ τὴν τρίτην πάλιν ὁ ἐμετὸς τοῦ αἵματος ἐπανήρχετο ἀκατάσχετος. Τὸ τοιοῦτον δὲ κακὸν ἔπασχεν ἡ δυστυχὴς ἐπὶ δύο ὁλοκλήρους χρόνους.