Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος ΜΑΡΚΟΥ τοῦ ἀπὸ Σμύρνης καταγομένου καὶ ἐν Χίῳ ἀθλήσαντος ἐν ἔτει ͵αωα’ (1801) ἀπὸ Χριστοῦ.

Οὕτως οἱ Χριστιανοὶ διὰ νὰ ἀποκτήσουν κάτι ἐκ τοῦ Μάρτυρος, ἄλλοι ἐλάμβανον αἷμα, ἄλλοι τεμάχια τοῦ ἐνδύματός του καὶ ἄλλοι μέρη τοῦ μαρτυρικοῦ σώματος, ἀποκοπέντα ὑπὸ τῆς σπάθης, δίδοντες ὅσα οἱ βάρβαροι ἐζήτουν διὰ κάθε τι ἐκ τῶν ἱερῶν κειμηλίων, σχεδὸν δὲ οἶκος χριστιανικὸς δὲν ἔμεινεν, ὅστις νὰ μὴ ἔχῃ τὸν θεῖον Μᾶρκον φύλακα, προστάτην καὶ ἀντιλήπτορα διὰ τῆς μαρτυρικῆς αὐτοῦ χάριτος συντόμως εἰπεῖν. Ὅλοι δὲ ὁμολογοῦν ὅ,τι ἐγένετο διὰ τὸν Ἅγιον τοῦτον Μάρτυρα καὶ ὁ ἐνθουσιασμὸς ὅλης τῆς πόλεως οὔτε εἰς τὸν Νισύριον Νικήταν παρουσιάσθη, οὔτε εἰς τὸν Χῖον Νικόλαον ἀργότερον. Σημεῖον δέ, πρὸς τοῖς ἄλλοις, καὶ τοῦτο. Ὅτι οἱ δυνάσται τὰ τίμια ἐκείνων λείψανα ἔρριψαν εἰς τὴν θάλασσαν, ἐπειδὴ ἴσως νὰ μὴ ἐκινήθησαν οἱ τότε Χριστιανοί. Τούτου δὲ τὸ ἱερὸν σῶμα, διὰ χρημάτων καὶ πολλών φροντίδων ἐκέρδισαν οἱ Χριστιανοὶ καὶ εἰς ἱερὸν τόπον μυστικῶς ἐναπέθεσαν.

Μαρτυρεῖται δὲ ὑπὸ πάντων καὶ οὐδεὶς ἂς μὴ ἀμφιβάλλῃ, ὅτι ὅπου εὑρίσκεται ἢ μερὶς τοῦ τιμίου αἵματος ἢ μέλος τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου ἢ τμῆμα τοῦ σαβάνου ἢ ἄλλου τινὸς ἱματίου ἅπαντα ἐκπέμπουσιν εὐωδίαν ἄρρητον καὶ ἀσύγκριτον πρὸς πᾶσαν εὐωδίαν. Ἀλλὰ καὶ ἰάσεις πολλαὶ παρὰ πολλοῖς τελοῦνται, αἵτινες εἶναι μὲν ἀληθῶς θαύματα, λέγονται δὲ ὑπὸ τῶν διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας θαύματα δευτέρου βαθμοῦ. Διότι, πρώτου βαθμοῦ εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγονται θαύματα κατ’ οὐσίαν, ἐπειδὴ εἶδος εἶναι ἡ ὀμμάτωσις τῶν ἐκ γενετῆς τυφλῶν, ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν καὶ ὅσα φυσικῶς εἶναι ἀδύνατον νὰ γίνουν. Δευτέρου δὲ βαθμοῦ θαύματα λέγονται ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα κατὰ τέχνην δύνανται νὰ τελεσθοῦν. Ὡς παραδείγματος χάριν ὁ πυρετὸς καὶ κατὰ τὴν τέχνην καὶ κατὰ τὴν φύσιν δύναται νὰ παύσῃ, ἀλλὰ μὲ τὸν καιρόν. Ἀλλὰ τὸ νὰ σταματήσῃ εὐθὺς καὶ μὲ ἕνα λόγον καὶ νὰ ἰατρεύεταί τις, ὡς ἡ πενθερὰ τοῦ Πέτρου, τοῦτο μόνον ἡ θεία δύναμις δύναται νὰ ἐνεργήσῃ καὶ οὐδεὶς ἄλλος.

Τοιαῦτα λοιπὸν θαύματα ἐνήργει ὁ Θεός, διὰ τοῦ θεράποντος αὐτοῦ Μάρκου, ὄχι δὲ ὀλίγα, ἀλλὰ πάμπολλα καὶ συνεχῶς, ἴσως διὰ νὰ φράξῃ κακοφρόνων τινῶν τὰ ἀπύλωτα στόματα, τὰ τολμῶντα νὰ λαλοῦν ἀδίκως ἐναντίον τῆς ὑπὲρ φύσιν καρτερίας καὶ ἀντιστάσεως αὐτοῦ. Ὅθεν ἐκ τούτων τῶν τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος θαυμάτων θέλομεν διηγηθῆ τὰ μᾶλλον ἐξηκριβωμένα, εἰς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλειαν τῶν φιλομαρτύρων Χριστιανῶν.