ΑΣ ΕΙΝΑΙ δεδοξασμένον καὶ ὑπερύμνητον τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι ὅσον οἱ ἀσεβεῖς μαίνονται ἐναντίον τῆς θείας Αὐτοῦ Μεγαλειότητος, ἐπὶ τοσοῦτον οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν παύουν ἀπὸ τοῦ νὰ ἀναδεικνύουν, κατὰ διαφόρους πόλεις καὶ χώρας, κήρυκας, καὶ διὰ λόγων καὶ διὰ τῆς θυσίας τῶν ἰδίων των αἱμάτων, τῆς προσκυνητῆς αὐτοῦ Θεότητος. Ἐκεῖνοι λέγουν, ὅτι ἦτο εἷς πλάνος καὶ ἀθετοῦν καὶ Εὐαγγέλια καὶ τοὺς Ἀποστόλους, ἁπλῶς δ’ εἰπεῖν ὅλον τὸν Χριστιανισμὸν καὶ τὴν ἐλπίδα τῶν Χριστιανῶν. Ἐνῷ οὗτοι, παρουσιαζόμενοι ἐνώπιον τῶν τυράννων, κηρύττουν μετὰ πλήρους πίστεως καὶ παρρησίας ὅτι ἦτο καὶ εἶναι Θεὸς ἀληθινός, Βασιλεὺς εἰς τοὺς αἰῶνας, Δημιουργὸς πάσης κτίσεως καὶ Κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν. Καὶ ὁ οὐρανὸς ἄνωθεν, κριτὴς ἀδέκαστος, δέχεται τὴν ὁμολογίαν εἰς θυσίαν αἰνέσεως καὶ σφραγίζει τὴν δι’ αἵματος αὐτῶν μαρτυρίαν, διὰ τῶν φρικτῶν καὶ ἐξαισίων θαυμάτων, τὰ ὁποῖα οἱ μὲν υἱοὶ τῆς ἀπωλείας ἀκούοντες γελῶσιν, οἱ δὲ Χριστιανοί, κατανυγόμενοι καὶ ὠφελούμενοι ψυχικῶς ἐκ τῶν παραδόξων ἔργων τῆς μαρτυρικῆς χάριτος, δοξάζουσι τὸν φιλάνθρωπον Κύριον, διότι ἐνισχύει τοὺς ὑπὲρ Αὐτοῦ ἀθλοῦντας ὥστε νὰ καταφρονοῦν πᾶσαν βάσανον καὶ αὐτὸν ἔτι τὸν θάνατον διὰ τὸ Ἅγιον ὄνομα Αὐτοῦ.
Ὁ Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἱστορεῖ κατὰ τάξιν καλῶς τὴν πληθὺν τῶν τοιούτων λαμπρῶν Νεομαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἀνεφάνησαν εἰς τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, μετὰ τὴν ἅλωσιν καὶ μάλιστα τοὺς ἱεροὺς ἀθλητὰς τοῦ ιη’ (18ου) αἰῶνος. Διότι καθὼς εἶπεν εἷς μέγας διδάσκαλος, «οὐκ ἐκλείψουσι στρατιῶται τῷ Χριστῷ». Ἀλλ’ οὔτε καὶ ὁ ιθ’ (19ος) αἰὼν ὑστέρησεν εἰς τοῦτο, ἀλλ’ εὐθὺς εἰς τὰς πρώτας του ἀρχάς, εἰς μὲν τὴν Ρόδον ἀνέδειξεν ἓν εὐωδέστατον ρόδον, τὸν ἐκ τῆς νήσου Ὕδρας καλλιμάρτυρα Κωνσταντῖνον, εἰς δὲ τὴν Νέαν Ἔφεσον, τὸν νέον Γεώργιον καὶ νῦν εἰς τὴν φιλόχριστον Χίον τρίτον, τὸν εὐσεβῆ τοῦτον Μᾶρκον, τοῦ ὁποίου τὴν λαμπρὰν ἄθλησιν, ἐὰν σιωπήσωμεν ἡμεῖς οἱ ἀξιωθέντες νὰ ἴδωμεν καὶ νὰ ὑπερθαυμάσωμεν, θέλομεν ζημιώσει πολὺ τοὺς φιλομάρτυρας. Ἐπειδὴ πρέπει νὰ ἀρχίσωμεν ἀπὸ τὰ συμβάντα πρὸ τοῦ μαρτυρίου, διὰ τοῦτο γράφομεν ὅσα μᾶς διηγήθη ἄνθρωπος φιλαληθέστατος, ὁ ὁποῖος ἐγένετο ἀπ’ ἀρχῆς αὐτόπτης τῆς τοῦ Μάρκου ζωῆς.