Μᾶρκος ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς, ὁ λαμπρὸς οὗτος ἀριστεὺς τοῦ Χριστοῦ, ἐγεννήθη εἰς τὴν μεγαλόπολιν Σμύρνην, ἐκ γονέων εὐσεβῶν καὶ θεοφοβουμένων. Ὁ πατὴρ του ὠνομάζετο Χατζῆ-Κωνσταντῆς, ἐκ Θεσσαλονίκης καταγόμενος, ἡ δὲ μήτηρ του Μαρία, Σμυρναία τὸ γένος, οἱ ὁποῖοι φαίνεται, ὅτι μόνον εἰς τὰ κοινὰ καλούμενα γράμματα ἐξεπαίδευσαν αὐτόν. Εἶχε δὲ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Μᾶρκος καὶ ἀδελφὸν Ἱερομόναχον, Παΐσιον καλούμενον, ὅστις καὶ ψάλτης ἐχρημάτισε τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν Νέαν Ἔφεσον. Ὅθεν καὶ ὁ Μᾶρκος προοδεύσας κατὰ τὴν ἡλικίαν μετέβαινεν ἐκεῖ ἀσκῶν μικρὸν ἐμπόριον. Ἐπιστρέψας δὲ ἀπὸ τὴν Νέαν Ἔφεσον εἰς τὴν Χίον κατὰ τὸ ͵αψπη’ (1788) ἔτος ἔλαβε νόμιμον σύζυγον.
Ἔπειτα παρακινηθεὶς ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ του, μετέβη εἰς Νέαν Ἔφεσον διὰ νὰ κατοικήσῃ ἐκεῖ. Ἀλλὰ καλλίτερον νὰ μὴ ἤθελε μεταβῆ. Διότι ἐκεῖ ἔπεσε πτῶμα διπλοῦν καὶ δακρύων ἄξιον. Ἐπειδὴ πρῶτον μὲν συνηρπάγη ἀπὸ τὸν ἔρωτα μιᾶς ξένης γυναικὸς χριστιανῆς καὶ κρυφίως ἡμάρτανε μετ’ αὐτῆς μέχρι τινός, ἕως ὅτου ἐκ προδοσίας ὁ ἀγᾶς τοῦ τόπου μίαν νύκτα εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, συνέλαβε καὶ τοὺς δύο καὶ τὸ πρωΐ, ὡς παρουσιάσθησαν εἰς τὸ κριτήριον, ἐξώμωσαν, φεῦ! ἀμφότεροι τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν. Καὶ τὸν μὲν Μᾶρκον περιέτεμε, τὴν δὲ Μαρίαν —διότι τοῦτο ἦτο τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς— ἔκλεισεν εἰς τὸ χαρέμιόν του. Μετὰ τέσσαρας δὲ μῆνας ἐχορήγησεν εἰς αὐτοὺς καὶ μισθὸν καὶ ἡ γυνὴ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκόν της. Οὕτω ὁ Μᾶρκος διῆγεν εἰς τὸ ἑξῆς ὡς υἱὸς τοῦ ἀγᾶ. Ἀλλὰ κατὰ μὲν τὸ φαινόμενον ἐδείκνυεν εἰς τοὺς Χριστιανοὺς μεγάλην ἀγριότητα καὶ σκληρότητα, ἐσωτερικῶς ὅμως ᾑσθάνετο βαρὺν τὸν ἔλεγχον τῆς συνειδήσεως.
Ὅθεν προσέδραμε κρυφίως εἰς ἕνα πνευματικὸν πατέρα, λίαν ἄξιον διὰ τὴν διόρθωσιν τοιούτων ψυχῶν. Ὁ πνευματικὸς οὗτος κατ’ ἀρχὰς δὲν τὸν ἐδέχθη, ὑποπτευόμενος ἐκ μέρους του πονηρίαν, διὰ νὰ τοῦ προξενήσῃ κανὲν κακόν. Ὅτε ὅμως εἶδεν ὅτι προσήρχετο μετὰ δακρύων καὶ συντριβῆς καρδίας τὸν ἐδέχθη, τὸν παρηγόρησε καὶ εἶπεν εἰς αὐτὸν νὰ ἐλπίζῃ εἰς τὴν εὐσπλαγχνίαν τοῦ Θεοῦ καὶ Ἐκεῖνος, ὡς πολυεύσπλαγχνος, θέλει δεχθῆ ἐξ ἅπαντος τὴν μετάνοιαν αὐτοῦ. Ἐξωμολογήθη τότε τὴν ἐνδόμυχον σκέψιν αὐτοῦ καὶ ὅτι εἶναι ἕτοιμος εὐθὺς ὡς εὕρῃ τρόπον, νὰ ἀναχωρήσῃ ἐκεῖθεν ὁμοῦ μετὰ τῆς γυναικός, μάλιστα δὲ ἐφρόντισε νὰ φυλάξῃ ἀπερίτμητον τὸ ἄρρεν τέκνον, τὸ ὁποῖον εἶχεν ἡ σύζυγος αὐτοῦ ἐκ τοῦ προηγουμένου συζύγου της καὶ τὸ ὁποῖον εἶχον πλησίον των. Εἰς τὸν ἴδιον δὲ πνευματικὸν μετέβη πολλάκις καὶ ἡ γυνὴ καὶ παρεκάλουν τοῦτον μετὰ θέρμης νὰ εὕρῃ τρόπον καὶ νὰ φυγαδεύσῃ αὐτοὺς ἐκεῖθεν.