Ὅτε λοιπὸν εἰσῆλθεν εἰς τὸν θεῖον λουτῆρα καὶ ὁ ἱερεὺς ἐξεφώνησε: «Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Κωνσταντῖνος», διότι οὕτως ὠνομάσθη, «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ὦ τοῦ θαύματος! Ἐξήστραψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τόσον, ὥστε οἱ παρεστῶτες δὲν ἠδύναντο νὰ στρέψωσι τοὺς ὀφθαλμούς των πρὸς αὐτόν. Τόσην δὲ χάριν καὶ χαρὰν ἔλαβεν ὁ ἀξιοΰμνητος, ὥστε τὴν διακονίαν, ἥτις τοῦ ἀνετέθη, τοσοῦτον ἀόκνως ἐξετέλει, ὥστε προεκάλει τὸν θαυμασμόν, μέχρι τοῦ σημείου νὰ τολμᾷ κανεὶς νὰ εἴπῃ ὅτι ἦτο ἄσαρκος.
Μετὰ παρέλευσιν ὀλίγου καιροῦ ἠθέλησε νὰ μεταβῇ εἰς τὴν ἱερὰν Μονὴν τῶν Ἰβήρων, ἵνα ἀσπασθῇ τὴν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Πορταϊτίσσης, πρὸς τὴν ὁποίαν εἶχε τάξει καὶ μίαν λαμπάδα. Λαβὼν δὲ παρὰ τοῦ γέροντος ἄδειαν, μετέβη μεθ’ ἑνὸς παραδελφοῦ του, ἐκεῖθεν δὲ ἀνῆλθεν εἰς τὴν Σκήτην τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Διότι ἤκουσεν, ὅτι ἐκεῖ ἦτο ἔμπειρός τις Πνευματικός, ὅστις πολλοὺς καθωδήγησε διὰ τὸ μαρτύριον καὶ ὅτι μάλιστα τότε εἶχον νεωστὶ κομισθέντα ἐκεῖ ἅγια λείψανα Νεομαρτύρων. Διὰ τοῦτο μετὰ σπουδῆς ἔδραμεν ὁ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ἐραστὴς καὶ ἀτενίσας εἰλικρινῶς καὶ κατασπασθεὶς τὰ ἅγια λείψανα πανευλαβῶς ἐγένετο ὅλος αἰχμάλωτος μετ’ ἐνθουσιασμοῦ καὶ φόβου Θεοῦ ὁ μακάριος.
Κατόπιν συνωμίλησε, μετὰ τοῦ Πνευματικοῦ ἐπ’ ἀρκετὸν καὶ ἔλαβε συμβουλὴν νὰ ἐπιστρέψῃ πάλιν εἰς τὰ Καυσοκαλύβια. Καὶ ὅτε ἔφθασε πρὸς τὸν γέροντά του, ἠλλάγη ἡ ὄψις τοῦ προσώπου του καὶ ἦτο ὅλος κατηφὴς καὶ περίλυπος, ἐνδομύχως μελετῶν τὰ τοῦ μαρτυρίου. Τοῦ δὲ γέροντος ἐρωτῶντος: τί ἔχεις, ὦ Κωνσταντῖνε, καὶ περιῆλθες εἰς τόσην σκυθρωπότητα, ὅσην οὐδέποτε ἄλλοτε εἶχες; Ἐμπιστεύθητι εἰς ἡμᾶς τὴν αἰτίαν καὶ εἶναι δυνατὸς ὁ Θεός, ὁ οἰκονομῶν τὴν ἑκάστου ἀνάγκην, νὰ οἰκονομήσῃ καὶ τὴν ἰδικήν σου.
Ἀκούσας ταῦτα ὁ Ἅγιος Μάρτυς Κωνσταντῖνος ἀπεκρίθη μετὰ συστολῆς: Ὦ πάτερ δὲν εἶναι ἄλλο τὸ αἴτιον τῆς κατηφείας μου, εἰ μὴ τοῦτο. Ἀφ’ οὗ ἠσπάσθην τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Νεομαρτύρων, ἡ ψυχή μου ὅλως δι’ ὅλου προσεκολλήθη εἰς ἐκεῖνα καὶ ὁ νοῦς μου ᾐχμαλωτίσθη, καθὼς μὲ βλέπεις ἕως τώρα καὶ μὲ ἕλκει ὁ πόθος αὐτῶν πρὸς τὴν ὁμοίαν των πρᾶξιν καὶ τοῦτο κατέχει τὸν νοῦν μου.