Καὶ κατὰ τὴν εἰς τὰς πόλεις συνήθειαν, ὅταν προϊόν τι εἶναι ἐκλεκτόν, ἀποστέλλουσι τοῦτο οἱ φιλοκερδεῖς εἰς τοὺς πλουσίους καὶ εὐγενεῖς, ἕνεκα κέρδους, οὕτω καὶ ὁ νέος, ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ παρακινούμενος, ἔπραττε τοῦτο καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μετέφερε πρὸς πώλησιν τοιαῦτα προϊόντα εἰς τὴν Μητρόπολιν τοῦ Ἀρχιερέως.

Ἐκεῖ λοιπὸν συχνάζων ἤκουε λόγους ψυχωφελεῖς καὶ ὀλίγον κατ’ ὀλίγον ἐστρέφετο πρὸς τὴν εἰσέβειαν. Ἀλλὰ καὶ τὴν ἰδικήν μας γλῶσσαν, τὴν Ἑλληνικήν, πληρέστερον ἐμάνθανεν. Μίαν ἡμέραν μετέβη εἰς τὴν Μητρόπολιν, ὅπου ἦτο μόνος εἷς γέρων πνευματικὸς καὶ εἶπεν εἰς αὐτόν. «Πνευματικέ, κάμε μοι ὀλίγην ἀνάγνωσιν διὰ νὰ ἀκούσω». Ὁ δὲ Πνευματικὸς ἀπεκρίθη. «Δὲν ἔχω, τέκνον μου, ὀμματοϋάλια». Εὐθὺς τότε δραμὼν ὁ Κωνσταντῖνος εἰς τὴν ἀγορὰν ἔφερεν εἰς αὐτόν. Ἀναγινώσκοντος δὲ τοῦ Πνευματικοῦ, ὁ νέος ἡδέως ἠκροᾶτο καὶ κατέγραφε τὰ ἀναγινωσκόμενα εἰς τὸ βάθος τῆς καρδίας του. Ὅθεν ἐτρώθη ὑπὸ θείου ἔρωτος καὶ ἐθερμαίνετο ἡ καρδία του, ἡμέραν παρ’ ἡμέραν. Δύο δὲ ἄλλοι νέοι συνανεστράφησαν μετ’ αὐτοῦ καὶ τόσην οἰκειότητα εἶχον μεταξύ των, ὥστε ἐνόμιζόν τινες ὅτι ἦσαν ἀδελφοὶ κατὰ σάρκα γνήσιοι.

Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἠκολούθησεν εἰς τὴν Σμύρνην πανώλης. Οὗτοι δὲ οἱ τρεῖς συνεφώνησαν νὰ προσφέρωσιν εἰς τὸν μέγαν Γεώργιον ὁ καθ’ εἷς ἀπὸ μίαν λαμπάδα πρὸς διαφύλαξίν των. Ὅμως ἂν ἀπὸ τὴν πανώλην ἐφυλάχθησαν, ἀπὸ τὴν νοητὴν ὅμως, τὴν ψυχώλεθρον ἀσθένειαν δὲν ἠδυνήθη νὰ σωθῇ ὁ νέος καὶ τόσον τὸν ὑπεσκέλισεν ὁ δόλιος ἐχθρός, ὥστε ἔρριψεν αὐτὸν εἰς τὸν βόρβορον τῆς ἀσελγείας καὶ ἀκαθαρσίας, καταψυχράνας αὐτόν, ὁ παγκάκιστος, φυγαδεύσας τὴν τῆς χάριτος ζέσιν καὶ καταστήσας αὐτὸν αἰσχρὸν καταγώγιον. Φεῦ! Ἀλλ’ ὁ ταχὺς ἐν ἐλέει πανελεήμων Θεὸς δὲν ἐγκατέλειψεν αὐτόν, ὥστε νὰ καταχαυνωθῇ ὑπὸ τοῦ σατανᾶ ἕως τέλους, ἀλλὰ πάλιν ἤναψε τὸν ἐσβεσμένον λύχνον τῆς ψυχῆς του καὶ αἰσθανθεὶς ἐκ ποίου ὕψους σωφροσύνης ἐξέπεσε καὶ ἐκ ποίου πόθου ἐνθέρμου μετεβλήθη, ὠδύρετο διὰ τὴν συμφορὰν τὴν ὁποίαν ἔπαθεν. Ὅθεν κατακαεὶς τὴν καρδίαν ἐκ τοῦ πρώτου ὀλισθήματος, οὐδένα ἠθέλησε πλέον νὰ συμβουλευθῇ καὶ εὐθὺς ἔδραμε πρὸς τὴν παραλίαν, ὅπου εὑρὼν πλοῖον ἀναχωροῦν διὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος εἰσῆλθεν εἰς αὐτό.