Πῶς σὺ μόνος δὲν εὐχαριστεῖσαι, ἐνῷ τόσοι καὶ τόσοι ποθοῦσι τὴν ἀπόλαυσιν τῆς προσκαίρου ταύτης ζωῆς; Διατί σὺ τὴν καταφρονεῖς; Ἐλθὲ εἰς τὸν ἑαυτόν σου». Ὁ δὲ κάτω ἔχων τὸ βλέμμα ἔκλαιε πικρῶς, ἀκούων ταῦτα παρὰ τοῦ Πατριάρχου. Ὁ δὲ Πατριάρχης, στρέψας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ πρὸς τὸν νέον καὶ βλέπων αὐτὸν κάθυγρον ἐκ τῶν θερμῶν δακρύων, μεταβαλὼν τὴν ὁμιλίαν καὶ ἐνθαρρύνας αὐτόν, εἶπε: «Μετ’ ὀλίγον ἔρχομαι ἐγὼ μόνος ἐκεῖ εἰς τὰ Καυσοκαλύβια καὶ σὲ βαπτίζω. Μόνον προετοίμασον τὸν ἑαυτόν σου μὲ ἁγνείαν καὶ πρὸ πάντων νὰ μὴ φανερωθῇς εἰς κανένα». Οὕτως ἀπέλυσεν αὐτὸν ἐν εἰρήνῃ.
Ἐπιστρέψας ὁ μακάριος εἰς τὰ Καυσοκαλύβια καὶ καθήσας μόνος εἰς τὴν καλύβην τοῦ γέροντός του, σχεδὸν ἓξ μῆνας, τὸ πνεῦμα τῆς πονηρίας πολλὰ τὸν ἐστενοχώρει καὶ πότε τὸν ἐβίαζε νὰ φύγῃ ἐκεῖθεν καὶ πότε ἔλεγεν ἄλλα μὴ παῦον νὰ καταθολώνῃ τὴν διάνοιαν αὐτοῦ. Οἱ δὲ ἀδελφοὶ ἤρχοντο ἐνίοτε πρὸς παρηγορίαν του. Καὶ μίαν ἡμέραν, πρὸς τὸ ἑσπέρας, ἦλθεν εἶς ἀδελφός, Γεράσιμος ὀνομαζόμενος, καὶ εἶπε. «Πῶς ἔχεις;». Ἐκεῖνος τότε τοῦ εἶπε νὰ μείνῃ τὸ ἑσπέρας ἐκεῖνο, ἵνα τοῦ ἀναγνώσῃ κανὲν βιβλίον νὰ παρηγορηθῇ. Παραμείνας ὅθεν ὁ ἀδελφός, ἤρχισε νὰ ἀναγινώσκῃ κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς νυκτός. Τότε, αὐθαδιάσας ὁ πειράζων, ἦλθεν ἐπὶ τὴν θύραν δοκιμάζων τάχα νὰ τὴν ἀνοίξῃ· αὐτοὶ δέ, νομίσαντες ὅτι ἦτο ἄνθρωπος καὶ ἐξελθόντες οὐδένα εὗρον καὶ πάλιν εἰσῆλθον καὶ ἀνεγίνωσκον. Μετ’ ὀλίγον πάλιν ἐλθὼν προσεπάθει νὰ ἀνοίξῃ. Ὅθεν, ταραχθέντες, ὥρμησαν ἔξω καὶ οὐδένα εὑρόντες εἰσῆλθον καί, εἰπόντες τὸν ἀρχαγγελικὸν ἀσπασμόν, ἐκοιμήθησαν.
Ἄλλοτε ἦλθεν εἰς ἐπίσκεψίν του ὁ ἕτερος παραδελφός του, Ἀκάκιος ὀνομαζόμενος, καὶ εὑρίσκετο ὁ νέος εἰς μεγάλην λύπην τόσον, ὥστε, ὅταν ἐκάλεσεν αὐτόν, μόλις τοῦ ἀπεκρίθη βαρέως στενάζων. Ὁ δὲ Ἀκάκιος ἠρώτησε. «Τί ἔχεις καὶ ἀναστενάζεις;». Τότε ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος διηγήθη, ὅτι εἶδεν ὅτι εὑρίσκετο πλησίον ἑνὸς περιβολίου μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐκεῖνον μὲν εἰσήγαγον ἐντὸς τούτου, τὸν δὲ Ἀκάκιον ἄφησαν ἔξω.
Εἶχε δὲ ὁ νέος μεγάλην στενοχωρίαν διότι ἠργοπόρουν νὰ τὸν βαπτίσωσι καὶ παρεκάλει τὸν γέροντά του μετὰ θέρμης. Ὅθεν, βλέπων ὁ γέρων τὴν πολλὴν προθυμίαν καὶ ζέσιν τὴν ὁποίαν εἶχεν, ἀπεφάσισε καὶ τὸν ἐβάπτισεν.