Ταῦτα μαθὼν ὁ Ἡγεμών, ἔγραψεν ἀναφορὰν πρὸς τὸν βασιλέα διὰ τοὺς ἑπτὰ ἐκείνους ἀδελφούς, ἐπειδὴ δὲν εἶχεν ἐξουσίαν νὰ τοὺς ἀδικήσῃ, ὡς εἴπομεν ἄνωθεν. Ὁ δὲ βασιλεὺς τοῦ ἀπήντησε νὰ τοὺς θανατώσῃ ὡς βούλεται. Τότε προστάσσει ὁ ἡγεμὼν νὰ φέρουν ὅλους τοὺς μάρτυρας εἰς τὸ θέατρον. Καθὼς δὲ τοὺς ἐξήταζεν, ἐπέρασαν ἐκεῖθεν νεκρόν τινα, τὸν ὁποῖον ἀπέθεσαν ἐκεῖ ἔμπροσθεν, προστάξει τοῦ ἄρχοντος. Παρεκάλεσεν δὲ τότε τὸν Ἅγιον νὰ δεηθῇ τοῦ Χριστοῦ, νὰ τὸν ἀναστήσῃ, ἐὰν ἠδύνατο. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο. «Ἂν καὶ δὲν εἶσθε, διὰ τὴν ἀπιστίαν σας, ἄξιοι νὰ ἰδῆτε τοιοῦτον θαυμάσιον, ὅμως διὰ νὰ γνωρίσητε ἀπὸ τοῦτο τοῦ Θεοῦ μου τὴν δύναμιν, θὰ τὸν παρακαλέσω, νὰ κάμῃ τὸν λόγον σου».
Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἅγιος ὕψωσε τὰ βλέμματα πρὸς τὸν οὐρανόν, ἔγινε δὲ τότε ἡ ὄψις του λευκὴ ὡς ἡ χιὼν καὶ προσηύξατο λέγων: «Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ ἀληθὴς υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἐγεννήθης πρὸ τῶν αἰώνων ἐκ τοῦ Πατρός, χωρὶς μητέρα, ἔπειτα πάλιν ἐσαρκώθης ἐκ τῆς ἁγίας Παρθένου Μαρίας χωρὶς πατέρα, ἐπάκουσόν μου τὴν ὥραν ταύτην εἰς αἰσχύνην τῶν ἐχθρῶν Σου καὶ εἰς δόξαν τοῦ ἁγίου ὀνόματός Σου καὶ ἀνάστησον τὸν νεκρὸν τοῦτον, διὰ νὰ πιστεύσουν οἱ παρόντες, βλέποντες τὰ Σὰ θαυμάσια».
Ταῦτα εἰπὼν ἐφώνησε τὸν νεκρὸν καὶ τοῦ λέγει· «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ὅστις ἤγειρε τὸν τετραήμερον Λάζαρον, ἀνάστηθι»· παρευθὺς δὲ ἐκεῖνος ἀνέστη καὶ ἐβόησε λέγων· «ὦ προσευχὴ εὐπρόσδεκτος, πόσα δύνασαι; Ποῦ μὲ ἔσυρον καὶ ποῦ εὑρέθην;». Τότε τὸν ἠρώτησεν ὁ ἡγεμών, νὰ εἰπῇ τὴν ἀλήθειαν, ὁ δὲ ἀπεκρίθη λέγων· «Τινὲς φοβεροὶ καὶ ἄσχημοι γίγαντες, κατὰ πολλὰ ἄσπλαγχνοι, μὲ ἔσυρον εἰς τὰ καταχθόνια. Οἱ ὄνυχές των ἦσαν ὡς ἀετοῦ καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὡς λέοντος· ἐξήρχετο δὲ πῦρ ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν των. Ὅταν δὲ ἔκαμε προσευχὴν δι’ ἐμὲ ὁ Ἅγιος, ἐταράχθησαν ὅλα τὰ καταχθόνια, ἠκούσθη δὲ ἀπὸ τὸν Θεὸν φωνὴ λέγουσα· Διὰ τὸν ἠγαπημένον μου Ἰουλιανόν, ἂς ἐπιστρέψῃ ἡ ψυχὴ εἰς τὸ σῶμα της· διότι δὲν θέλω νὰ τὸν λυπήσω, ἐπειδὴ ὁ Πατήρ μου, Ἐγὼ καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἰς αὐτὸν ἀναπαυόμεθα. Τότε ἦλθον δύο λευκοφόροι, οἵτινες μὲ ἥρπασαν ἀπὸ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ μὲ ἔφεραν εἰς τὸ σῶμα μου, διὰ νὰ ὁμολογήσω θεὸν Παντοδὺναμον, Ἐκεῖνον τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώριζον πρότερον».