Ἀπελθόντες λοιπὸν εἰς τὸν ναόν, ἐδέοντο πρὸς τοὺς λιθίνους οἱ λιθώδεις καὶ ληρώδεις, λοιδοροῦντες διαφόρους φλυαρίας. Ἀλλ’ εἰς μάτην ἐδέοντο· διότι οἱ ψευδώνυμοι θεοί των, ὑπὸ τῆς θείας δυνάμεως βιαζόμενοι, ὡμολόγησαν οἱ ψεῦσται τὴν ἀλήθειαν, λέγοντες. «Ἀναχωρήσατε ἀπ’ ἐδῶ καὶ δὲν δυνάμεθα νὰ σᾶς δώσωμεν βοήθειάν τινα. Ὅτι τοιαύτην δύναμιν ἔχει πρὸς τὸν Θεὸν ἡ παράκλησις τοῦ Ἰουλιανοῦ, ὥστε μᾶς ἔδωκεν ἑπταπλασίαν κόλασιν». Ταῦτα ἀνελπίστως ἀκούσαντες ἀπὸ τοὺς ματαίους οἱ μάταιοι, ἔμειναν ἔκθαμβοι καὶ περίλυποι. Ὁ δὲ Ἅγιος ἔκαμεν εὐχὴν μυστικὰ ἐκεῖ εἰς τὸ θέατρον καὶ ἔπεσον εἰς τὸν βωμὸν ὅλα τῶν Ἑλλήνων τὰ εἴδωλα· τότε δὲ λέγει τοῦ ἄρχοντος. «Ὕπαγε εἰς τὸν ναόν σας γρήγορα, ὅτι οἱ χρυσοῖ σου θεοὶ σὲ χρειάζονται». Ἀπελθὼν λοιπὸν ὁ ἄρχων, εἶδε συντετριμμένα ὅλα τὰ εἴδωλα τὰ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ κρυστάλλινα, τὰ ὁποῖα ἦσαν περισσότερα ἀπὸ πεντακόσια.
Ταῦτα βλέπων ὁ ἄρχων, ἐφώναξεν: «Ὦ τῆς κακουργίας! Τόσον ἠδυνήθησαν αἱ μαγεῖαι τοῦ γόητος, ὥστε καὶ τὰ πολύτιμα ξόανα ὡς κόνιν ἐλέπτυναν!». Τότε λέγει πρὸς τὸν Ἅγιον: «Μὴ νομίσῃς πὼς ἐνίκησες τοὺς ἀνεξικάκους θεούς· ἀλλὰ θαύμασον αὐτῶν τὴν πρᾳότητα, ὅτι δὲν ἔκαμαν κατὰ σοῦ ἐκδίκησιν, ἐκδεχόμενοι τὴν ἐπιστροφήν σου ὡς ἐλεήμονες· ἀλλὰ τελείωσον ἐκεῖνο, ὅπερ μᾶς ἔταξες, νὰ θεραπεύσῃς τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ φίλου μου· εἰς τοῦτο δὲ διὰ νὰ μὴ πράξῃς τινὰ μαγείαν, θέλω σὲ ραντίσει μὲ οὖρον ἀνθρώπινον, διὰ νὰ φύγουν αἱ κακουργίαι σου». Λέγει ὁ Ἅγιος: «Αὐτὸ δὲν μοῦ δίδει ὕβριν τινά, ἀλλὰ μᾶλλον δόξαν πρὸς τὸν ἐμὸν Δεσπότην καὶ ἔπαινον, ὅστις θέλει μετατρέψει τὸν βρῶμον καὶ δυσωδίαν εἰς εὐωδίαν θαυμασίαν, καὶ τὸν ὀφθαλμὸν θὰ θεραπεύσῃ τοῦ πάσχοντος». Οὕτως δὲ καὶ ἐγένετο κατὰ τὴν προφητείαν τοῦ Μάρτυρος, μετατραπέντος τοῦ δυσώδους ἐκείνου οὔρου εἰς εὐωδέστατον βάλσαμον. Τότε κάμνει σταυρὸν ὁ Ἅγιος εἰς τὸν τυφλὸν ὀφθαλμὸν τοῦ στρατιώτου, τὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος ἐπικαλούμενος καὶ παρευθὺς ἐφωτίσθη ψυχῇ τε, καὶ σώματι ὁ ἀσθενής, καὶ ἰατρευθεὶς ἐκήρυττε παρρησίᾳ λέγων: «Μόνος ὁ Χριστὸς εἶναι Θεὸς ἀληθέστατος».
Ὁ δὲ φρενόληπτος ἡγεμὼν νομίζων μαντείαν τὸ θαυματούργημα, τὸν μὲν ἰαθέντα στρατιώτην ἐπρόσταξε καὶ ἀπεκεφάλισαν, διότι ἐκήρυττε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἔγινε διὰ μίαν ὥραν μάρτυς ὁ τρισμακάριος, τὸν δὲ Ἅγιον ἐβασάνισε μὲ διάφορα παιδευτήρια πρότερον·