Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ τοῦ Αἰγυπτίου ἢ Λίβυος.

Ὁ δὲ σεβάσμιος παῖς ἀπεκρίνατο· «Ἀπαρνήσου τοὺς ψευδωνύμους θεοὺς ἐξ ὅλης καρδίας σου, ἵνα λάβῃς τὸ σωτήριον βάπτισμα, τὸ ὁποῖον θὰ ἀποπλύνῃ ὅλας τὰς ἁμαρτίας σου καὶ θὰ σὲ καταστήσῃ τέκνον τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου οἱ βασιλεῖς βασιλεύουσι καὶ κυβερνᾶται ἡ κτίσις ἅπασα. Εἰς τοῦτον τὸν ἐν Τριάδι ἕνα καὶ μόνον Θεὸν ἐκ καρδίας πίστευσον καὶ ζήτησον τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτημάτων σου». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο· «πιστεύω εἰς αὐτὸν τὸν Δεσπότην Χριστόν, ὅστις ἐφώτισε τὰς καρδίας μας καὶ διὰ τὴν ἀγάπην Του ἀπαρνοῦμαι τὴν πρόσκαιρον ἡγεμονίαν καὶ πᾶσαν ἄλλην εὐδαιμονίαν, διὰ νὰ εὕρω μαζί σας εἰς τὴν οὐράνιον Αὐτοῦ βασιλείαν ζωὴν αἰώνιον». Τότε, καθὼς ἔλεγε τούτους τοὺς λόγους ἡ Βασίλισσα, ἐσείσθη πάλιν ὁ τόπος ὅπου ἐστέκοντο, καὶ φωνὴ ἠκούσθη εἰς τὸν ἀέρα λέγουσα· «ἐὰν πιστεύῃς, καθὼς ἐλάλησας, νὰ γίνῃ ὁ λόγος σου». Τότε εἶπον τό, Ἀμήν, οἱ Ἅγιοι καὶ ἐβάπτισεν αὐτὴν ὁ πρεσβύτερος Ἀντώνιος· ἀνεδέχθη δὲ αὐτὴν ὁ υἱός της, (ὅστις ἔγινε πατὴρ πνευματικὸς τῆς μητρός του) καὶ ὅλοι ἐχάρησαν διὰ τὴν σωτηρίαν της. Τότε δὲ ἦλθε πάλιν ἄλλη φωνὴ ταῦτα λέγουσα: «Ἀνδρίζεσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἂς εἶναι στερεὰ ἡ καρδία σας». Ὁ δὲ Ἅγιος Ἰουλιανὸς ἐξήγησε τὴν ἔννοιαν τούτου τοῦ λόγου, προλέγων τὰς θλίψεις, ὅσας ἔμελλον νὰ πάθουν ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα διὰ τὸν Κύριον καὶ τοὺς ἐνουθέτησε νὰ ὑπομείνουν τὰ κολαστήρια, διὰ νὰ λάβουν τὰ νικητήρια.

Μετὰ ταῦτα ἀκούσας ὁ δυσσεβὴς, Μαρκιανός, ὅτι ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ἡ σύζυγος αὐτοῦ, ἐπρόσταξε νὰ τοὺς φέρουν ὅλους εἰς τὸ κριτήριον καὶ λέγει πρὸς τὸν υἱὸν ὀργιζόμενος· «Διὰ τοῦτο ἐζήτησας τὴν μητέρα σου, διὰ νὰ τὴν φέρῃς καὶ αὐτὴν εἰς τὸν Χριστόν, ἄθλιε;». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Εὐχαριστῶ τῷ Δεσπότη μου, ὅστις τὴν ἐφώτισε καὶ τὸν ἐγνώρισε· τώρα εἴμεθα ἕτοιμοι ἀμφότεροι, νὰ λάβωμεν πρόσκαιρον θάνατον, διὰ νὰ εὕρωμεν εἰς τὴν οὐράνιον βασιλείαν ζωὴν αἰώνιον». Τότε θυμωθεὶς ὁ ἡγεμὼν ἐπρόσταξε νὰ δέσουν τὴν σύζυγόν του καὶ νὰ τὴν ὁδηγήσουν εἰς τὸν οἶκον του· μόλις ὅμως οἱ στρατιῶται τὴν ἤγγισαν ἐτυφλώθησαν. Ταῦτα βλέπων ὁ τετυφλωμένος ἡγεμὼν ἐνέκλεισεν εἰς τὴν φυλακὴν ἅπαντας, τὴν δὲ ἄλλην ἡμέραν ἐπρόσταξε νὰ καύσουν τοὺς εἴκοσι στρατιώτας καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀδελφούς. Οὕτως δὲ αὐτοὶ μὲν οἱ μακάριοι ἐτέλεσαν τὸ μαρτύριον χαίροντες, τοὺς δὲ ἑτέρους ἔφεραν εἰς ἐξέτασιν.