Βλέπουσα δὲ αὐτὸν τοιουτοτρόπως συρόμενον, ἠκολούθησε καὶ αὐτὴ ὄπισθεν, διὰ νὰ μάθῃ καὶ νὰ ἴδῃ τὸ ἀποβησόμενον. Ἔφθασαν λοιπὸν ἕως τὴν λεγομένην Χαλκῆν Πύλην, καὶ ἐκεῖ τῆς ἐφάνη ὅτι εἶδε κάποιον θαυμαστὸν ἄνθρωπον καθήμενον ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὅτι ἔφεραν ἔμπροσθέν του τὸν ἄνδρα της Θεόφιλον ὡς κατάδικον ὀπισθάγκωνα δεδεμένον· καὶ τῆς ἐφάνη ὅτι ἔπεσεν ἡ ἰδία εἰς τὴν γῆν κάτω, καὶ ἐπροσκύνησε τὸν θαυμαστὸν ἐκεῖνον ἄνθρωπον, καὶ ἐφίλησε τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ τὸν παρεκάλει διὰ τὸν ἄνδρα της τὸν Θεόφιλον· ὁ δὲ θαυμαστὸς ἐκεῖνος ἀνὴρ μετὰ βίας ἤνοιξε τὸ στόμα του, μετὰ τὰς πολλὰς ἐκείνας δεήσεις αὐτῆς, καὶ τῆς εἶπε· «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστις σου, ὦ βασίλισσα· γίνωσκε λοιπὸν ἀπὸ τὴν σήμερον, ὅτι διὰ τὰ δάκρυά σου, καὶ διὰ τοὺς δούλους μου τοὺς ἱερεῖς, ἰδοὺ συγχωρῶ τὸν ἄνδρα σου Θεόφιλον». Καὶ ἔπειτα ἤκουσεν ὅπου ἐπρόσταξε: «Λύσατε αὐτὸν καὶ χαρίσατέ τον εἰς τὴν σύζυγόν του». Τῆς ἐφάνη τότε ὅτι τὸν ἐπῆρεν αὐτή, καὶ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ ἴδια μετὰ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης πολλῆς. Ταῦτα ἰδοῦσα ἐξύπνησεν.
Ὁ δὲ Πατριάρχης Μεθόδιος, ἐν τῷ μεταξὺ ὅπου ἐγίνετο ἡ δέησις, ἔγραψεν ἐπὶ φύλλου χάρτου ὅλων τῶν αἱρετικῶν βασιλέων τὰ ὀνόματα, μαζὶ καὶ τοῦ Θεοφίλου, καὶ ἔβαλεν ὑποκάτωθεν τῆς ἁγίας Τραπέζης. Ὄρθρου δὲ βαθέος, κατὰ τὴν Παρασκευήν, εἶδε καὶ αὐτὸς ὀπτασίαν τοιαύτην· εἶδεν ὡσὰν νὰ εἰσῆλθε μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἕνας φοβερὸς καὶ ἀστραπόμορφος Ἄγγελος, καὶ τοῦ εἶπεν· «Ἤκουσεν ὁ Θεὸς τὴν δέησίν σου, Ἐπίσκοπε, καὶ συνεχώρησε τὸν βασιλέα Θεόφιλον· παῦσε λοιπὸν ἀπὸ σήμερον καὶ μὴ ἐνοχλῇς πλέον τὸν Θεὸν διὰ τοῦτον». Ὁ δὲ Ἅγιος, ἐπιθυμῶν νὰ πληροφορηθῇ, ἐὰν οὕτως ἔχῃ τὸ πρᾶγμα, καταβαίνει ἀπὸ τὸν θρόνον, ἀναγινώσκει τὸν χάρτην, καὶ εὑρίσκει τὸ ὄνομα τοῦ Θεοφίλου ἐξηλειμμένον· ὅθεν ἐδόξασε τὸν Θεόν. Μαθοῦσα τοῦτο ἡ βασίλισσα Θεοδώρα ἔλαβε, μεγάλην χαρὰν καὶ ἐμήνυσεν εἰς τὸν Πατριάρχην νὰ συνάξῃ ὅλον τὸν λαὸν εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, νὰ φέρουν δὲ ὁμοῦ ἐν ταὐτῷ καὶ τὰ τίμια καὶ ζωοποιὰ ξύλα τοῦ ζωηφόρου Σταυροῦ, καὶ ὅλας τὰς ἁγίας Εἰκόνας, διὰ νὰ λάβῃ πάλιν ἡ Ἐκκλησία, ἡ νοητὴ νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τὸν ἀρχαῖον στολισμόν της καὶ τὴν ὡραιότητα αὐτῆς, ἔτι δὲ ἵνα ἴδουν καὶ πληροφορηθοῦν τὸ παράδοξον θαῦμα ὅτι ἐξηλείφθη τὸ ὄνομα τοῦ Θεοφίλου ἐκ τοῦ καταλόγου τῶν αἱρετικῶν.