Ἐπῆγαν λοιπὸν τότε ὁ Ἰωαννίκιος καὶ ὁ Ἀρσάκιος πρὸς τὸν ἀββᾶν Ἡσαΐαν, τὸν ὁποῖον ἐρωτήσαντες ἤκουσαν παρ’ αὐτοῦ τὰ ἑξῆς προφητικὰ λόγια. «Τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεός. Ἰδοὺ ἦλθε τὸ τέλος τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἁγίας μου Μορφῆς· ἔφθασεν ἡ ἐσχάτη καταστροφὴ τῶν θεομάχων εἰκονομάχων. Ὑπάγετε λοιπὸν εἰς τὴν βασίλισσαν Θεοδώραν καὶ εἰς τὸν Πατριάρχην Μεθόδιον, καὶ εἴπατε πρὸς αὐτούς· Παύσατε τοὺς ἀνιέρους καὶ μιαροὺς εἰκονομάχους· προσφέρετε εἰς τὸν Θεὸν λατρείαν καθαρὰν καὶ ἀναίμακτον. Προσκυνήσατε μετὰ πάντων τῶν Ἀγγέλων τὴν ἄχραντον καὶ Ἁγίαν Εἰκόνα τοῦ Προσώπου μου, καὶ τὸν τίμιον καὶ ζωηφόρον Σταυρόν μου». Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ Ὅσιοι ἀπὸ τὸν θεῖον Ἡσαΐαν ἔρχονται εἰς τὴν βασιλεύουσαν, καὶ ἀναφέρουσιν αὐτὰ εἰς τὸν Πατριάρχην καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἐγκρίτους ἱερωμένους τε καὶ λαϊκούς· ἔπειτα ἔρχονται ὅλοι ὁμοῦ πρὸς τὴν βασίλισσαν. Τότε ἡ μακαρία ἐκείνη βασίλισσα ἐδέχθη ὅλα ὅσα τῆς ἀνέφεραν οἱ Ἅγιοι, διότι ἐκ γενετῆς ἦτο εὐσεβὴς καὶ ὀρθόδοξος, ἀνασύρασα δὲ ἀπὸ τὸν κόλπον της Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ εὐλαβῶς προσκυνοῦσα αὐτὴν ἔλεγεν εἰς ἐπήκοον πάντων. «Ὅποιος δὲν προσκυνεῖ τὰς ἁγίας Εἰκόνας σχετικῶς, οὐχὶ λατρευτικῶς, ἂς ἔχῃ τὸ ἀνάθεμα». Αὐτὰ βλέποντες καὶ ἀκούοντες ἔλαβον ἅπαντες πνευματικὴν εὐφροσύνην.

Παρεκάλεσε δὲ τότε ἡ βασίλισσα τοὺς Ὁσίους νὰ προσφέρωσι δέησιν εἰς τὸν Θεὸν διὰ τον ἄνδρα της Θεόφιλον, μήπως καὶ τὸν συγχωρήσῃ· ἡ δὲ ἱερὰ ὁμήγυρις τῶν Πατέρων, βλέποντες τὴν πίστιν αὐτῆς, ὑπεσχέθησαν νὰ πληρώσωσι τὴν παράκλησίν της. Συνήθροισε λοιπὸν ὁ μέγας Μεθόδιος ὅλους τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ ἱερατικὸν σύστημα, μὲ τὸν εὐσεβῆ λαόν, καὶ ἔρχονται εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, τὴν Ἁγίαν Σοφίαν. Ἐκεῖ ἦλθον καὶ οἱ Ὅσιοι Ἰωαννίκιος καὶ Ἀρσάκιος, οἱ Στουδῖται Ναυκράτιος καὶ λοιποὶ μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, Θεοφάνης ὁ Γραπτός, Μιχαὴλ ὁ Σύγκελλος καὶ ἁγιοπολίτης, καὶ ἄλλοι πολλοί, καὶ ἐπιτελοῦν ὁλονυκτίους δεήσεις καθ’ ὅλην τὴν Καθαρὰν ἑβδομάδα διὰ τὸν βασιλέα Θεόφιλον δακρύοντες καὶ νηστεύοντες. Τὰ αὐτὰ ἔκαμε καὶ ἡ βασίλισσα Θεοδώρα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ βασιλικοῦ παλατίου μὲ ὅλας τὰς εὐλαβεστέρας καὶ ἐγκρίτους γυναῖκας τῆς Πόλεως.

Περὶ δὲ τὸν Ὄρθρον τῆς Παρασκευῆς τῆς πρώτης ἑβδομάδος ἀπεκοιμήθη ὀλίγον ἡ βασίλισσα ἐκεῖ ὅπου προσηύχετο, καὶ βλέπει ὀπτασίαν, ὅτι ἦτο δῆθεν εἰς τὸν στῦλον τοῦ Σταυροῦ, καὶ ἔβλεπε πολλοὺς αἰθίοπας μέλανας, οἵτινες διήρχοντο ἀπὸ ἐκεῖ μὲ πολὺν θόρυβον, ἔχοντες εἰς τὰς χεῖρας των διάφορα ἐργαλεῖα βασανιστικά· ἔσυρον δὲ βιαίως καὶ τὸν βασιλέα Θεόφιλον, δεδεμένον τὰς χεῖρας ὀπίσω.