Ἀφοῦ δὲ ἔδωσε ταῦτα ὁ Ἰωάννης, ἐξήγησεν ὁ Ἅγιος τὸ πρόβλημα κατὰ τρεῖς τρόπους. Λαμβάνει τὴν τριπλῆν ἐξήγησιν ὁ Ἰωάννης καὶ τὴν φέρει πρὸς τὸν Θεόφιλον. Ἀναγινώσκει ὁ Θεόφιλος τὴν ἐξήγησιν, καὶ θαυμάζει τοῦ Ἁγίου τὴν θεόσοφον σύνεσιν. Δὲν χάνει τότε καιρόν, πέμπει εὐθὺς καὶ φέρει τὸν Ἅγιον καὶ παραγγέλλει νὰ διαμένῃ εἰς τὸ ἑξῆς εἰς τὸ λεγόμενον Σίγμα, κοντὰ εἰς τὸ βασιλικὸν παλάτιον.

Περὶ τούτου τοῦ Σίγμα γράφει Γεώργιος ὁ Κωδινός, ὅτι εἰς αὐτὸν τὸν τόπον ἔκτισεν ὁ μέγας Κωνσταντῖνος Ναὸν περίφημον τῆς Θεοτόκου· ὕστερον ὁ μέγας Ἰουστινιανὸς τὸν ἀνεκαίνισεν· ἐπέρασαν ἀπὸ τότε τριακόσιοι εἴκοσιν ὀκτὼ χρόνοι, καὶ ἔγινε μέγας σεισμός, εἰς τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος, ἡμέρᾳ Κυριακῇ Ἰανουαρίου ἐνάτῃ, καὶ ἔπεσεν ὅλος ὁ ὡραιότατος ἐκεῖνος Ναὸς καὶ ἐφόνευσεν ἅπαντας τοὺς ἐν αὐτῷ εὑρεθέντας ἀνθρώπους· ἔκτοτε λοιπὸν ὠνομάσθη ὁ τόπος σεῖσμα καὶ σῆμα, ἡ δὲ προφορὰ τῶν πολλῶν ἔφθειρε τὸ ὄνομα, καὶ τὸ λέγουσι σῖγμα. Ἐκεῖ λοιπὸν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Θεοτόκου εἶχε τὸν Ἅγιον κεκλεισμένον ὁ Θεόφιλος· ἐπρόσταξε δὲ κανεὶς ἄλλος νὰ μὴ εἰσέρχεται εἰς τὸν Ἅγιον, παρὰ μόνον ὁ ὑπηρέτης τοῦ βασιλέως. Ἐσύχναζε λοιπὸν ὁ Θεόφιλος, πλὴν κρυφίως, εἰς τὸν Ἅγιον καὶ ἠρώτα διὰ πᾶσαν ἀπορίαν τὴν ὁποίαν εἶχεν. Διότι φιλοπονῶν ὁ Θεόφιλος καὶ διανυκτερεύων εἰς τὴν ἀνάγνωσιν, εἰς ὅ,τι δυσνόητον εὕρισκε, ἐλάμβανεν παρὰ τοῦ Ἁγίου τὴν ἑρμηνείαν. Διὰ τοῦτο καὶ ὅταν ἐταξίδευεν ἔξω τῆς πόλεως ἔπαιρνε καὶ τὸν Ἅγιον πάντοτε μαζί του. Ὁ δὲ λῃστὴς ὅπου ἦτο μὲ τὸν Ἅγιον ἔγκλειστος δὲν ἠθέλησε νὰ ἐξέλθῃ ἐκεῖθεν, μολονότι τοῦ ἐδόθη ἐλευθερία, ἀλλ’ ἔμεινεν εἰς τὸν τάφον ἕως τέλους τῆς ζωῆς του· ἠξιώθη δὲ νὰ ἐπιτελῇ σημεῖα καὶ θαύματα εἰς δόξαν Θεοῦ καὶ προέλεγε πολλῶν πραγμάτων τὴν ἔκβασιν, τὰ ὁποῖα ἐγίνοντο· καὶ ταῦτα μὲν οὕτως εἶχον.

Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐκινδύνευεν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ εὑρίσκετο εἰς μεγάλην ταραχήν, Εὐστράτιός τις, ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Αὐγάρων, ἐπῆγε πρὸς τὸν μέγαν Ἰωαννίκιον, καὶ ἄλλα μὲν πολλὰ τὸν ἠρώτησε, τοῦ ἀνέφερε δὲ καὶ τοῦτο· «ἕως πότε, λέγει, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, θὰ εὑρίσκεται ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καταπατημένη ἀπὸ τοὺς μιαροὺς εἰκονομάχους; ἕως πότε οἱ λύκοι θὰ διασκορπίζωσι τὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ;