Ἀπὸ τῆς τρίτης λοιπὸν ὥρας ἕως τῆς ἐνάτης προσεπάθουν νὰ κινήσουν τὸ πλοῖον, ἄλλοτε διὰ τῶν ἱστίων καὶ ἄλλοτε διὰ τῶν κωπῶν, ἀλλ’ εἰς μάτην. Ὡς δὲ εἶδον τοῦτο οἱ Μοναχοὶ τῶν Ἰβήρων ἐθαύμασαν καὶ ἠπόρουν τί νὰ ἐσήμαινε τάχα ἐκεῖνο τὸ θαῦμα. Εἰσελθόντες ὅθεν εἰς λέμβον καὶ πλησιάσαντες τὸ πλοῖον ἠρώτησαν τοὺς ἐπιβαίνοντας τί εἶναι αὐτὸ ποὺ τοὺς συνέβη, ἐκεῖνοι δὲ δὲν ἤθελον νὰ εἴπουν τὴν ἀλήθειαν, ὅτι εἶχον τὸ λείψανον τοῦ Ὁσίου, ἀλλὰ ἔλεγον ἄλλα ἀντὶ ἄλλων, καὶ προσεπάθουν νὰ κρύψουν τὸ μυστήριον. Οἱ Μοναχοὶ ὅμως ἠννόησαν ὅτι δὲν τοὺς ἔλεγον τὴν ἀλήθειαν ἀλλὰ λόγους πλαστούς, καὶ μὴ γνωρίζοντες τί νὰ πράξουν ἔστρεψαν τὸ πλοῖον πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Μονῆς καὶ τότε παρευθὺς εὑρέθησαν εἰς τὸν λιμένα τοῦ Μοναστηρίου. Ὁ δὲ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς, ὅταν ἔμαθεν ἀπὸ τὸν κυνηγὸν τὴν ὑπόθεσιν καταλεπτῶς, ἐθαύμασε· πολὺ ὅμως τοὺς ὠνείδισε καὶ τοὺς ἐφοβέρισε· παρευθὺς δὲ ἐπρόσταξε καὶ ἦλθον οἱ ἱερεῖς τῆς Μονῆς μετὰ λαμπάδων καὶ θυμιαμάτων καὶ παρέλαβον τὸ ἅγιον λείψανον ψάλλοντες, καὶ ποιήσαντες λιτανείαν μεγάλην ἔφεραν καὶ ἐναπέθεσαν αὐτὸ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μετὰ πολλῆς τιμῆς καὶ εὐλαβείας, ἀπὸ τότε δὲ ἐποίει καθ’ ἑκάστην θαύματα ἐξαίσια. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς πᾶσαν ἀσθένειαν ἀπεδίωκε καὶ ἰάτρευεν εὔκολα τοὺς κακῶς ἔχοντας. Ἔφθασε δὲ ἡ φήμη του εἰς κάθε τόπον, καὶ ὄχι μόνον οἱ ἄνθρωποι τοῦ Ὄρους ἤρχοντο καὶ ἰατρεύοντο, ἀλλὰ ἡ φήμη αὐτοῦ συνήθροισε καὶ πλῆθος πολὺ ἀπὸ τὰ περίχωρα, ὅλοι δὲ οἱ πάσχοντες ἀπὸ διαφόρους ἀσθενείας ἐθεραπεύοντο καὶ ἡ χαρά, ἡ εὐφροσύνη καὶ ὁ ἁγιασμὸς ἐπλημμύριζε τὴν καρδίαν ὅλων τῶν προσερχομένων μετὰ πίστεως πρὸς αὐτό.
Μετέθεσαν δὲ τὸ λείψανον τοῦ Ὁσίου ἀπὸ τὸ Καθολικὸν τῆς Μονῆς εἰς τὸ παρεκκλήσιον τῆς Θεοτόκου, τὸ ὁποῖον εἶναι εἰς τὸν Νάρθηκα τοῦ Καθολικοῦ. Ἐκεῖ ἔκαμνον οἱ ἀδελφοὶ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας ἀγρυπνίαν. Εἶτα μετὰ μεγάλης τιμῆς καὶ εὐλαβείας ἐκήδευσαν αὐτὸ καὶ κατέθεσαν εἰς τὸ δεξιὸν μέρος τῆς Ἐκκλησίας, εὐωδιάσαντες πρότερον μετὰ ἀρωμάτων, εἶχον δὲ αὐτὸ ὡς ἰατρεῖον ψυχῶν τε καὶ σωμάτων, εἰς καύχημα μέγα καὶ ἰατρεῖον ὅλου τοῦ τόπου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ δὲ κυνηγὸς καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔλαβον συγχώρησιν, εὐχὴν καὶ εὐλογίαν ἀπὸ τὸν Ἡγούμενον καὶ ἀπὸ τοὺς λοιποὺς πατέρας, καὶ χαίροντες ἐπέστρεψαν εἰς τὸν τόπον των, καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὸν εὐχαριστοῦντες τὸν Ὅσιον.