Εὐθὺς ὡς ἀνεχώρησαν οἱ Μοναχοὶ ἐκεῖνοι, ἄνθρωπός τις δαιμονισμένος ἦλθε τρέχων εἰς τὸ ἅγιον λείψανον καὶ ἠρώτα λέγων: ποῦ εἶναι ὁ Πέτρος ὁ ἀπὸ Σχολαρίων, ὅστις δὲν ἠρκέσθη εἰς τὴν δίωξίν μου ἀπὸ τὸ τοῦ Ἄθωνος Ὄρος, ἀλλὰ ἦλθε καὶ ἐδῶ νὰ μὲ διώξῃ ἀπὸ τὴν κατοικίαν μου· ἀφῆτε με τώρα νὰ τὸν κατακαύσω, νὰ μὴ μὲ πειράζῃ πλέον. Ἐκράτει δὲ δύο λαμπάδας εἰς τὰς χεῖράς του, καὶ καθὼς ὥρμησεν εἰς τὸ λείψανον νὰ τὸ καύσῃ, ἔγινε παρευθὺς κρότος μέγας καὶ βοὴ δυνατή, καὶ ὡς ἀστραπὴ ἐξῆλθεν ὁ δαίμων ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, καὶ θρηνῶν ἔφυγεν εἰς τὸν ἀέρα. Τοῦτο ἰδόντες τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ, ἐδόξασαν μεγάλως τὸν Θεόν. Κατόπιν ἐπῆρεν ὁ Ἐπίσκοπος τὸ λείψανον μὲ ὅλον τὸν κλῆρον αὐτοῦ, ψάλλοντες καὶ ὑμνοῦντες, καὶ ἀπέθεσαν αὐτὸ εἰς τὴν Ἐπισκοπὴν τῆς πόλεως αὐτοῦ. Πάλιν δὲ πολλὰς ἰατρείας ἐποίησε κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὁ δὲ Ἐπίσκοπος μετὰ τοῦ ἱεροῦ Κλήρου ἐπὶ τρία ἡμερονύκτια ἐποίησαν δοξολογίαν, καὶ εἶχον μεγάλην χαρὰν ἐντόπιοι καὶ ξένοι. Ἀλλὰ καὶ ἕως τὴν σήμερον γίνονται πολλαὶ ἰατρεῖαι καὶ θαύματα ἄπειρα εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον εἰς δόξαν τῆς ὁμοουσίου Τριάδος, καὶ εἰς τιμὴν καὶ καύχησιν τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Πέτρου τοῦ ἀσκήσαντος ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐν τῷ ἁγιωνύμῳ ὄρει τοῦ Ἄθωνος.
Ταῦτα τὰ ἐξαίσια θαύματα καὶ τὴν ἁγίαν καὶ ἄμεμπτον πολιτείαν τοῦ Ὁσίου Πέτρου, ἀδελφοί, ὅπου ἠκούσαμεν, ἂς τὰ γράψωμεν εἰς τὴν καρδίαν μας, διὰ νὰ τὰ ἐνθυμώμεθα εἰς μίμησιν τῆς καθαρᾶς καὶ ἀγγελικῆς πολιτείας ἐκείνου κατὰ τὸ δυνατόν· καὶ μάλιστα νὰ θρηνήσωμεν τὴν ἀδυναμίαν καὶ ἀμέλειάν μας, ὅτι κανὲν καλὸν δὲν κάμνομεν διὰ τὴν ψυχήν μας· μόνον εἰς τὰς σωματικὰς ἀναπαύσεις ἔχομεν τὸν νοῦν μας προσηλωμένον. Ταῦτα ὅλα ἐκεῖνοι οἱ μακαριώτατοι πατέρες τὰ ἐμίσουν καὶ τὰ ἀπεστρέφοντο ὡς βλαπτικὰ τῆς ψυχῆς· μίαν μόνην διαγωγὴν εἶχον, τὴν ἀρετήν, καὶ μίαν στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδὸν ἐπεριπατοῦσαν, τὴν ὁποίαν ἡμεῖς τὴν ἐχάσαμεν, καὶ δὲν ἠμποροῦμεν νὰ τὴν εὕρωμεν, ἐπειδὴ δὲν θέλομεν, διότι μᾶς εἶναι δύσκολον νὰ τὴν περιπατοῦμεν, ἐπειδὴ ἔχει ὀλίγον ἀνήφορον· ἔχει νηστείαν, ἐγκράτειαν, ἐκκοπὴν τοῦ θελήματός μας, ἀκτημοσύνην καὶ ἄλλας πολλὰς δυσκολίας καὶ ἐμπόδια. Ἡ δὲ πλατεῖα ὁδὸς τὰ ἔχει ὅλα εὔκολα, διὰ τοῦτο καὶ πολλοὶ τὴν περιπατοῦν, καὶ εἰς μέγαν κρημνὸν καταβαίνουν.