εἰς δὲ τὸ μέλλον ἐξάπτεται μᾶλλον ὁ πόθος του εἰς τὸν ἔνθεον ἔρωτα, καὶ δουλεύει περισσότερον ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς εἰς τοὺς πνευματικοὺς ἀγωνας, διὰ ν’ ἀξιωθῇ νὰ κληρονομήσῃ αἰωνίως τοσαύτην μακαριότητα. Ταῦτα τοῦ ἀειμνήστου Ὀνουφρίου διηγουμένου μοι, ᾐσθανόμην τοσαύτην γλυκύτητα, ὥστε ἐλησμόνησα παντελῶς τὰ λυπηρὰ τῆς ὁδοιπορίας, τὴν πεῖναν καὶ δίψαν καὶ ὅλον τὸν κόπον εἰς οὐδὲν λογισάμενος. Ἐνδυναμωθεὶς δὲ ψυχῇ τε καὶ σώματι, εἶπον αὐτῷ μετ’ ἀγαλλιάσεως. Μακάριος ἐγώ, ὅστις ἠξιώθην καὶ εἶδόν σε, καὶ ἤκουσα τοὺς γλυκυτάτους λόγους σου. Ὁ δὲ εἶπέ μοι. Ἂς καταπαύσωμεν τὸν λόγον, ὦ τέκνον, καὶ ἂς ὑπάγωμεν ἵνα ἴδῃς τὴν κατοικίαν μου.
Περπατήσαντες οὖν τρία μίλλια, ἐφθάσαμεν εἰς μικρὰν καλύβην ἔχουσαν πηγὴν καὶ φοίνικα πλησίον αὐτῆς, καὶ εὐξάμενοι ἐκαθήσαμεν τὰ περὶ Θεοῦ διηγούμενοι. Τῆς δὲ ἡμέρας τελειουμένης, περὶ τὴν ἡλίου δύσιν βλέπω εἰς τὸ μέσον τοῦ κελλίου ἕνα ἄρτον μεγάλον καὶ ὡραιότατον. Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπέ μοι. Ἔγειρε, τέκνον μου, φάγε καὶ πίε εἴ τι ἐξαπέστειλεν ὁ Κύριος, ὅτι πολὺ εἶσαι ταλαιπωρημένος ἀπὸ τὴν ὁδοιπορίαν καὶ ἐὰν δὲν φάγῃς ἔχεις κίνδυνον. Ἐγὼ δὲ εἶπον. Ζῇ Κύριος ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, οὗ ἐνώπιον παριστάμεθα, οὐ μὴ φάγω, ἐὰν δὲν φιλευθῶμεν μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην ἀμφότεροι. Ἐπὶ πολὺ λοιπὸν τὸν παρεκάλεσα καὶ μετὰ βίας τὸν κατέπεισα. Εὐλογήσας λοιπὸν τὴν τράπεζαν, ἔκοψε τὸν ἄρτον, καὶ φαγόντες εἰς δόξαν Θεοῦ ἐχόρτασα καὶ μᾶς ἀπέμεινεν ἄρτος. Μετὰ τὴν εὐχαριστίαν ἐπεράσαμεν ὅλην τὴν νύκτα προσευχόμενοι.
Πρωΐας γενομένης βλέπω τὴν ὄψιν τοῦ προσώπου τοῦ Ἁγίου χλωμὴν καὶ ἐνηλλαγμένην. Ὅθεν δειλιάσας, ἠρώτησα τὸ αἴτιον τούτου. Ὁ δὲ λέγει μοι. Μὴ φοβηθῇς, ἀδελφέ, ὅτι ὁ περὶ πάντας ἀγαθὸς καὶ εὔσπλαγχνος Κύριος σὲ ἀπέστειλε, νὰ ἐνταφιάσῃς τὸ σῶμά μου. Ἰδοὺ γὰρ σήμερον τελειώνει ἡ παροικία μου καὶ ἀπελεύσεται ἡ ψυχή μου εἰς τὴν ἀνεκλάλητον εὐφροσύνην τῆς οὐρανίου μακαριότητος, καὶ ἐνθυμοῦ ὅταν ὑπάγῃς εἰς τὴν Αἴγυπτον νὰ κηρύξῃς εἰς τοὺς μοναχούς, καὶ εἰς ὅλους τοὺς χριστιανούς, ὅτι ἐζήτησα ταύτην τὴν χάριν παρὰ Θεοῦ, ὅστις τελέσῃ τὸ μνημόσυνόν μου καὶ ἑορτάσῃ με, ἢ γράψῃ καὶ κηρύξῃ τὸν βίον μου, καθὼς σοῦ τὸν ἐδιηγήθηκα νὰ μὴ τοῦ ἔλθῃ ποσῶς ἐκ τοῦ διαβόλου πειρασμός. Ἐγὼ δὲ εἶπον αὐτῷ. Μεγάλως ἐπιθυμῶ, πάτερ Ἅγιε, τοῦτον τὸν τόπον, καὶ δός μοι τὴν εὐλογίαν σου, νὰ τελέσω ἐνθάδε τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς μου.