Ταῦτα προσευξάμενος εἶπε: Κύριε, εἰς χεῖράς Σου παρατίθημι τὸ πνεῦμά μου, καὶ οὕτως ἔπεσεν ὕπτιος εἰς τὴν γῆν, καὶ πάλιν προσηύχετο μυστικά. Τὸ δὲ πρόσωπόν του ἔγινεν ὡς φῶς, καὶ τότε ὠσφράνθην τόσην εὐωδίαν, ὥστε ἔμεινα ἐξεστηκὼς ἀπὸ τὴν ἄρρητον ἐκείνην πνοὴν τοῦ Παραδείσου καὶ γλυκύτητα, εὐθὺς δὲ ἔγιναν βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ φοβεραί. Τότε ἔπεσον ἀπὸ τὸν φόβον μου εἰς τὴν γῆν καὶ βλέπω ἀνεῳγμένους τοὺς οὐρανούς, καὶ πᾶσαν τὴν στρατιὰν τῶν Ἀγγέλων ψάλλουσαν ἄνωθεν τοῦ Ἁγίου γλυκυτάτους ὕμνους καὶ μελῳδικὰ ᾄσματα εὐτάκτως μὲ λαμπάδας ἀνημμένας καὶ χρυσᾶ θυμιατὰ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν ὡς διάκονοι. Εἰς δὲ τὸ μέσον αὐτῶν ἐφάνη φῶς μέγα, καὶ ἐκ τοῦ φωτὸς ἐξῆλθε φωνὴ γλυκυτάτη λέγουσα. Δεῦρο, ψυχὴ φιλτάτη μου, ἵνα σὲ ὁδηγήσω εἰς ἐκείνην τὴν ἀνάπαυσιν τῶν δικαίων καὶ τὴν ἄρρητον ἀγαλλίασιν, τὴν ὁποίαν ἐπόθησας.
Τότε ἐξῆλθε τοῦ σώματος ἡ μακαρία ἐκείνη ψυχὴ ἐν εἴδει λευκοτάτης περιστερᾶς, καὶ λαβὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς τὰς παναχράντους χεῖρας Αὐτοῦ ἀνῆλθεν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μὲ τοὺς ἁγίους Ἀγγέλους, ψάλλοντας μὲ εὐφροσύνην ναὶ ἀγαλλίασιν. Ἐγὼ δὲ ἐγερθεὶς κατεφίλουν μετὰ δακρύων τὸ ἱερώτατον λείψανον, τὸ ὁποῖον ἐξήστραπτεν ὡς πολυτίμητος μαργαρίτης καὶ εὐωδίαζεν ὡς ἀρώματα. Ὀδυρόμενος οὖν ἀμέτρως ὥραν πολλήν, διότι ἐστερήθην τόσον τάχιστα τοιούτου πολυτίμου θησαυροῦ, τὸν ὁποῖον μὲ τόσον κόπον ἀπέκτησα, διελογιζόμην πῶς νὰ σκάψω τὴν γῆν νὰ τὸν κρύψω, ἀφοῦ ἐργαλεῖον δὲν εἶχον σιδηροῦν. Τότε ἦλθον δύο λέοντες, καὶ πλησιάσαντες μὲ πρᾳότητα ἔλειχον τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ ἔκαμνον σχήματά τινα πένθους καὶ θλίψεως, ὥσπερ νὰ ἦσαν λογικὰ κτίσματα. Ἐγὼ δὲ εἶπον πρὸς αὐτούς: ἠξεύρω, ὅτι ὁ Θεὸς σᾶς ἔστειλε νὰ ἐνταφιάσωμεν τὸ ἅγιον λείψανον· ἐπειδὴ καὶ τὰ ἄλογα ζῷα ὑμνοῦσι τὸν ποιητὴν καὶ ὑπακούουσιν εἰς Αὐτόν. Καὶ λαβὼν τὴν ράβδον μου ἐσημείωσα εἰς τὴν γῆν τὸ μῆκος τοῦ τάφου. Οἱ δὲ ἔσκαψαν μὲ τοὺς ὄνυχας αὐτῶν καὶ ἔκαμαν λάκκον. Ἀφοῦ λοιπὸν ἀφῄρεσα τὸ ἄλλο ἥμισυ ἐπανωφόριόν μου, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔμεινεν ἀπὸ τὸν προαναφερθέντα ἐρημίτην, καὶ τυλίξας τὸ ἅγιον λείψανον μετ’ εὐλαβείας ἐνεταφίασα αὐτό· οἱ δὲ λέοντες ποιήσαντες μετάνοιαν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου καὶ εἰς ἐμὲ τὸν ἐλάχιστον ἀνεχώρησαν.