Ἐγερθέντες λοιπὸν προσηυχήθημεν καὶ ἰδοὺ βλέπω πέντε ἄρτους ζεστούς, ὡς νὰ τοὺς ἐξήγαγον ἐκείνην τὴν ὥραν ἀπὸ τὸν κλίβανον, ἔφερον δὲ καὶ αὐτοὶ ἄλλο εἶδος βρώσιμον, καὶ ἐφάγαμεν πρὸς αὐτάρκειαν. Μετὰ τὴν εὐχαριστίαν μοὶ εἶπον. Ἰδοὺ σήμερον, ὡς ἤκουσας, ἑξηκονταετῆ χρόνον ἔχομεν εἰς ταύτην τὴν ἔρημον, καὶ καθ’ ἑκάστην μᾶς ἔρχονται τέσσαρες ἄρτοι ἐκ θείου προστάγματος. Σήμερον δὲ χάριν σοῦ εὑρέθησαν πέντε. Καὶ δὲν ἠξεύρομεν πόθεν φέρονται, μόνον ἀφοῦ ἀναγνώσωμεν τὴν ἀκολουθίαν τοῦ ἑσπερινοῦ εὑρίσκομεν αὐτοὺς εἰς τὴν τράπεζαν.
Μετὰ ταῦτα ἐτελέσαμεν ἀγρυπνίαν, ὅλην τὴν νύκτα εὐχόμενοι· καὶ πρωΐας γενομένης τοὺς παρεκάλεσα νὰ μοὶ εἴπουν τὰ ὀνόματά των, πλὴν δὲν ἠθέλησαν, ἀλλ’ ἀπεκρίθησαν· ἐκεῖνος ὅστις γινώσκει τὰ πάντα ἠξεύρει καὶ ἡμῶν τὰ ὀνόματα. Μόνον συγχώρησόν μας, καὶ πρέσβευε ἵνα ἴδωμεν ἀλλήλους εἰς τὸν Παράδεισον. Εὐλογηθεὶς λοιπὸν παρ’ αὐτῶν ἀνεχώρησα, καὶ περιπατήσας ἡμέραν μίαν ἔφθασα εἰς τόπον πολὺ ὡραῖον καὶ ἐπιτήδειον, ἔνθα ἦτο σπήλαιον καὶ πηγὴ ὕδατος, καὶ ἐπότιζε διάφορα δένδρα ἀπὸ καρποὺς φορτωμένα, ὥστε ἐθαύμαζα διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὴν ποικιλίαν αὐτῶν. Ἦσαν δὲ παντὸς εἴδους δένδρα, τῶν ὁποίων ἡ γεῦσις τῶν καρπῶν ἦτο γλυκυτέρα τοῦ μέλιτος, καὶ ἡ εὐωδία θαυμάσιος, τόσον ὥστε μοὶ ἐφαίνετο ὡς νὰ εὑρισκόμην εἰς τὸν Παράδεισον. Ἐνῷ λοιπὸν ἐθαύμαζον τὴν ὡραιότητα αὐτῶν, βλέπω τέσσαρας νέους ὡραιοτάτους καὶ εὐειδεῖς, ἐνδεδυμένους δέρματα προβάτων, οἵτινες πλησιάσαντες εἶπόν μοι. Χαίροις, ἀδελφὲ Παφνούτιε. Ἐγὼ δὲ πεσὼν ἐπὶ γῆς προσεκύνησα αὐτούς. Ἀφοῦ δὲ ἐκεῖνοι μὲ ἤγειραν ἐκαθήσαμεν συνομιλοῦντες. Ἦσαν δὲ εἰς τὴν ὄψιν τοσοῦτον ἔνδοξοι, ὥστε ἐνόμιζα ὅτι ἦσαν Ἄγγελοι ἐξ οὐρανοῦ κατερχόμενοι. Λαβόντες δὲ ἐκ τῶν καρπῶν μοῦ ἔδωσαν εἰς βρῶσιν, δεικνύοντες εὐσπλαγχνίαν καὶ ἀγάπην πολλὴν πρὸς ἐμέ. Παρέμεινα δὲ ἐκεῖ ἡμέρας ἑπτά, καὶ ἐρωτήσας αὐτοὺς πόθεν ἦσαν, καὶ πῶς ἦλθον εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, μοὶ ἀπεκρίθησαν: Ἐπειδὴ ὁ Κύριος σὲ ἀπέστειλε, θὰ σοῦ εἴπωμεν τὴν ἀλήθειαν.
Ἡμεῖς εἴμεθα ἀπὸ μίαν πόλιν καλουμένην Ὀξύρυχον. Οἱ γονεῖς μας εἶναι οἱ πρῶτοι ἄρχοντες τῆς πόλεως, βουλευταὶ τὴν ἀξίαν, οἵτινες μᾶς ἔβαλαν εἰς τὰ γράμματα καὶ ἀφοῦ ἐμάθομεν τὰ κοινά, ἠθέλησαν νὰ μᾶς στείλουν εἰς τὴν σπουδήν, νὰ μάθωμεν φιλοσοφικά. Καὶ ἡμεῖς, ἀφοῦ συνεσκέφθημεν, ἀπεφασίσαμεν, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος, νὰ μάθωμεν κάλλιον τὴν σοφίαν Αὐτοῦ.