Τῇ ΙΒ’ (12ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ τοῦ Αἰγυπτίου.

Ὕπαγε λοιπὸν εἰς τὸ κελλίον σου, ἐπειδὴ οὕτως ὁ Δεσπότης ἐπρόσταξε. Καὶ τὸν αὐτὸν μισθὸν θέλεις ἀπολαύσει ἐν ἡμέρᾳ ἀνταποδόσεως, ὥσπερ καὶ αὐτοί. Διότι εἶναι γεγραμμένον εἰς τὴν βίβλον τῶν Δικαίων τὸ ὄνομά σου, ὡς εἶπόν σοι. Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἄγγελος ἄφαντος ἐγένετο. Οἱ δὲ ἀδελφοὶ ἡτοίμασαν τράπεζαν καὶ ἐφάγομεν ὀπώρας εἰς δόξαν Θεοῦ καὶ ὅλην τὴν ἡμέραν ᾐσθανόμην τὴν ἄρρητον ἐκείνην εὐωδίαν.

Τὴν ἀκόλουθον νύκτα ἐποιήσαμεν ἀγρυπνίαν καὶ τὸ πρωῒ ἀποχαιρετήσας αὐτοὺς τοὺς παρεκάλεσα νὰ μοῦ εἴπουν τὰ ὀνόματά των. Οἱ δὲ ἀπεκρίθησαν, ὅτι ὁ πρῶτος ἐκαλεῖτο Ἰωάννης, ὁ δεύτερος Ἀνδρέας, ὁ τρίτος Ἡρακλαίμων, καὶ ὁ ἄλλος Θεόφιλος. Οἵτινες μὲ συνώδευσαν πέντε μίλια καὶ τότε, ἀσπασάμενοι ἀλλήλους, ἐπέστρεψαν εἰς τὸ κελλίον των. Ἐγὼ δὲ ἐπορευόμην λυπούμενος ἅμα καὶ εὐφραινόμενος. Λύπην μὲν εἶχον, ὅτι δὲν ἠξιώθην νὰ οἰκήσω καὶ ἐγὼ εἰς τοιοῦτον τόπον ὡραῖον καὶ πανευφρόσυνον. Χαρὰν δὲ πάλιν, ἐνθυμούμενος τὰς εὐλογίας, ἃς ἔλαβον ἀπὸ τοὺς ὁσίους δούλους τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἀπὸ τὸν ἅγιον Ἄγγελον. Ὁδοιπορήσας λοιπὸν ἡμέρας τρεῖς ἔφθασα εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ εὑρὼν πολλοὺς ἀδελφοὺς φοβουμένους τὸν Κύριον ἀνεπαύθην μετ’ αὐτῶν ἡμέρας δέκα, διηγούμενος εἰς αὐτοὺς ἅπαντα τὰ ἄνωθεν εἰρημένα. Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἔκλαυσαν ἀπὸ τὴν χαράν, εὐχαριστοῦντες τὸν Κύριον. Ἦσαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ οὗτοι φιλόχριστοι καὶ φιλόξενοι, οἵτινες ἔγραψαν σπουδαίως ὅσα ἐλάλησα, καὶ τὰ ἔστειλαν εἰς ὅλην τὴν Σκήτην, καὶ τὰ ἀνέγνωσαν εἰς τοὺς Ἁγίους Πατέρας, καὶ πάντες ἐδόξασαν τὸν Θεόν».

Ἕως ἐδῶ εἶναι λόγοι τοῦ μακαρίου Παφνουτίου, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἔφθασεν εἰς τὸ κελλίον του, ἔζησεν ὀλίγον καιρόν. Καὶ τότε εἶδεν Ἅγιον Ἄγγελον λέγοντα αὐτῷ. Ἐλθέ, Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, εἰς τὰς ἀκινήτους σκηνὰς ἵνα ἀγάλλεσαι μετὰ τῶν δικαίων, τῶν τῷ Θεῷ ἐν ἐρήμοις καὶ ὄρεσιν εὐαρεστησάντων.

Ταῦτα ἀκούσας ὁ Ὅσιος ηὐχαρίστησε τῷ Κυρίῳ. Καὶ ζήσας ὀλίγην ὥραν ἀπῆλθε πρὸς τὸν ποθούμενον, εἰς ἐκείνην τὴν ἀνέκφραστον ἡδονὴν καὶ ἄρρητον ἀγαλλίασιν, ἧς ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς ταῖς τῶν Ὁσίων Ὀνουφρίου καὶ Παφνουτίου καὶ τῶν λοιπῶν Ἁγίων πρεσβείαις. Ἵνα συνειφραινώμεθα μετ’ αὐτῶν εἰς αἰῶνα τὸν ἀτελεύτητον δοξάζοντες Πατέρα καὶ Υἱὸν σὺν τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, τὴν μίαν καὶ μόνην θεότητα.

                                                                 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ