Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ὁσίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ τοῦ ρήτορος καὶ ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ, τῶν ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει τοῦ Ἄθῳ ἀσκητικῶς διαλαψάντων καὶ ἡ ἐν τῇ μικρᾷ Σκήτῃ τῆς Ἁγίας Ἄννης κειμένων.

Σελίδα 14 από 14

Χαίροις ὦ μακαρία δυάς, ἡγιασμένη ξυνωρὶς καὶ θεοδόξαστε, Διονύσιε τῶν ἀπ’ αἰῶνος Ὁσίων ἰσοστάσιε, καὶ Μητρόφανες θεράπον τοῦ Κυρίου γνησιώτατε· οἱ πάντα τὰ ὑλικὰ καὶ πρόσκαιρα θεοφρόνως ἀπωσάμενοι, καὶ ἀσκητικῶς καὶ ἰσαγγέλως ἐν τῷδε τῷ χώρῳ βιώσαντες· ἤδη μετ’ Ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐν τῷ νυμφῶνι τῆς δόξης, ἐν τῇ ἀνεκλαλήτῳ χαρᾷ τοῦ Κυρίου χορεύοντες, καὶ κατὰ μέθεξιν θείαν θεούμενοι, μὴ παύσησθε, παρακαλοῦμεν, ὑπὲρ ἡμῶν τοῦ Κυρίου δεόμενοι· δέξασθε δὲ καὶ τὸ παρόν μου μικρὸν ἐφύμνιον, ὡς εὐτελὲς δῶρον καὶ νηπίων ψελλίσματα, ὅπερ ὑπὸ τοῦ πόθου τυραννηθεὶς ὑμῖν ὡς οἷον τ’ ἀνέθηκα καὶ βραβεύσατέ μοι, δέομαι, ἄφεσιν πταισμάτων καὶ βίου διόρθωσιν· ἐν δὲ τῇ τοῦ θανάτου ἐσχάτῃ ἀνάγκῃ παράστητέ μοι βοηθοὶ καὶ ἀντιλήπτορες, ἀποτρέποντες τὰς ἀπαισίας καὶ δυσειδεῖς μορφὰς τῶν καταχθονίων δαιμόνων, καὶ ὄχι μόνον εἰς ἐμέ, ἀλλὰ καὶ εἰς πάντας τοὺς ἐνταῦθα ἐνασκουμένους καὶ κατ’ ἔτος τὴν ἱερὰν ὑμῶν μνήμην ἑορτάζοντας, εἰ καὶ μέγιστον τὸ αἴτημα, ἵνα σὺν ὑμῖν ὑμνῶμεν καὶ προσκυνῶμεν τὴν ὑπερύμνητον καὶ ζωαρχικὴν Τριάδα εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν [26].

                                                                                                             

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ὑποσημειώσεις

[1] Γεώργιος Ἀλεξανδρείας.

[2] Σειράχ, ηʹ 7-9

[3] Λόγος εἰς εἰς Ἅγιον Κυπριανόν.

[4] Kεφ. δʹ 14.

[5] Λόγος εἰς Πέτρον καὶ Παῦλον, καὶ εἰς Ἁγίους Πάντας.

[6] Νικήτας Πατρίκιος. Βίος Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης.

[7] Λόγος εἰς Ἅγιον Κυπριανόν.

[8] Οὗτος ἐστὶν ό Γάλλος Πέτρος Γύλλιος, γεννηθεὶς ἐν Ἀμβιανῷ τῆς Γαλλίας ἐν ἔτει 1490 ἢ κατ’ ἄλλους 1495, καὶ ἀποβιώσας ἐν Ρώμῃ, τῷ 1550. (Βλ. «Ἡ Κωνσταντινούπολις» ὑπὸ Β. Σκαρλάτου, τόμος αʹ σελ. 306, ἀλλὰ καὶ προλεγόμενα τοῦ αὐτοῦ τόμου).

[9] Βλ. Μεγάλην Ἐγκυκλοπαίδειαν «Πυρσοῦ» ἐν λέξει Δαμασκηνός.

[10] Βλ. Ἑλληνικὸν Βίον Ἁγ. Θεοδώρου Στουδίτου, καὶ «Βυζαντινὸν ἑορτολόγιον» ὑπὸ Μ. Γεδεών, τῇ 29ῃ Αὐγούστου καὶ 11ῃ Νοεμβρίου. Ἤδη δὲ ἡ ἐν Κων/πόλει πάλαι ποτὲ διάσημος Μονὴ τοῦ Στουδίου σῴζεται μεταβεβλημένη εἰς τουρκικὸν τέμενος, ὑπὸ τὸ ὄνομα «Ἐμὶρ-Ἀχὼρ-Τζαμισί», μετασκευασθεῖσα πρὸς τοῦτο ὑπὸ τῶν Τούρκων. (Παπαρρηγόπουλος, τόμ. γʹ σελ. 147, ἔκδοσις Καρολίδου).

[11] Ἡ αὐτὴ ἐπιστολὴ ἐξεδόθη ὑπὸ Χ. Κτενᾶ ἐν τῷ ἔργῳ αὐτοῦ «Ἅπαντα τὰ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἱερὰ καθιδρύματα… Ἀθῆναι 1935», σελ. 856 στοιχεῖον Θ.

[12] Ψαλμὸς μδʹ.

[13] Φιλοκαλὴς λόγος ἀσκητικός.

[14] Ἐπιστολὴ υβʹ.

[15] Ἐπιστολὴ αʹ.

[16] Ἑρμ. εἰς τὸν μδʹ ψαλμόν.

[17] Ματθ. κεφ. εʹ 14.

[18] Ἤδη καλεῖται Στρατονίκη, καὶ κεῖται ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ Ἀρναίας Χαλκιδικῆς.

[19] Βλ. ὀπτασίαν.

[20] Λόγος εἰς ἀνδριάντας.

[21] Ἔν τισι χειρογράφοις γράφεται ὅτι ἐκοιμήθη τῇ 6ῃ Ὀκτωβρίου 1596 καὶ ἐνίοις 1602.

[22] Βλέπε τὸν Βίον τοῦ Ἁγίου Εὐδοκίμου τῇ εʹ (5ῃ) Ὀκτωβρίου, εἰς τόμον Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[23] Λόγος εἰς Ἁγίους Τεσσαράκοντα.

[24] Ματθ. ζʹ 21.

[25] Βίος Ὁσίου Πέτρου ὑπὸ Ἁγ. Γρηγορίου Θεσσαλονίκης.

[26] Ἐν ἔτει 1956 ἱδρύθη ἐν τῷ ἱερῷ Σπηλαίῳ τῶν Ὁσίων μικρὸς μέν, ἀλλὰ περικαλλὴς Ναὸς ἐπ’ ὀνόματί των, ἔνθα πλεῖστοι εὐσεβεῖς προσέρχονται ἐπικαλούμενοι τὴν χάριν τῶν Ἁγίων, καὶ ὅπου κατὰ τὴν 9ην Ἰουλίου τελεῖται ἐν παννυχίῳ ἀγρυπνίᾳ, ἡ μνήμη αὐτῶν, ἐν συρροῇ πολλῶν Μοναχῶν ἐκ τῶν πέριξ Σκητῶν καὶ Μονῶν.

✥ Ο ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ