Ταῦτα μὲν ἔλεγεν ὁ Παντολέων, ἐλπίζων βεβαίως εἰς τὴν χάριν καὶ δύναμιν τοῦ Χριστοῦ· ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ, νομίζων ὅτι μὲ τέχνην ἀνθρωπίνην καὶ βοτάνων ἐνέργειαν βούλεται νὰ τὸν θεραπεύσῃ, τὸν ἠμπόδιζε λέγων· «Μὴ ἐπιχειρήσῃς, ἠγαπημένε μου υἱέ, τοιοῦτον ἔργον ὑπὲρ τὴν δύναμίν σου, μήπως καὶ ἐντραπῇς εἰς τὸ ὕστερον· διότι τί ἄλλο περισσότερον δύνασαι νὰ τελέσῃς σὺ ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἰατρούς, οἵτινες δὲν ἠδυνήθησαν νὰ τὸν ἰατρεύσουν;». Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπεν εἰς αὐτόν· «Οὐδεὶς ἄλλος δύναται νὰ τὸν θεραπεύσῃ, πάτερ μου, ὡς ἐγώ. Ὅτι ἀπὸ τὸν διδάσκαλόν μου ἕως αὐτοὺς εἶναι ἐν μέσῳ πολλὴ διαφορά». Ὁ δὲ Εὐστόργιος, νομίζων ὅτι λέγει διὰ τὸν Εὐφρόσυνον, εἶπε πάλιν· «Ἐγώ, τέκνον μου, ἤκουσα, ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ διδάσκαλός σου ἐδοκίμασεν, ἀλλὰ δὲν κατώρθωσε τίποτε». Λέγει ὁ Ἅγιος· «Πρόσεχε, πάτερ, νὰ πιστωθῇς ὀφθαλμοφανῶς τὴν ἀλήθειαν». Οὕτως εἶπε, καὶ ἁπλώσας τὴν δεξιὰν αὐτοῦ, ἐποίησε τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ, ἐπικαλούμενος τὸ γλυκύτατον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ σωτήριον ὄνομα· καὶ ὦ τοῦ θαύματος! Πάραυτα ἠνεῴχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ τυφλοῦ, ὄχι μόνον τοῦ σώματος, ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς, διότι ἦτο εἰδωλολάτρης πρότερον. Ἀλλ’ ὡς εἶδε τὸ μέγα σημεῖον, ὅπου ἔγινεν εἰς αὐτὸν διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, τὴν ὥραν ταύτην ἐπίστευσεν ὄχι μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ τοῦ Ἁγίου, καὶ μεγαλοφώνως ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθέστατον καὶ παντοδύναμον.
Ἐχάρη λοιπὸν ὁ Ἅγιος, δοξάζων τὸν Κύριον, καὶ ὁδηγήσας αὐτοὺς πρὸς τὸν Ἅγιον Ἑρμόλαον τοὺς ἐβάπτισεν. Ὁ δὲ Εὐστόργιος, ἐπιστρέψας εἰς τὴν οἰκίαν του, συνέτριψεν ὅλα τὰ εἴδωλα καὶ εἰς ὀλίγον καιρὸν μετὰ τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ἐπιστροφὴν ἀπῆλθε, πρὸς Κύριον μὲ καλὴν μετάνοιαν. Ὁ δὲ Παντολέων ἐμοίρασεν ὅλον του τὸν βίον εἰς πένητας καὶ φυλακισμένους, τοὺς δούλους του ἠλευθέρωσεν, ἀσθενεῖς καὶ ἀδυνάτους ἐπεμελεῖτο, καὶ ὄχι μόνον τοὺς ἰάτρευεν ἀπὸ πᾶσαν ἀσθένειαν, ἀλλὰ καὶ χρήματα ἱκανὰ τοὺς ἐχάρισεν ἵνα ζήσουν. Ἀπὸ τοιαύτας εὐεργεσίας, τὰς ὁποίας ἐποίει καθ’ ἑκάστην ὥραν, ἠκούσθη τὸ ὄνομά του εἰς ὅλους, καὶ ὅσοι εἶχον ἀσθενεῖς ἄλλον ἰατρὸν δὲν ἐζήτουν εἰμὴ τὸν Παντολέοντα. Ὅσους δὲ ἤθελε θεραπεύσει, δὲν ἐζήτει ἄλλην τινὰ πληρωμὴν ἐξ αὐτῶν, μόνον νὰ ὁμολογοῦν τὸν Χριστὸν ἀληθῆ θεραπευτὴν τῶν ψυχικῶν καὶ σωματικῶν ἀλγηδόνων, οὕτω δὲ πιστεύοντες εἰς αὐτὸν ἐθεραπεύοντο διττῶς ἅπαντες, λαμβάνοντες τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν ὑγείαν τοῦ σώματος.