Τότε τοῦ λέγει ὁ Ὅσιος· «Σεῖς ἔχετε ἐκεῖ τὸν Ἀββᾶν Συμεὼν τὸν σαλὸν καὶ ζητεῖς εὐχὴν ἀπὸ ἐμὲ τὸν ἀνάξιον, ὅταν ἐγὼ καὶ ὅλος ὁ κόσμος χρειάζεται εὐχὴν ἀπὸ αὐτόν;». Ἔλαβε λοιπὸν τὸν ἔμπορον εἰς τὸ σπήλαιον αὐτοῦ καὶ τὸν ἐφίλευσε πλούσια, ὅσα ὁ Θεὸς τοῦ ἔστειλεν. Οὗτος δὲ ἐθαύμασε βλέπων πὼς ἔφερεν εἰς τὴν τράπεζαν ἄρτον ζεστὸν καὶ ὀψάρια ψητὰ καὶ οἶνον ὡραιότατον, ταῦτα δὲ εἰς τοσαύτην πλησμονήν, ὥστε ἐχόρτασαν καὶ ἐπερίσσευσαν. Ἔπειτα ὅταν ἐπῆρεν ὁ ἔμπορος τὴν συγχώρησιν νὰ ἀναχωρήσῃ, τοῦ ἔδωκεν ὁ Ἰωάννης ἄλλας τρεῖς εὐλογίας, δηλαδὴ ἄρτους ζεστούς, καὶ τοῦ λέγει· «Δῶσε τοῦ σαλοῦ Συμεῶνος, καὶ εἰπέ του νὰ εὔχεται διὰ τὸν ἀδελφόν του Ἰωάννην». Καθὼς δὲ ἔφθασεν ὁ ἔμπορος εἰς τὴν Ἔδεσσαν, ὦ τοῦ θαύματος! ἀπήντησεν αὐτὸν εἰς τὴν θύραν τῆς πόλεως ὁ Συμεών, καὶ τοῦ λέγει· «Μήπως ἔφαγες τὰς τρεῖς εὐλογίας, τὰς ὁποίας ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης μοῦ ἔστειλεν; ἐὰν τὰς ἔφαγες νὰ τὰς πληρώσῃς κακῶς ἔχων». Ἐκεῖνος δὲ ἐθαύμασε ταῦτα ἀκούσας, καὶ τὸν ἐπῆρεν ὁ Συμεὼν εἰς τὴν καλύβην του νὰ τὸν φιλεύσῃ· ὤμνυε δὲ κατόπιν ὁ ἔμπορος, ὅτι τοῦ ἔβαλε καὶ αὐτὸς εἰς τὴν τράπεζαν ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ ἴδια φαγητά, ὅπου ὁ Ἰωάννης τὸν ἐφίλευσεν εἰς τὴν ἔρημον, καὶ τὰ ἴδια ἀγγεῖα, ὅπου εἶχεν ἐκεῖ, καὶ τὰ ὀψάρια. Ὅταν ἔφαγον, τοῦ ἔδωκεν ὁ ἔμπορος τοὺς τρεῖς ἄρτους καὶ ἀνεχώρησεν εἰς τὸν οἶκόν του, καὶ δὲν ἐτόλμησε νὰ ὁμολογήσῃ τινὸς τὸ θαυμάσιον.

Ἀλλ’ ἀκούσατε ἕνα ἐξαίσιον τερατούργημα ὅπου ἔγινε διὰ προσευχῆς τοῦ Ὁσίου εἰς τὸν ρηθέντα Διάκονον, τὸν φίλον αὐτοῦ, ὅστις ἔγραψε τὸν Βίον του. Τινὲς κακοῦργοι ἐφόνευσαν ἄνθρωπον, τὸν ὁποῖον ἔρριψαν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἰωάννου ἀπὸ τὸ παράθυρον. Ὅταν εὗρον τὸν νεκρὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοφιλεστάτου ἐκείνου ἀνδρός, ὅλοι ἐνόμισαν, ὅτι αὐτὸς τὸν ἐφόνευσεν. Ὅθεν ἔδωκεν ὁ ἄρχων κατ’ αὐτοῦ τὴν ἀπόφασιν, διὰ νὰ τὸν κρεμάσουν. Καθὼς λοιπὸν τὸν ἐπῆραν οἱ δήμιοι καὶ τὸν ἔφεραν δεδεμένον εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης, δὲν ἔλεγεν ἄλλον λόγον καθ’ ὅλον τὸν δρόμον εἰμὴ μόνον· «Ὁ Θεὸς τοῦ σαλοῦ ἂς μὲ βοηθήσῃ». Θέλων δὲ ὁ Θεὸς νὰ τὸν σώσῃ ἀπὸ τοιαύτην συκοφαντίαν, ἔστειλεν ἄνθρωπον, ὅστις λέγει τοῦ Συμεών· «Σαλὲ ἄθλιε, τώρα πηγαίνουν νὰ κρεμάσουν τὸν φίλον σου, ἐὰν δὲ αὐτὸς ἀποθάνῃ εἰς ὀλίγας ἡμέρας θὰ ἀποθάνῃς καὶ σὺ ἀπὸ τὴν πεῖναν, ὅτι ἄλλος κανεὶς δὲν φροντίζει διὰ τὸν ἑαυτόν σου». Εἶπε δὲ, εἰς αὐτὸν καὶ τὴν πανουργίαν τοῦ φονέως ὡς ἄνωθεν εἴπομεν.