Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον, ὅπου ἦτο ἡ ἁγία καὶ μεγάλη Ἑβδομάς, ἦλθεν ὁ Πατριάρχης τῆς Ἀντιοχείας μὲ τοὺς Ἐπισκόπους του διὰ χρείαν τινὰ εἰς Ἱεροσόλυμα. Καθὼς δὲ ἦσαν ὁμοῦ οἱ δύο Πατριάρχαι μὲ τοὺς Ἀρχιερεῖς των, ἦλθον τινὲς Ἱερεῖς τε καὶ λαϊκοὶ ἀπὸ τὴν Ἔδεσσαν, καὶ ἔδωσαν γράμμα εἰς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, καὶ ἐδέοντο νὰ τοὺς δώσουν ἕνα Ἀρχιερέα γραμματισμένον καὶ ἐνάρετον, διότι ἐτελεύτησεν ἀπὸ πολὺν καιρὸν ὁ Μητροπολίτης των καὶ ἐσηκώθησαν πολλοὶ αἱρετικοί, διαστρέφοντες τὸν λαὸν καὶ ὁδηγοῦντες πολλοὺς εἰς ἀπώλειαν. Τότε ὁ ἁγιώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, πεφωτισμένος ἀπὸ τὸν Θεόν, εἶπε ταῦτα· «Δὲν εἶναι ἄλλος ἄξιος διὰ τὴν ὑπηρεσίαν ταύτην ὡς ὁ θαυμαστὸς ἡσυχαστὴς Θεόδωρος, ὅστις εὑρίσκεται εἰς τὴν Λαύραν τοῦ Ἁγίου Σάββα, εὐαγγελικῶς πολιτευόμενος». Ὡς ἤκουσε ταῦτα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ὅλοι ἔστερξαν καὶ τὸν ἐψήφισαν Ἐδέσσης Ἀρχιεπίσκοπον. Εὐθὺς τότε τοῦ ἔγραψεν ὁ Ἱεροσολύμων νὰ ἔλθῃ ἐξ ἀποφάσεως ἐκεῖ εἰς τὴν Σύνοδον, ἀλλὰ τὴν αἰτίαν δὲν ἐφανέρωσεν. Ὅταν ἦλθε, τοῦ ἀνήγγειλαν διὰ τὴν θείαν βούλησιν.
Ἔκλαυσε τότε, πικρῶς ὁ Ὅσιος καὶ ἔλεγε· «Μὴ γένοιτο, Δεσπόται μου Ἅγιοι, νὰ πάρω τόσον βάρος ἐπάνω μου· ὅτι καθὼς ὅταν βάλῃ τις πολὺ φορτίον εἰς μικρὸν πλοιάριον πνίγεται, οὕτω καὶ ἐγώ, ἐὰν βάλετε τόσον βάρος εἰς τὴν ψυχήν μου, κινδυνεύω εἰς θάνατον». Οἱ δὲ Ἀρχιερεῖς τὸν παρηγόρησαν καὶ ἐνουθέτησαν νὰ μὴ ἐναντιοῦται εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Πολλὰ ἐπάσχισαν διὰ νὰ στέρξῃ, καὶ δὲν ἠθέλησεν. Ὅθεν καὶ μὴ θέλοντα τὸν ἐχειροτόνησαν καὶ οἱ δύο ὅπου ἐλειτούργησαν ὁμοῦ τὴν μεγάλην Πέμπτην. Ὁ δὲ Θεός, διὰ νὰ φανερώσῃ ὅτι ἦτο ἄξιος τῆς ἀρχιερωσύνης, ἔδειξε τὴν ὥραν ἐκείνην ἕνα θαυμάσιον· ἦλθε μία λευκὴ περιστερά, καὶ ἐκάθησεν εἰς τὴν ἱερὰν κεφαλὴν τοῦ χειροτονουμένου. Ταύτην ὄχι μόνον οἱ Πατριάρχαι, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἐπίσκοποι καὶ οἱ Ἱερεῖς τὴν εἶδον καὶ ἐχάρησαν, δοξάζοντες τὸν Κύριον. Μετὰ τὴν ἱερουργίαν τὸν ἐκράτησαν οἱ Πατριάρχαι καὶ ἐφιλεύθησαν, ἔμεινε δὲ ἐκεῖ ἕως τὴν Λαμπρὰν ὅπου ἐλειτούργησε μὲ τοὺς Πατριάρχας, τὴν δὲ Δευτέραν ἐπῆγεν εἰς τὴν Λαύραν, ὅπου ἔκαμε τρεῖς ἡμέρας· καὶ τότε, ἀποχαιρετήσας τοὺς Πατέρας, ἐπῆγεν εἰς τὴν Ἁγίαν Πόλιν, προσκυνήσας δὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους Τόπους ἐκίνησεν εἰς ὁδοιπορίαν μὲ τοὺς Ἐδεσσηνοὺς πρὸς τὴν Ἔδεσσαν· πάλιν δὲ ἐγύριζε τὴν κεφαλὴν καὶ βλέπων τὴν πόλιν ἔκλαιε, καὶ ταλανίζων ἑαυτὸν ἐπορεύετο.