Ταῦτα ἀκούσας ἀπὸ τὸν Γέροντα ὁ Ἀρχιερεὺς ἐχάρη, ὅτι εὗρε τοιοῦτον θησαυρὸν πολύτιμον· καὶ λαμβάνων συγχώρησιν, ἀνεχώρησε δοξάζων τὸν Κύριον. Ἐδίδασκε δὲ καθ’ ἑκάστην ποιμαίνων τὰ λογικὰ πρόβατα καὶ ἀνατρέπων τὰ τῶν αἱρετικῶν δόγματα μὲ σοφώτατα συγγράμματα καὶ διδάγματα· τοὺς δὲ αἱρεσιάρχας αὐτῶν παρρησίᾳ ἀνεθεμάτισεν· ὅθεν ἐθυμώθησαν καὶ ἦλθον εἰς τόσην ἀναισχυντίαν οἱ τρισκατάρατοι, ὥστε ἐνέπαιζον καὶ ὠνείδιζον τοὺς Ὀρθοδόξους ὅταν ἔψαλλον. Ἦσαν δὲ οὗτοι Νεστοριανοί, οἵτινες ἐβλασφήμουν τὴν Θεοτόκον οἱ ἀσεβέστατοι, καὶ Μανιχαῖοι, οἵτινες ὁμολογοῦσι δύο ἀρχὰς εἰς τὴν Θεότητα, μίαν ἀγαθὴν καὶ ἄλλην πονηράν, καὶ προσκυνοῦσι τὸν Ἥλιον καὶ τὴν Σελήνην, καὶ φλυαροῦσι καὶ ἄλλα βλάσφημα. Ἦσαν δὲ καὶ τοῦ Σεβήρου οἱ ὁμόφρονες, οἱ ὁποῖοι αὐτοὶ ὅλοι ἐμίσησαν πολὺ τὸν Θεόδωρον ὡς ζηλωτὴν τῆς εὐσεβείας θερμότατον, καὶ ἐσυμφώνησαν νὰ τὸν φονεύσουν καὶ νὰ καταστρέψουν τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Μητροπόλεως. Ἀλλ’ ὁ Θεὸς ἐπαίδευσε τοὺς ἀδίκους δίκαια διότι ἐκεῖνοι μὲν ὅπου ἐσήκωσαν χεῖρας νὰ κτυπήσουν τὸν Ἅγιον δὲν ἠδυνήθησαν νὰ τὰς κατεβάσουν, ἀλλ’ ἐμαράνθησαν καὶ ἔμειναν ὡς παράλυτοι. Τοὺς ἄλλους δὲ ὅπου ὥρμησαν νὰ κρημνίσουν τὴν Ἐκκλησίαν, ἐξῆλθε φλὸξ ἀπὸ μέσα καὶ τοὺς ἔκαυσε τὰ πρόσωπα· ὅθεν ἔμειναν ὅλοι των ἄπρακτοι.
Ἐπειδὴ λοιπὸν δὲν ἠμπόρεσαν νὰ τελέσουν αὐτὴν τὴν ἐπιβουλήν, ἐτράπησαν εἰς ἄλλην, διὰ νὰ λυπήσουν τὸν Ἅγιον. Ἔδωσαν δῶρα εἰς τοὺς Ἀμιράδες, ὅπου ὥριζαν τότε τὰς πόλεις τῆς Συρίας, καὶ ἐπῆραν τὰ κτήματα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι χωράφια καὶ ἄλλα ἀκίνητα, ὅπου οἱ πιστοὶ ἀφιέρωσαν. Βλέπων ὁ Ἅγιος τὰς ἀδικίας ὅπου τοῦ ἔκαμαν, ἔβαλε καλὴν βουλὴν νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν βασιλέα ὅπου ὥριζεν ὅλην τὴν Συρίαν, νὰ τοῦ εἴπῃ τὰς ἐπιβουλὰς τῶν αἱρετικῶν, νὰ παιδεύσῃ τοὺς ἀδίκους δίκαια. Λοιπὸν παίρνων ἐμὲ καὶ ἄλλους Ἱερεῖς καὶ διακόνους, καὶ περιπατήσαντες ἡμέρας πολλάς, ἐφθάσαμεν εἰς τὴν Συρίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο βασιλεὺς ἕνας καλόγνωμος, Μαυΐας ὀνόματι, ὅστις ἦτο μὲν Ἀγαρηνός, ἀλλὰ κριτὴς δίκαιος καὶ ἠγάπα τοὺς Χριστιανοὺς διὰ τὴν ἐνάρετον πολιτείαν των. Ὅταν λοιπὸν ἐφθάσαμεν ἐκεῖ, ἐπήγαμεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Χριστιανῶν, καὶ μᾶς ὑπεδέχθη ὁ Μητροπολίτης ἀσμένως· ἀφοῦ δὲ ἐφιλεύθημεν, μᾶς ἠρώτησεν ἔμπροσθεν τῶν πρώτων γραφέων τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ ἄρχοντος τῶν ἰατρῶν, ὅπου ἔτυχαν ἐκεῖ εἰς τὴν Μητρόπολιν, ἐπειδὴ ἦσαν Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι, καὶ μᾶς εἶπε τί ἐζητοῦμεν. Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε τὴν αἰτίαν.