Ὁ βασιλεὺς ἱκανοποιημένος ἀπὸ τὴν συνετὴν ταύτην ἀπόκρισιν τοῦ Ἁγίου ἐπρόσταξε καὶ τὸν ἔλυσαν. Ἔπειτα τὸν ἠρώτησε πόθεν ἦτο· ὁ δὲ εἶπεν· «Ἀπὸ τὸν Ἅγιον Σάββαν». Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Πέρσης· «Μὲ τὰ λόγια σου θέλω νὰ σὲ κρίνω. Ἐσὺ εἶπες ὅτι ὁ βασιλεὺς πρέπει νὰ κάμνῃ δικαιοσύνην· λοιπὸν ὅταν μοῦ τύχῃ τις κλέπτης ἢ μοιχός, τί ὁρίζουν οἱ νόμοι νὰ κάμω εἰς αὐτὸν τὸν ἔνοχον;». Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ὅσιος· «Ἄνθρωπός τις κατῴκει πλησίον ἑνὸς βασιλίσκου δράκοντος, ὅστις μόνον μὲ τὸ βλέμμα του θανατοῖ τοὺς ὁρῶντας. Φεύγων λοιπὸν τὸν πονηρὸν γείτονα, ἔπεσεν εἰς ἕνα βλοσυρὸν καὶ φοβερὸν λέοντα». Λέγει ὁ Πέρσης· «Γνωρίζω τῆς παραβολῆς τὴν δύναμιν, ἀλλὰ μὴ φοβηθῇς τὸ βλοσυρὸν τοῦ λέοντος, μόνον ἄκουσόν μου εἰς τοῦτο, ὅπου σὲ συμβουλεύω, διότι λυποῦμαι τὴν νεότητά σου νὰ σοῦ δώσω πρόωρον θάνατον, καὶ θέλω νὰ σὲ κάμω τέκνον μου, νὰ σὲ τιμήσω περισσότερον ἀπὸ τοὺς ἄρχοντάς μου, νὰ ὁρίζῃς ὅλην τὴν περιουσίαν μου, μόνον νὰ ἀρνηθῇς τὴν θρησκείαν σου». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ἐγώ, βασιλεῦ, εἶμαι δοῦλος τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ δὲν χωρίζω ἀπὸ τὴν πίστιν τῶν Χριστιανῶν οὐδέποτε». Λέγει ὁ βασιλεύς· «Λοιπὸν σοῦ ἀρέσει αὐτὸ τὸ ἄσχημον σχῆμα ὅπου φορεῖς καὶ θλίβεις τὴν σάρκα σου;». Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ μακάριος Μιχαήλ· «Περισσότερον σεμνύνομαι εἰς τοῦτο καὶ χαίρομαι, παρὰ σὺ εἰς τὰ πολύτιμα φορέματά σου».

Θέλων τότε ὁ βασιλεὺς νὰ νικήσῃ τὸν Μάρτυρα διὰ τοῦ λόγου, λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἐγὼ τὰς Γραφὰς ὅλας ἀνέγνωσα, τὴν Παλαιὰν Διαθήκην καὶ τὸ Εὐαγγέλιον, ἀλλὰ δὲν σᾶς προστάσσει νὰ φεύγετε τὸν γάμον καὶ τὰ κρέατα». Ὁ δὲ Μιχαὴλ ἀπεκρίνατο· «Εἰς δύο εἶναι μοιρασμένη ἡ τάξις μας, μοναδικὸν βίον καὶ λαϊκόν· οἱ μὲν λαϊκοὶ ἔχουν συγχώρησιν νὰ τρώγουν κρέας καὶ νὰ ἔχουν γυναῖκα νόμιμον, ἡμεῖς δὲ οἱ Μοναχοὶ ἀπέχομεν ἀπὸ ταῦτα, ἐπειδὴ νεκροὶ εἰς τὸν κόσμον κατὰ τὴν σάρκα λογιζόμεθα καὶ δὲν κοινωνοῦμεν γάμων, διὰ νὰ μὴ φροντίζωμεν καὶ μεριμνῶμεν πῶς νὰ ἀρέσκωμεν τοῦ κόσμου καὶ τῶν γυναικῶν, καθὼς εἶπεν ὁ Ἀπόστολος, ἀλλὰ μόνον εἰς τὸν Κύριον νὰ δουλεύωμεν». Λέγει του ὁ Πέρσης· «Ὁ Παῦλος σᾶς ἐπλάνησε καὶ ζημιώνεσθε καὶ τοὺς δύο κόσμους, τήν τε παροῦσαν ζωὴν καὶ τὴν μέλλουσαν». Λέγει ὁ Ὅσιος· «Ἐβλασφήμησας· ὅτι ὁ Παῦλος μάλιστα ἔσωσε τὰ ἔθνη καὶ μᾶς ἐδίδαξε πῶς νὰ σωθῶμεν, νὰ ἀπολαύσωμεν ἐκεῖνα τὰ ἀγαθά, ὅπου δὲν εἶδε ὄμμα, οὔτε νοῦς νὰ καταλάβῃ δύναται».