ΑΝΤΩΝΙΟΣ ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν ἤκμασεν ἐν ἔτει ἀπὸ κτίσεως κόσμου 6520, ἀπὸ δὲ Χριστοῦ 1012, ἐπὶ τῆς βασιλείας Ρωμανοῦ τοῦ Ἀργυροπούλου καὶ Βλαδιμήρου τοῦ εὐσεβεστάτου ἄρχοντος Ρωσίας ἐν Κιέβῳ κρατοῦντος, διαρκέσας ἄχρι τῆς βασιλείας Ρωμανοῦ Β’ τοῦ Διογένους, ζήσας ἔτη ἐνενήκοντα, ἐκοιμήθη δὲ κατὰ τὸ 6578 ἀπὸ κοσμοποιΐας καὶ 1072 ἀπὸ τῆς ἐνσάρκου τοῦ Κυρίου οἰκονομίας ἔτος. Οὗτος κατὰ τὸ πρῶτον ἀπαρνησάμενος τὸν κόσμον καὶ ἐλθὼν εἰς τὸ ἁγιώνυμον ὄρος τοῦ Ἄθω, ἔμεινεν εἰς τὴν ὑπακοὴν τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς καὶ παμμεγίστης σεβασμίας Μονῆς τῆς ἐπονομαζομένης τοῦ Ἐσφιγμένου Θεοκτίστου, λαβὼν δὲ τὸ ἅγιον καὶ ἀγγελικὸν σχῆμα τῶν μοναχῶν ἐδόθη ὅλος εἰς ἄκραν ὑπακοὴν καὶ ἄσκησιν· δεξάμενος δὲ διὰ θείας ἀποκαλύψεως προσταγὴν τοῦ Γέροντος αὐτοῦ ἀπῆλθεν εἰς Ρωσίαν, ἵνα μεταφέρῃ τὴν εὐλογίαν τοῦ ὄρους Ἄθω καὶ μεταδώσῃ τὸ ἅγιον καὶ ἀγγελικὸν σχῆμα εἰς τὸν ἄρτι πιστεύσαντα λαόν, γενόμενος οὗτος τὸ τέκνον τοῦ Ἄθω, ἀπαρχὴ καὶ πατὴρ τοῦ Μοναστικοῦ Τάγματος τῶν Ρώσων.
Ἐξ ἐπηρείας δὲ τοῦ ἀντικειμένου, γενομένου διωγμοῦ τῶν ἐναρέτων καὶ ἁγίων ἀνδρῶν παρὰ τοῦ τότε τυραννικῶς διαδεξαμένου τὴν ἀρχὴν Σιατοπόλκου, ἀνεχώρησεν ὁ Ὅσιος Ἀντώνιος ἐκεῖθεν καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος πρὸς τὸν ἅγιον αὐτοῦ Γέροντα Θεόκτιστον. Ἀλλὰ μὴ δυνάμενος νὰ μένῃ μετὰ πολλῶν, ὡς γλυκανθεὶς τοῦ μέλιτος τῆς ἡσυχίας, ἀδείᾳ τοῦ Ἡγουμένου καὶ Γέροντος αὐτοῦ ἡσύχασεν εἰς τὸ ἄνωθεν τῆς Μονῆς κείμενον ὄρος, Σαμάρειαν καλούμενον, εἰς τὸν τόπον ὅπου τὴν σήμερον ὑπάρχει ὁ ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ τιμώμενος ἱερὸς Ναός, ἄκραν ἄσκησιν μετερχόμενος. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ εὐσεβέστατος Ἱαροσλάβος, πολεμήσας τὸν ἀσεβῆ ἐκεῖνον Σιατοπόλκον, ἀνέβη εἰς τὸν θρόνον τοῦ κράτους ἐν Κιέβῳ καὶ συνήθροισε τοὺς διασκορπισθέντας Μοναχοὺς ἐγείρας Ναοὺς ἱερούς, ἀπεκαλύφθη καὶ πάλιν εἰς τὸν ἅγιον Γέροντα ἵνα ἀποστείλῃ τὸν Ἀντώνιον εἰς Ρωσίαν· ὅθεν προτρεψάμενος αὐτὸν καὶ προφητεύσας ὅτι μέλλει νὰ γίνῃ πατὴρ πολλῶν Μοναχῶν προέπεμψεν αὐτὸν εἰς Ρωσίαν, ἔνθα μετὰ πολλοὺς ἀγῶνας ἀσκητικοὺς ἤγειρε διὰ προστασίας τῆς Θεοτόκου τὴν θαυμαστὴν Μονὴν Πετσέρσκβοϊ καλουμένην ἔνθα καὶ ὁσίως κοιμηθεὶς ἐν Κυρίῳ ἐτάφη ἐν τῷ σπηλαίῳ ὡς ἐπομένως θέλομεν διηγηθῆ πλατύτερον.