Διὰ ταῦτα λοιπὸν τὰ θαύματα καὶ δι’ ἄλλα περισσότερα ἐβαπτίσθη ὁ Χριστὸς εἰς αὐτὸν τον ποταμόν. Ἐν τῇ Παλαιᾷ Διαθήκῃ ἀναφέρονται καὶ ἄλλα θαύματα καὶ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἐγένοντο εἰς τὸν Ἰορδάνην, ὅπως ὁ Γεδεὼν ὁ Κριτής, ὅστις τὸν διῆλθε καὶ ὁ Ἰακὼβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἰσαάκ, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἠσαῦ, καὶ αὐτὸς τὸν διῆλθε μὲ μίαν ράβδον, τὴν ὁποίαν εἶχεν, ὡς τὸ λέγει μόνος του· «Ἐν γὰρ τῇ ράβδῳ μου ταύτῃ διέβην τὸν Ἰορδάνην». Ἀλλὰ ἐγὼ τὰ παρατρέχω, ὅτι ἀρκοῦσιν ὅσα εἴπομεν, ἵνα βεβαιώσωσι τὴν λύσιν τοῦ ζητήματός μας. Ἔχομεν λοιπόν, εὐλογημένοι Χριστιανοί, καὶ τὴν λύσιν τοῦ δευτέρου ζητήματος. Ἂς προχωρήσωμεν τώρα καὶ εἰς τὸ τρίτον.

Τρίτον ζήτημα εἶναι τοῦτο· Διατί κατέβη τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον; Καὶ λέγομεν εἰς αὐτό· Ὅταν ἐβαπτίζετο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐσχίσθησαν οἱ οὐρανοί, καὶ ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρησε τὸν Υἱὸν εἰπών· «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα». Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρησεν, ἐνόμιζον οἱ Ἑβραῖοι, ὅτι διὰ τὸν Πρόδρομον ἐλαλήθη ἡ φωνὴ ἐκείνη, διότι τὸν ἐγνώριζον ὡς Προφήτην καὶ υἱὸν Προφήτου, ἀσκητὴν καὶ ἐρημίτην. Διὰ νὰ μὴ λέγωσιν ὅθεν, ὅτι τὸν Πρόδρομον λέγει υἱὸν ἠγαπημένον, διὰ τοῦτο κατῆλθε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλὴν τοῦ Κυρίου, δεῖξαν ὅτι διὰ τὸν Χριστὸν μαρτυρεῖ ὁ Πατὴρ ἄνωθεν. Ἄλλο δέ, ὅτι ἐπειδὴ Τριὰς ἁγία εἶναι ὁ εἷς Θεὸς ὁ ἀληθινός, ἔπρεπε νὰ φανῇ καὶ εἰς τὸν κόσμον· ὅθεν ἐνῷ ὁ Υἱὸς ἐβαπτίζετο, ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρησε, καὶ τὸ Πνεῦμα ἔδειξε ποῖον μαρτυρεῖ ὁ Πατὴρ ἄνωθεν. Ὡς θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ! Πόσα ᾠκονόμησε διὰ τὴν σωτηρίαν μας, καὶ ἡμεῖς οἱ ταλαίπωροι εἴμεθα ἀχάριστοι πρὸς αὐτόν! Πολλοί, πιστεύσατέ με, ὑπάρχουν σήμερον, οἱ ὁποῖοι ἀθετοῦσι τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, καὶ μάλιστα οἱ Ἑβραῖοι. Πλὴν ὁ Χριστὸς ἄνωθεν ἔλαβε τὴν μαρτυρίαν, καὶ ὄχι ἐξ ἰδίων ἢ ἀπὸ οἱονδήποτε ἄνθρωπον, καθὼς διηγεῖται καὶ εἰς τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον ὁ Ἰωάννης, ὅτι «Ἡ μαρτυρία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου». Καὶ πάλιν ἀλλοῦ λέγει ὅτι, «Ἄλλος ἐστὶν ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμοῦ». Ἂν λοιπὸν τὴν μαρτυρίαν τοῦ Πατρὸς δὲν πιστεύωσιν, ἀλλὰ κἂν εἰς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἂς πιστεύωσι, τὰ ὁποῖα ἔκαμεν.