Λόγος εἰς τὰ Ἅγια ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Παῦλος δηλαδὴ ὁ Ἀπόστολος, ὃταν ἐκήρυξεν εἰς τὰς ἄνω τοποθεσίας τῆς Ἀνατολῆς, κατέβη εἰς τὴν Ἔφεσον, ἐκεῖ δὲ εὗρε δώδεκα ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔλεγον, ὅτι εἶναι καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τοὺς μαθητὰς τῶν Ἀποστόλων, ἤτοι Χριστιανοί. Ἠρώτησε δὲ αὐτοὺς ὁ Παῦλος· «Ἐλάβετε Πνεῦμα Ἅγιον, ὅταν ἐβαπτίσθητε καὶ ἐπιστεύσατε εἰς Χριστὸν ἢ ὄχι;». Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ εἶπον· «Ἡμεῖς οὔτε κἂν ὅτι ὑπάρχει Πνεῦμα Ἅγιον ἠκούσαμεν». Δέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Παῦλος· «Πῶς ἐβαπτίσθητε;» ἢ «Εἰς τὶ βάπτισμα ἐβαπτίσθητε;». Λέγουν ἐκεῖνοι, ὅτι «Εἰς τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου ἐβαπτίσθημεν». Τότε ἀπεκρίθη ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ἀπόστολος καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· «Ὁ Ἰωάννης ἐβάπτιζε τοὺς ἀνθρώπους μόνον μὲ ὕδωρ καὶ εἰς μετάνοιαν». Ἤτοι, διὰ νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ βαπτισθοῦν εἰς τὸ Βάπτισμα, τὸ ὁποῖον ἔδειξεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τότε, ὡς ἤκουσαν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνο οἱ δώδεκα, ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ Βάπτισμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Αὐτὸ λοιπὸν τὸ ἀναφέρομεν διὰ τὴν ὑμετέραν ἀγάπην, εὐλογημένοι Χριστιανοί, διὰ νὰ καταλάβετε, ὅτι βάπτισμα ἦτο καὶ τὸ βάπτισμα τοῦ Προφήτου Ἰωάννου, ἀλλὰ μόνον πρὸς μετάνοιαν ἦτο.

Τρίτον Βάπτισμα εἶναι τὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον αὐτὸς οὗτος ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς τοὺς Χριστιανούς, καὶ τὸ ὁποῖον γίνεται διὰ τοῦ ὕδατος καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἰς τὸ ὁποῖον Βάπτισμα ὅστις δὲν βαπτισθῇ δὲν εἶναι Χριστιανός. Τέταρτον Βάπτισμα, εἶναι τὸ μαρτύριον, πλὴν εἶναι ἀπὸ ὅλα τὰ Βαπτίσματα τιμιώτερον καὶ καλλίτερον, ὅτι πλέον δὲν φοβεῖται νὰ μολυνθῇ ἀπὸ ἁμαρτίας αὐτὸ τὸ Βάπτισμα, πρῶτος ὁ Χριστὸς τὸ ἔδειξε καὶ ἐβαπτίσθη εἰς αὐτό, ὅταν διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων ἐσταυρώθη καὶ ἔχυσε τὸ Πανάγιόν του Αἷμα· ἀλλὰ οἱ Μάρτυρες ὅλοι μὲ αὐτὸ τὸ Βάπτισμα ἐβαπτίσθησαν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.

Πέμπτον βάπτισμα εἶναι τὸ τῶν δακρύων, ἤτοι τὸ νὰ ἐνθυμηθῇ τις τὰς ἁμαρτίας του, νὰ κλαύσῃ καὶ νὰ θρηνήσῃ. Τὰ δάκρυα ἐκεῖνα ὡς νέον Βάπτισμα εἶναι ὅτι μὲ τὰ δάκρυα καθαρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸ πρῶτον Βάπτισμα, τὸ ὁποῖον ἐμόλυνε· πλὴν εἶναι κοπιαστικώτερον ἀπὸ ὅλα, ὅτι ἔχει καὶ κόπον περισσότερον ἀπὸ τὰ ἄλλα τέσσαρα Βαπτίσματα· ὅτι καὶ τὸ μαρτύριον ἔχει κόπον καὶ πόνον, ἀλλὰ μόνον εἰς μίαν ὥραν ἢ ἡμέραν ἢ ἑβδομάδα· ὅμως τὸ δάκρυ θέλει νὰ τὸ ἔχῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς ὅλην του τὴν ζωήν, καὶ διὰ τοῦτο εἶναι καὶ κοπιαστικώτερον ἀπὸ ὅλα τὰ βαπτίσματα. Εἴπομεν λοιπὸν καὶ πόσα βαπτίσματα εἶναι καὶ διελευκάναμεν τὸ πέμπτον ζήτημα.


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἡ δὲ δύναμις ἐκείνων, οἵτινες κατέπεσον εἰς τὰ καταχθόνια, συνετρίβη μὲ τὴν κάθοδον τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Ἅδην μετὰ τὴν σταύρωσιν, ἀφ’ ὅτου ἀναστὰς συνεξανέστησε καὶ ἅπαν τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.