Ἕκτον ζήτημα εἶναι· Πόσα ὀνόματα ἔχει τὸ ἅγιον Βάπτισμα; Ἂς εἴπωμεν λοιπὸν ἐπ’ αὐτοῦ ὅσα λέγει ὁ μέγας Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Λέγεται δῶρον, διότι, χωρὶς νὰ δώσωμεν τίποτε εἰς τὸν Θεόν, μᾶς τὸ δίδει. Λέγεται Βάπτισμα, ὅτι θάπτει τὴν προπατορικὴν ἁμαρτίαν, ἤτοι τὴν ἁμαρτίαν τοῦ Ἀδάμ, τὴν ὁποίαν ἔχει κάθε παιδίον, αὐτὸ τὴν ἐξαφανίζει. Τὸ ἃγιον Βάπτισμα λέγεται καὶ χρῖσμα, ὅτι τὸν παλαιὸν καιρόν, ὅταν ἤθελον νὰ κάμουν Βασιλέα ἢ Ἀρχιερέα, τὸν ἤλειφον μὲ ἔλαιον. Οὕτω καὶ ἡμᾶς τοὺς Χριστιανούς, ἐπειδὴ βασιλεῖς τῶν παθῶν μᾶς κάμνουν, μᾶς βαπτίζουν μὲ τὸ ἅγιον Βάπτισμα καὶ μᾶς χρίουν μὲ τὸ ἅγιον Μύρον εἰς τοὺς ὀφθαλμούς, εἰς τὰς χεῖρας καὶ εἰς τὸ στῆθος, διὰ νὰ μὴ ἔχῃ ὁ διάβολος χώραν καὶ τόπον εἰς ὅλα μας τὰ μέλη. Εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς μᾶς χρίουν διὰ νὰ μὴ δύναται ὁ διάβολος νὰ μᾶς νικήσῃ μὲ τὴν ὅρασιν εἰς κάλλος μάταιον ἢ εἰς εὐτυχίαν ἄλλου. Εἰς τὰς χεῖρας δέ, διὰ νὰ μὴ δύναται ὁ διάβολος νὰ μᾶς νικᾷ εἰς ἁρπαγήν, καὶ εἰς ὅσας ἁμαρτίας κάμνουσιν αἱ χεῖρες. Εἰς τὸ στῆθος δέ, διὰ νὰ μὴ ἐνθυμούμεθα πονηρὰς ἐνθυμήσεις· ὅτι τὸ ἐπιθυμητικὸν τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὸ στῆθος εὑρίσκεται. Λέγεται φώτισμα, ὅτι φωτίζει καὶ λαμπρύνει τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου, καὶ τὴν σῴζει ἀπὸ τὸ σκότος τῆς αἰωνίου κολάσεως. Λέγεται ἀφθαρσίας ἔνδυμα, ὅτι μὲ τὸ ἅγιον Βάπτισμα ἐξαλείφονται αἱ ἁμαρτίαι τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἐνδύεται ὁ ἄνθρωπος ἀφθαρσίαν, ἤτοι δὲν φοβεῖται πλέον ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος νὰ κολασθῇ, ἀλλὰ ὑπάγει εἰς λουτρὸν παλιγγενεσίας, ὃτι πλύνει καὶ καθαρίζει τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας του, καὶ τὸ Βάπτισμα ἐκεῖνο εἶναι ὡς νὰ ἐδευτερογεννήθη χωρὶς ἁμαρτίας· λέγεται καὶ σφραγίς, ὅτι τοῦτο εἶναι σημεῖον τῆς χριστιανωσύνης· καὶ ὅπως οἱ Ἑβραῖοι ἤλειψαν εἰς τὴν Αἴγυπτον τὰ ἀνώφλια τῶν θυρῶν μὲ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου καὶ δὲν τοὺς ἠνώχλησεν ὁ θάνατος, τοιουτοτρόπως οὔτε τοὺς Χριστιανοὺς δύναται νὰ νικήσῃ ὁ διάβολος, διότι εἶναι σεσημειωμένοι μὲ τὸ ἅγιον Βάπτισμα. Τόσα καὶ ἀκόμη περισσότερα ὀνόματα ἔχει τὸ ἅγιον Βάπτισμα.
Ἕβδομον ζήτημα εἶναι· Τὶ ὀνομάζεται Πνεῦμα; Καὶ λέγομεν, εἰς αυτό, ὅτι κατὰ πρῶτον λόγον Πνεῦμα ὀνομάζεται αὐτὸ τοῦτο το Πανάγιον Πνεῦμα, τὸν ἓν πρόσωπον τῆς Ἁγίας Τριάδος, περὶ τοῦ ὁποίου καὶ ὁ Προφήτης Δαβὶδ λέγει· «Τῷ Λόγῳ Κυρίου οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν, καὶ τῷ Πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτῶν». Τὸ δὲ βιβλίον τοῦ Ἰὼβ λέγει· «Πνεῦμα Κυρίου τὸ ποιῆσάν με, πνοὴ δὲ παντοκράτορος ἡ συνέχουσά με». Καὶ πάλιν τὸ Λευϊτικὸν λέγει· «Ἐνέπνευσε Πνεῦμα