γίνεται ἀπὸ τὸ ἄω, ἤτοι ἀναπνέω, ὅτι αὐτὸν τὸν ἀέρα ἀναπνέομεν· ὁ δὲ αἰθὴρ λέγεται αἰθήρ, ὅτι γίνεται ἀπὸ τοῦ αἴθω, ἤτοι καίω, καὶ τὸ ὕδωρ ἀπὸ τὸ ὕω, ἤτοι βρέχω, ὅτι ὕδωρ βρέχουσι τὰ νέφη· ἡ δὲ γῆ λέγεται γῆ, ὅτι εἶναι ἀπὸ τοῦ γῶ, ἤτοι χωρῶ, ὅτι ἡ γῆ χωρεῖ τὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων ὅλων. Αὐτὰ λοιπὸν τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, ἐπειδὴ εἶναι σύστασις τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, πρέπον εἶναι νὰ ἁγιασθοῦν ἀπὸ τὴν συγκατάβασιν τοῦ Κυρίου· καὶ ὁ μὲν ἀὴρ καὶ ὁ αἰθὴρ ἡγιάσθησαν ἀπὸ τὴν συγκατάβασιν τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὅπως καὶ ἀπὸ τὸν ἥλιον φωτίζονται· ἡ δὲ γῆ ἡγιάσθη, ὅταν ἐγεννήθη σωματικῶς εἰς τὸ σπήλαιον· ἔπρεπε καὶ τὸ ὕδωρ, ὅπερ εἶναι ἓν ἀπὸ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, νὰ ἁγιασθῇ καὶ αὐτό ἀλλέως δὲ δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ἁγιασθῇ τὸ ὕδωρ, ἐὰν δὲν ἤθελε βαπτισθῆ ὁ Κύριος σωματικῶς εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν.
Εἶναι ὅμως καὶ ἄλλος λόγος, ὅταν ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ εἶδε τὴν πτῶσιν τῶν δαιμόνων, ἡ ὁποία ἠκολούθησεν εἰς την ἔπαρσιν τοῦ Ἑωσφόρου, ἐστάθη καὶ εἶπε· «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου». Τότε ἐστάθησαν ὅλοι ἐκεῖ ὅπου ἕκαστος εὑρέθη, οἱ μὲν ἀγαθοὶ Ἄγγελοι εἰς τοὺς οὐρανούς, οἱ δὲ πονηροὶ δαίμονες ἐκεῖ ὅπου ἔπεσον, ἤτοι ἄλλοι εἰς τὴν ἄβυσσον, οἵτινες καὶ ἔμειναν ἐκεῖ κάτω εἰς τὴν κόλασιν, ἄλλοι εἰς τὴν γῆν, ἄλλοι εἰς τὸ ὕδωρ καὶ ἄλλοι εἰς τὸν ἀέρα, οἵτινες λέγονται ἐναέρια τελώνια. Μὲ τὴν κατάβασιν ὅμως τοῦ θείου Λόγου ἐνικήθη ἡ δύναμις τῶν δαιμόνων ἐκείνων, οἵτινες ἦσαν εἰς τὸν ἀέρα καὶ εἰς τὴν γῆν· ἔπρεπεν ὅθεν νὰ νικηθῇ ἡ δύναμις καὶ ἐκείνων οἵτινες ἦσαν εἰς τὸ ὕδωρ [1], δι’ ὃ καὶ ὁ μόνος ἀναμάρτητος Χριστὸς κατῆλθεν εἰς τὸ ὕδωρ καὶ ἐβαπτίσθη διὰ νὰ συντρίψῃ τοὺς δαίμονας, καθὼς μαρτυρεῖ καὶ ὁ Προφητάναξ Δαυῒδ λέγων διὰ τὸν Χριστόν· «Σὺ συνέτριψας τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τῶν ὑδάτων».
Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τοὺς δύο προαναφερθέντας λόγους, οἵτινες λύουν τὸ ζήτημα, ὑπάρχει καὶ τρίτος λόγος, καὶ αὐτὸς εἶναι ὅτι τοῦτο ἔπραξε διὰ νὰ μᾶς δείξῃ, ὅτι εἶναι μέγα καὶ θαυμαστὸν τὸ μυστήριον τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καὶ ἓν ἀπὸ τὰ ἑπτὰ μυστήρια τῆς πίστεώς μας. Καὶ πρῶτον μὲν μυστήριον εἶναι αὐτὸ τὸ Βάπτισμα· δεύτερον, τὸ ἃγιον Μύρον· τρίτον, ἡ ἁγία Κοινωνία· τέταρτον, ὁ πρῶτος γάμος· πέμπτον, ἡ ἱερωσύνη· ἕκτον, ἡ Μετάνοια καὶ ἓβδομον τὸ Εὐχέλαιον. Ὡς μέγα λοιπὸν καὶ πρῶτον μυστήριον τῆς πίστεώς μας ὅπου εἶναι, διὰ νὰ τὸ βεβαιώσῃ ὁ Χριστός, διὰ τοῦτο ἐβαπτίσθη, ὅτι εἴ τις δὲν βαπτισθῇ, δὲν σῴζεται, ὡς ὁ ἴδιος ὁρίζει εἰς τὸ ἅγιον