ΠΑΛΙΝ λαμπρὰ καὶ χαρμόσυνος πανήγυρις καὶ πολύφωτος ἑορτὴ κατέλαβε τὴν Ἐκκλησίαν μας, τὸν χειμῶνα τῆς ἀθυμίας καὶ τὸ ψῦχος τῆς ἁμαρτίας ἀφανίζουσα, ἡ μνήμη, λέγω, τοῦ διδασκάλου καὶ χρυσοστόμου Πατρός, τοῦ ὁποίου ὁ φθόγγος, ὡς καὶ τῶν μακαρίων Ἀποστόλων, ἐξῆλθεν ὄντως εἰς ὅλα τῆς οἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ ἐνεπλήσθη πᾶσα πόλις καὶ πᾶσα χώρα ἀπὸ τὰ χρυσᾶ καὶ λαμπρότατα ρήματα αὐτοῦ. Ἰδοὺ ἦλθεν ἡ χελιδὼν ἡ πολύφωνος καὶ καλλίφωνος, τὸ μέγα μυστήριον τῆς κοινῆς Ἀναστάσεως ὡς θεῖον ἔαρ λαμπρῶς ἐγκαινίζουσα καὶ μὲ τὴν πρὸς ὀλίγον σιγὴν καὶ κατάπαυσιν τῆς πίστεως ἐμφανίζουσα τὸν ἀπέραντον ἀνακαινισμὸν τῆς κατὰ Χριστὸν ἡλικίας καὶ πνευματικῆς νεότητος. Πάρεστι τὸ χρυσοῦν στόμα καὶ μετὰ σιγὴν οὐ σιγῶν, ἀλλὰ μᾶλλον λαλοῦν ὡς ἀληθῶς γλυκυτέρους λόγους κηρίου καὶ μέλιτος καὶ ποθεινοτέρους καὶ τιμιωτέρους ἀτιμήτων λίθων καὶ χρησιμοτέρους χρυσίου κατὰ ἀλήθειαν. Ἡ γλῶσσα, ἡ βροντῶσα τὰ μεγαλεῖα τῆς χάριτος, ὡς πλήκτρῳ κρουομένη τῷ πνεύματι καὶ ὀξυγράφου ἐκμιμουμένη κάλαμον, τὸν σαρκωθέντα Θεὸν ἡμῶν ἀναγγέλλουσα.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ὁ μέγιστος στῦλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ πύργος τῆς εὐσεβείας ἄσειστος, ὁ τῶν ἀδικουμένων Πατὴρ καὶ τῆς διδασκαλίας λύχνος ἄσβεστος, ὁ χρόνους πολλοὺς διὰ τὸν Χριστὸν διωκόμενος καὶ διὰ φθόνον τῶν ἐπιβούλων κρυπτόμενος, ἐφανερώθη σήμερον μετὰ χρόνους τρεῖς καὶ τριάκοντα ἀπὸ τῆς αὐτοῦ ὁσίας κοιμήσεως καὶ ἔλαμψεν ὑπὲρ τὸν αἰσθητὸν αὐτὸν ἥλιον. Ἦλθε μετὰ τοὺς μακροὺς καὶ πικροὺς ἐκείνους διωγμοὺς ἢ γλυκεῖς, νὰ εἴπω καλλίτερα, ἐπειδὴ διὰ τὸν Χριστὸν τοὺς ἔπαθεν. Ἦλθε πάλιν, λέγω, μετὰ τὴν λαμπρὰν ἐξορίαν καὶ τὸν μακάριον θάνατον εἰς τὴν ποίμνην αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν ἐντίμως καὶ δικαίως, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἀδίκως ἐδιώχθη τὸ πρότερον. Ἀλλὰ ἄς εἴπωμεν, κατὰ τάξιν, ἐξ ἀρχῆς τὴν διήγησιν, διὰ νὰ λάβετε περισσοτέραν εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίασιν· ἤτοι νὰ σημειώσωμεν τίνες ἦσαν αἰτία καὶ ἔγινεν ἡ ἀνακομιδὴ τοῦ ἁγίου λειψάνου τοῦ χρυσορρήμονος καὶ πῶς καὶ πότε αὕτη ἐγένετο.
Οὗτος ὁ μακάριος καὶ θεῖος πατὴρ ἡμῶν Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ δὲν παρέβλεπε τὸ δίκαιον ἐκ φιλοπροσωπίας, ἀλλ’ ἤλεγχε πᾶσαν ἀδικίαν, διὰ τοῦτο ἤλεγχε καὶ τὴν βασίλισσαν Εὐδοξίαν διὰ τὰς παρανομίας καὶ ἀδικίας, ὅσας ἔκαμνε καὶ μάλιστα, ἐπειδὴ διὰ τυραννικοῦ τρόπου ἀφῄρεσε τὸν ἀγρὸν μιᾶς χήρας, Καλλιτρόπης καλουμένης. Τούτου ἕνεκα ἐξωρίσθη ὁ Ἅγιος πρότερον μὲν δίς, ἀλλὰ πάλιν ἀνεκλήθη τῆς ἐξορίας· τρίτον δὲ καὶ τελευταῖον ἐπέμφθη εἰς Κουκουσὸν (αὕτη κατ’ ἄλλους μὲν