καὶ λαβὼν χάρτην ἱστόρησε, τὰς μορφὰς αὐτῶν, ὅτι ἤξευρε τὴν ζωγραφικὴν ἐπιτήδεια καὶ τὸν μὲν ἕνα ἐζωγράφισε μὲ γένεια, τὸν δὲ ἕτερον νεώτερον· τὴν ἑπομένην ἡμέραν ἦλθον οἱ Μοναχοὶ καὶ ὁ πρῶτος ὅστις εἶχε γένεια ἦτο Διάκονος, τὴν κλῆσιν Ἰάκωβος, ὅστις ἔμεινε καὶ ἐτελεύτησεν εἰς τὸ Μοναστήριον, ὁ δὲ νεώτερος καὶ αὐτὸς Διάκονος, Ἠλίας καλούμενος, ἔγινε μετὰ ταῦτα Ἡγούμενος, ἔπειτα δὲ καὶ Πλαταμῶνος Ἐπίσκοπος.
Μία χήρα γραῖα ἦτο ἀσθενὴς καὶ ἐμήνυσε τοῦ Ὁσίου νὰ τὴν κάμῃ Μοναχὴν πρὶν ἀποθάνῃ· ὁ δὲ εἶπεν εἰς αὐτήν· «Μὴ φοβεῖσαι διὰ τὸν θάνατον, ὅτι ἀφοῦ καλογερευθῇς, μέλλει νὰ ζήσῃς ἀκόμη χρόνια δώδεκα» καὶ οὕτως ἐγένετο, καθὼς ἐπροφήτευσεν ὁ θεόπνευστος. Ἄλλη γυνὴ εἶχεν υἱὸν μονογενῆ, ὅστις ἔγινε Μοναχὸς εἰς τὸν Ὄλυμπον· ἔπειτα ἐπῆγε νὰ ἴδῃ τὴν μητέρα του, ἥτις ἥρπασεν ἀπὸ τὴν κεφαλήν του θυμωμένη τὸ καλυμμαύχιον καὶ ρίψασα τοῦτο τὸν ἐνέδυσε κοσμικὰ καὶ τὸν ἐκράτησεν εἰς τὸν οἶκόν της. Εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἐπῆγεν εἰς τὸ χωρίον ἐκεῖνο ὁ Ἅγιος καὶ πηγαίνουσα εἰς αὐτὸν ἡ γυνή, ἐπλησίασε νὰ ἀσπασθῇ τὴν χεῖρά του, ὁ δὲ εἶπεν εἰς αὐτήν, μὲ ὅλον ὅτι δὲν τὴν εἶδεν ἄλλην φοράν· «Μὴ μοῦ ἐγγίζῃς, ἀθλία, ἥτις κατεπάτησες τὸ ἀγγελικὸν σχῆμα καὶ θαρρεῖς νὰ ἔχῃς τὸν υἱὸν βοηθὸν εἰς τὸ γῆράς σου· ἀλλὰ οὐαί σοι, ὅτι αὐτὸς ἀποθνῄσκει αὔριον κακὸν θάνατον, σὺ δὲ ν’ ἀπολαύσῃς τὴν τιμωρίαν τῆς ἀφροσύνης σου». Καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν ἐκρημνίσθη ἀπὸ δένδρον ὑψηλὸν ὁ υἱὸς αὐτῆς καὶ ἐτελεύτησε, καθὼς ὁ Ὅσιος ἐπροφήτευσεν. Ἄλλη τις γυνὴ γερόντισσα ἀπὸ ἕνα χωρίον τοῦ Πλαταμῶνος, Αἴγανη καλούμενον, ὑπαντήσασα τὸν Ἅγιον, εἶπεν εἰς αὐτόν· «Δὲν δύναμαι πλέον νὰ δουλεύω καὶ παρακαλῶ τὸν Κύριον νὰ μὲ ἀναπαύσῃ»· ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Μὴ λυπεῖσαι δι’ αὐτό, ὅτι σήμερον ἀποθνῄσκεις καὶ λάβε αὐτὰ τὰ τρία ἀργύρια νὰ πληρώσῃς τοὺς Ἱερεῖς νὰ σὲ θάψωσιν». Οὕτως εἷπε καὶ εἰς ὀλίγον διάστημα ἡ γραῖα ἠσθένησε καὶ ἐσυνάχθησαν αἱ γειτόνισσαι, ἡ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὰς διὰ τὸν Ὅσιον καὶ ταῦτα λέγουσα, κατὰ τὴν τοῦ Ὁσίου προφητείαν, ἐξεψύχησεν.
Ἀλλὰ τί νὰ διηγοῦμαι ἕνα καθ’ ἕνα τὰ τούτου τερατουργήματα, τὰ ὁποῖα ὑπερβαίνουν ψάμμον θαλασσίαν καὶ ἄστρα οὐράνια; Εἰς πολλοὺς τὰ μέλλοντα προεφήτευσε καὶ πολλὰς ἀτέκνους, εὐτέκνους μὲ τὴν προσευχήν του ἐποίησε. Πολλοὺς πρὸς ψυχικὴν σωτηρίαν ὡδήγησε μὲ τὰς διδαχὰς καὶ νουθεσίας του καὶ πολλοὺς πειρασμοὺς ὑπὸ τῶν Ἀγαρηνῶν ὑπέμεινε καὶ κινδύνους, ὡς ὁ μακάριος Παῦλος, ἐν γῇ, ἐν θαλάσσῃ καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ἀπὸ τοὺς μισοχρίστους καὶ ἄφρονας,