Ὅταν ὁ Ὅσιος ἔκτιζε τὸ Μοναστήριον, προεφήτευσε λέγων· «Μετὰ τὴν ἐμὴν τελευτὴν θέλει ἔλθει εἷς Ἐπίσκοπος, ὅστις θὰ κτίσῃ πύργον εἰς αὐτὸν τὸν τόπον»· καὶ οὕτως ἐγένετο· ὅτι ἀφοῦ ἐκοιμήθη ὁ Ὅσιος ὁ Ἐπίσκοπος Κίτρους Σωφρόνιος ἔκτισε πύργον ἐκεῖ, ὅστις ἕως τῆς σήμερον φαίνεται. Τὸ αὐτὸ καὶ διὰ τὸν Γολγοθᾶν προεφήτευσεν, ὅτι μέλλει νὰ κτισθῇ καὶ ἐκεῖ πύργος καὶ τὸν ἔκτισεν ὁ Πλαταμῶνος Ἐπίσκοπος. Ἄλλην φοράν, ἐνῷ ἡσύχαζε κάτωθεν τῆς Μονῆς εἰς τὸ σπήλαιον, μετέβη νύκτα τινὰ καὶ κτυπᾷ τὴν θύραν τοῦ Μοναστηρίου λέγων· «Ἀνοίξατε, Πατέρες, νὰ κάμωμεν διὰ τὸν ἀδελφὸν Λογγῖνον προσευχήν, ὅτι κινδυνεύει εἰς θάνατον». Ὅταν δὲ ἐξημέρωσεν, ἦλθεν ὁ Λογγῖνος ἀπὸ τὰ βουκόλια καὶ τοὺς εἶπεν ὅτι κατὰ ταύτην τὴν νύκτα ἐπῆγαν λησταὶ καὶ ἔκλεψαν τὰ σκεύη τῶν βουκολίων καὶ τὸ ἄλογον καὶ γυμνώσαντες τὸ σπαθὶ νὰ τὸν κόψουν, ἐφάνη ἔξαφνα εἷς ἄνθρωπος καὶ τοὺς εἶπε νὰ μὴ τὸν φονεύσουν καὶ τὸν ἄφησαν. Ἄλλην φορὰν ἦλθον δύο Μοναχοὶ ἀπὸ τὴν Μονὴν τοῦ Καρακάλλου καὶ εἶπον πρὸς τὸν Ἅγιον· «Εἷς Μοναχὸς ράπτης τὴν τέχνην, κακότροπος, ἦλθεν εἰς ἡμᾶς καὶ ἐκοινοβίασε καὶ μίαν νύκτα διέρρηξε τὸ σκευοφυλάκιον καὶ μᾶς ἐπῆρε τὸ χρυσίον, τὸ ὁποῖον διὰ τὰς χρείας τῆς Μονῆς ἐφυλάττομεν». Τότε ὁ Ὅσιος ἐλυπήθη τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐστέναξεν εἶτα τοὺς παρηγόρησε λέγων· «Μείνατε ἐδῶ νὰ κάμωμεν πρὸς Κύριον δέησιν νὰ μᾶς φανερώσῃ τὸν ἱερόσυλον». Καὶ τὸ πρωΐ, ἀφοῦ ἔκαμαν μικρὰν ἀγρυπνίαν καὶ παράκλησιν, τοὺς παρηγόρησε λέγων «Ἰδὼν ὁ Θεὸς τὴν πτωχείαν σας, σᾶς ἐφανέρωσε τὸ ζητούμενον· λοιπὸν ὑπάγετε εἰς τὴν νῆσον Σκίαθον καὶ ἐκεῖ εὑρήσετε τὸν κλέπτην ἐκεῖνον ἀμόναχον· καὶ μὴ τὸν ἐλέγξητε παρρησίᾳ, νὰ μὴ τὸ μάθουν οἱ ἀρχηγοὶ τῶν κρατούντων νὰ πάρουν τὰ χρήματα, ἀλλὰ ὁμιλήσατέ του μὲ καλὸν τρόπον, μὲ πρᾳότητα, ἵνα τὰ λάβετε». Οὕτω λοιπὸν ἐποίησαν καὶ λαβόντες τὰ χρήματα ἐπέστρεψαν εἰς τὸ Μοναστήριον.
Καθήμενος δέ ποτε εἰς τὴν Μονὴν τῆς Ζαγορᾶς ὁ Ὅσιος καὶ συνομιλῶν μὲ τοὺς ἀδελφούς, εἶπε πρός τινας ἀπὸ τούτους· «Ὑπάγετε ἔξω εἰς τὴν ὁδὸν καὶ μὴ ἀφήσετε τὸν ἄνθρωπον, ὅστις ἔρχεται, νὰ ἔμβῃ εἰς τὸ Μοναστήριον, ὅτι διὰ νὰ μᾶς βλάψῃ ἔρχεται». Ἀπελθόντες δὲ εὗρον κακότροπόν τινα, ὅστις ἤρχετο νὰ ἐξυβρίσῃ τὸν Ἅγιον καὶ δὲν τὸν ἀφῆκαν νὰ εἰσέλθῃ· ὅθεν ἐπέστρεψεν ἄπρακτος· καὶ μεθ’ ἡμέρας τινὰς προσέπεσεν εἰς τὸν Ἅγιον ζητῶν συγχώρησιν καὶ μετανοήσας διὰ τὰ πρότερα ἁμαρτήματα, διωρθώθη ὡς ἔπρεπεν. Ἄλλοτε, πάλιν εἰς τὸν Γολγοθᾶν μὲ τοὺς ἀδελφοὺς καθεζόμενος εἶπεν εἰς αὐτούς· «Ἰδοὺ ἔρχονται πρὸς ἡμᾶς δύο Μοναχοί»·