προσηύχετο, πλησιάσας εἰς αὐτὸν τοῦ ἀνήγγειλεν ὅλην τὴν ὑπόθεσιν, ἤτοι τὸν πόθον τὸν ὁποῖον εἶχε πρὸς τὸ μαρτύριον καὶ τὰ ἐπίλοιπα. Ὁ δὲ Ἅγιος Κλήμης ἐδέχθη τὸν Ἀγαθάγγελον ὡς Ἄγγελον Θεοῦ καὶ δοξάζων τὸν Κύριον τοιαῦτα προσηύξατο· «Εὐχαριστῶ σοι, Δέσποτα Ἰησοῦ Χριστέ, ἡ μόνη μου παράκλησις καὶ βοήθεια, ὅτι οὔτε εἰς τὴν γῆν, οὔτε εἰς τὴν θάλασσαν μὲ ἀφήνεις ἀβοήθητον, ἀλλὰ παρηγορεῖς τὴν ψυχήν μου ὡς βούλεσαι, καὶ μοῦ ἔστειλες ὡς ἀγαθὸν Ἄγγελον τὸν ἀδελφόν μου Ἀγαθάγγελον, τὸν ὁποῖον παρακαλῶ σε δυνάμωσον εἰς τὴν ὁμολογίαν σου, καὶ δόξασον αὐτόν, ἵνα καὶ σύ, πολυέλεε, δοξασθῇς ὑπ’ αὐτοῦ». Οὕτω λοιπὸν ηὔχοντο ἡμέραν καὶ νύκτα, καὶ τροφὴν ποσῶς δὲν ἐγεύθησαν, ὅτι οὐδεὶς ἐφρόντισε δι’ αὐτούς· ἐκεῖνοι δὲ ἔχοντες εἰς τὴν καρδίαν των τὸν οὐράνιον ἄρτον καὶ τὸ ζῶν ὕδωρ, μὲ ταῦτα ἀοράτως ἐτρέφοντο. Οἱ δὲ στρατιῶται βλέποντες αὐτοὺς νήστεις τόσας ἡμέρας τοὺς ἐλυπήθησαν, καὶ τοὺς ἔδιδαν βρώματα. Οἱ Ἅγιοι ὅμως ηὐχαρίστησαν μὲν αὐτοὺς διὰ τὴν καλήν των προαίρεσιν, ἀλλὰ τὰ φαγητὰ δὲν ἐδέχθησαν, λέγοντες ὅτι ὁ Θεὸς τοὺς ἔτρεφεν ἄνωθεν· τὸ ὁποῖον καὶ ἔγινε, καθὼς εἶπον, καὶ τοὺς ἔστειλεν ὁ Κύριος οὐρανόθεν κατὰ τὴν πρώτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς τροφὴν ἁρμοδίαν καὶ ἐτρέφοντο μὲ ἄρτον τῶν Ἀγγέλων οἱ ἐπίγειοι ἄνθρωποι.
Φθάσαντες εἰς τὴν Ρόδον, ἐξῆλθον οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὸ πλοῖον νὰ εὕρωσι τροφάς, οἱ δὲ Ἅγιοι ἔμειναν μὲ ὀλίγους φύλακας καὶ ἔχοντες πόθον νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν νὰ κοινωνήσουν τὰ θεῖα Μυστήρια, εἰδοποίησαν τὸν Ἀρχιερέα τοῦ τόπου, Φωτεινὸν ὀνόματι, ὅστις ἐπῆγεν εἰς τὸ πλοῖον μὲ πολλοὺς Χριστιανοὺς καὶ παρεκάλεσαν τοὺς φύλακας νὰ λύσουν τοὺς Ἁγίους νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ πάλιν νὰ ἔλθωσιν· οἱ δὲ ἐδέχθησαν καὶ προσελθόντες εἰς τὴν λειτουργίαν ἤκουσαν ἐκεῖνο τὸ Εὐαγγέλιον, ὅπερ λέγει ταῦτα· «Μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι». Οὗτος ὁ λόγος ἔσταξεν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν Ἁγίων πολλὴν γλυκύτητα καὶ ἀπὸ τὴν χαράν των ἐδάκρυσαν· ὁμοίως καὶ οἱ παρεστῶτες Χριστιανοὶ συμπονοῦντες τοὺς Ἁγίους ἔκλαυσαν. Τότε παρεκάλεσε τὸν Ἅγιον Κλήμεντα ὁ θεοφιλὴς ἐκεῖνος Ἐπίσκοπος νὰ λειτουργήσῃ, οὗτος δὲ ὑπήκουσε, καὶ ὅσοι ἦσαν ἄξιοι εἶδον θαῦμα ἐξαίσιον· ἤτοι ὅταν ἐλειτούργει ὁ Ἅγιος ἐφαίνετο ἀνήρ τις φωτεινὸς εἰς τὴν Ἁγίαν Τράπεζαν, εἰς δὲ τὸν ἀέρα ἵσταντο πλῆθος πολὺ Ἀγγέλων ἀπαστράπτοντες. Ὅθεν ἰδόντες τοιαύτην θέαν θαυμασίαν ἔπεσον κατὰ γῆς, διότι δὲν ἠδύναντο νὰ βλέπουν τὸ φῶς ἐκεῖνο τὸ ἄρρητον.