Οὗτος εἶναι ὁ βίος τοῦ βιοθανοῦς καὶ νεκρεγέρτου Κλήμεντος. Αὐτὰ εἶναι τὰ ἆθλα και οἱ φρικτοὶ τούτου ἀγῶνες, καὶ τὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον κατορθώματα, τὰ ὁποῖα μὲ βραχυλογίαν ἐγράψαμεν. Ὢ τῆς ἀνδρείας καὶ γενναιότητος! Πόσους θανάτους ἔλαβεν ὁ ἀοίδιμος, καὶ πόσους τυράννους ἤλλαξεν ὁ ἀήττητος, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐπαιδεύετο χρόνους κη’ (28) καὶ ὕστερα τῇ κγ’ (23ῃ) Ἰανουαρίου μηνὸς τοῦ ἔτους σϟϛ’ (296) ἐπὶ τῆς βασιλείας τῶν μισοχρίστων τυράννων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ ἔκοψαν τὴν πολύαθλον καὶ πολύζωον αὐτοῦ κεφαλήν. Λάβετε ἀπὸ τὸν μακάριον τοῦτον τὸ παράδειγμα ὅλοι οἱ ράθυμοι καὶ ἀνυπόμονοι ὅπου δὲν ἠμπορεῖτε, ἂν σᾶς κεντήσῃ μία βελόνη ἢ ἑνὸς ψύλλου δάγκωμα, νὰ ὑπομένετε, ἀλλὰ ραθυμεῖτε καὶ βλασφημεῖτε εἰς κάθε ὀλίγον πόνον ὠτίου ἢ ὀδόντος ἢ ἄλλου μέρους τινὸς ἀπὸ τὰ ἐντόσθια καὶ προσκαλεῖτε ἀνυπομόνητοι τὸν θάνατον. Ὅστις ἐνθυμεῖται τὰς ἀρρήτους τιμωρίας τῶν αἰωνίων κολάσεων, ὑπομένει πᾶσαν παίδευσιν πρόσκαιρον, ἐὰν ἦτο ἡ μεγαλύτερη, ἠξεύρων ὅτι διὰ μέσου ταύτης τῆς μικρᾶς κολάσεως λυτρώνεται ἀπὸ ἐκείνας τὰς φρικτάς, αἵτινες δὲν τελειώνουσιν οὐδέποτε, καὶ κληρονομεῖ χαρὰν ἀνεκλάλητον καὶ ἀνάπαυσιν αἰώνιον, ἵνα δοξάζῃ μετὰ τοῦ πολυάθλου καὶ βιοθανοῦς λήμεντος καὶ μετ’ ἄλλων μαρτύρων τὴν Παναγίαν Τριάδα, ἀγαλλόμενος. ᾟ πρέπει δόξα καὶ προσκύνησις, πάντοτε νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.