μηχανῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἀπορῶν δὲ ὁ βασιλεὺς καὶ μὴ γινώσκων τί νὰ κάμῃ, ἐπειδὴ δὲν ἠδύνατο νὰ νικήσῃ τὴν γνώμην τῶν Ἁγίων, ἐτάχυνε νὰ νικήσῃ τὰ σώματά των μὲ βάσανα· καὶ τὸν μὲν Γαλακτίωνα ἐτύφλωσε τοὺς ὀφθαλμούς, τοῦ δὲ Ἁγίου Μελετίου ἔκοψε τὴν γλῶσσαν, διὰ νὰ μὴ ἠμπορῇ οὔτε ὁ Γαλακτίων νὰ ἱερουργήσῃ οὔτε ὁ Μελέτιος νὰ θεολογῇ τὴν Ἁγίαν Τριάδα. Ἀλλ’ ὅμως καὶ τὰ δύο ταῦτα εἰς τὸ ἐναντίον ἀπέβησαν καὶ ὄχι ὡς ἤθελεν ὁ βασιλεύς· διότι ὁ μὲν θεῖος Μελέτιος, καὶ μετὰ τὴν ἐκκοπὴν τῆς γλώσσης του, ἐλάλει καθαρά, ὁ δὲ Γαλακτίων, ὅταν ἀποκατεστάθη ἡ εἰρήνη τῆς Ἐκκλησίας ἐλειτούργει καὶ πάλιν τὴν ἀναίμακτον θυσίαν· ὅταν δηλαδὴ ὁ θεοσεβέστατος Ἀνδρόνικος [4] ἔγινε βασιλεὺς τῶν Ρωμαίων καὶ ἐπανέφερε πάλιν τὴν εὐσέβειαν.
Ὅταν λοιπὸν ὁ ἀσεβέστατος Μιχαὴλ ἀπέθανε καὶ ἔγινε βασιλεὺς ὁ εὐσεβέστατος Ἀνδρόνικος, ἀνεκάλεσε πάλιν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον τὸν ἀληθινὸν ποιμένα Ἰωσήφ, τὸν ἀκλόνητον πύργον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐδίωξε τὸν παράνομον ἐπιβάτην Βέκκον, ὕστερον δὲ ἀνεκάλεσε μὲ τιμὴν μεγάλην τοὺς ἀφωρισμένους καὶ φυλακισμένους Ἁγίους. Τότε πολλοὶ ἐξ ἐκείνων ὅσοι δὲν ἐδέχθησαν τὸν Λατινισμὸν ἀνεβιβάσθησαν εἰς θρόνους καὶ ἀξιώματα, τὸν δὲ Ὅσιον Μελέτιον οὔτε ὁ βασιλεὺς οὔτε οἱ ἄρχοντες ἠδυνήθησαν νὰ τὸν καταπείσωσιν εἰς τὸ νὰ λάβῃ Ἱερωσύνην, διότι ἐφυλάττετο ἀπὸ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων ὡς βλαβερὰν οὖσαν.
Ἐρχόμενος δὲ ὁ Ὅσιος εἰς γῆρας βαθύ, ἠσθένησε χρόνους τρεῖς, κατὰ τους ὁποίους οὔτε ἄρτον ἔφαγεν, οὔτε ἄλλο φαγητόν, ἀλλὰ μόνον ὀπωρικὰ καὶ αὐτὰ μὲ ἐγκράτειαν· καὶ ὅταν ἔμελλε νὰ ἀπέλθῃ πρὸς Κύριον, ἐκάλεσεν ὅλην τὴν ἀδελφότητα καὶ συνεβούλευσεν αὐτὴν τὰ πρέποντα, παρηγόρει αὐτὴν μὲ χαράν, καὶ ἀπέδιδεν εἰς ἕκαστον ἀδελφὸν τὸν τελευταῖον ἀσπασμόν, καὶ ὁμοῦ μὲ ὅλους ἐδοξολόγησε τὸν Θεόν· ἔπειτα ὑψώσας εἰς τὸν οὐρανὸν χεῖρας καὶ ὀφθαλμοὺς εἶπε· «Κύριε, εἰς χεῖράς σου παρατίθημι τὸ πνεῦμά μου» καὶ παρευθὺς ἀπῆλθε πρὸς Κύριον. Εἷς δὲ Μοναχός, Γεράσιμος ὀνόματι, κοιμώμενος εἰς τὸ κελλίον του, εἶδεν ἐν ὁράματι τὸν θεῖον Μελέτιον, ὅτι εἶχεν ὑψωμένας τὰς χεῖράς του καὶ ἀνέβαινε μετὰ χαρᾶς εἰς τοὺς οὐρανούς· ὅθεν ἔτρεξε παρευθὺς καὶ εὗρεν ἀποθαμμένον τὸν Ἅγιον καὶ ἔλαμπε τὸ πρόσωπόν του ὑπὲρ τὸν ἥλιον.