ΜΑΚΑΡΙΟΙ οἱ Ὅσιοι Πατέρες ἡμῶν, σύγχρονοι ὄντες, ἦσαν ὁ μὲν εἷς ἀπὸ τὴν Θηβαΐδα τῆς Αἰγύπτου, ἐξ οὗ καὶ Αἰγύπτιος ἐπονομάζεται, ὁ δὲ ἕτερος ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἐξ οὗ καὶ Ἀλεξανδρεὺς ἀποκαλεῖται. Ὁ δὲ Αἰγύπτιος λέγεται καὶ Μέγας, καθὸ πρῶτος καὶ μεγαλύτερος κατὰ τὴν ἡλικίαν. Ὁ μὲν λοιπὸν Αἰγύπτιος Μακάριος ἐγεννήθη περὶ τὸ ἔτος τα’ (301), ἐπειδὴ δὲ ἠγάπησε τὴν ἀρετὴν ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας, ἐφάνη ἄμεμπτος καὶ ἀκατηγόρητος εἰς ὅλην του τὴν ζωήν. Ὅτε δὲ ἦτο ἐτῶν εἴκοσιν ἢ κατ’ ἄλλους τριάκοντα ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸν κόσμον. Τόσην δὲ ὑπομονὴν ἔδειξεν εἰς τοὺς κόπους τῆς ἀσκήσεως ὁ ἀοίδιμος, ὥστε εἰς ὀλίγους χρόνους ἠξιώθη νὰ λάβῃ τὸ χάρισμα τῆς διακρίσεως καὶ τὴν κατὰ τῶν δαιμόνων ἐξουσίαν καὶ δύναμιν, νὰ προλέγῃ τὰ μέλλοντα καὶ νὰ ποιῇ θαύματα· νέος ἔτι ὤν, ἐκαλεῖτο παιδαριογέρων· ἦτο δὲ μαθητής, ὡς λέγουσί τινες, Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Μετὰ δὲ πολλὰς παρακλήσεις τοῦ Ἀρχιερέως, ὅστις δὲν ὑπέφερε νὰ βλέπῃ τὸν λύχνον κρυπτόμενον ὑπὸ τὸν μόδιον, ἔλαβε καὶ τὸ τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα, ὢν τότε ἐτῶν τεσσαράκοντα.

Εἶχε δὲ ὁ Ὅσιος δύο μαθητάς, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ εἷς διέμενε μετ’ αὐτοῦ, πρὸς περιποίησιν τῶν ἀσθενῶν, τοὺς ὁποίους ἔφερον πρὸς τὸν Ὅσιον καθημερινῶς διὰ νὰ θεραπεύωνται, ὁ δὲ ἕτερος διέμενεν εἰς ἕτερον κελλίον μακρὰν εὑρισκόμενον. Βλέπων δὲ ὁ Ὅσιος τὸν ὑποτακτικὸν αὐτοῦ Ἰωάννην λαμβάνοντα ἀργύρια ἐκ τῶν ἀσθενῶν, προεῖπεν εἰς αὐτόν, ὅτι θέλει λάβει παρὰ Κυρίου ὀργὴν καὶ παιδείαν, ἂν δὲν διορθωθῇ· ἐπραγματοποιήθη δὲ ὄντως ἡ πρόρρησις αὐτοῦ, καθότι ὁ ἀδελφὸς ἐκεῖνος, ἐπειδὴ δὲν διωρθώθη, κατέστη λεπρός. Ἔφερον δέ ποτε πρὸς αὐτὸν νέον τινά, ὅστις εἶχε μίαν λεγεῶνα δαιμόνων καὶ δὲν ἐχόρταινε καὶ ἄλλοτε μὲν ἐχώνευε, ὥσπερ νὰ ἦτο πῦρ εἰς τὸν στόμαχόν του, τὸ ὁποῖον διέλυε τὸ φαγητόν, ἄλλοτε δὲ πάλιν ἐξήμεσεν αὐτὸ ἐκ τοῦ στόματος δυσῶδες καὶ ὅταν δὲν εἶχεν ἄρτον νὰ φάγῃ, ἔτρωγε τὰ κόπρανα αὐτοῦ ὁ ταλαίπωρος. Ἡ δὲ μήτηρ τοῦ νέου, πίπτουσα εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ὁσίου μετὰ θερμῶν δακρύων, ἐδέετο νὰ θεραπεύσῃ τὸν υἱὸν αὐτῆς ὡς συμπαθέστατος. Ὅθεν προσηύξατο ὁ Ἅγιος ἡμέρας ἑπτὰ καὶ τότε τὸν ἔδωκε τῆς μητρός του τεθεραπευμένον καὶ σώφρονα καὶ δὲν ἔτρωγεν, εἰμὴ μόνον τρεῖς λίτρας ἄρτου ἡμερησίως [1].